Τι κακό και τούτο πάλι, μας έχουν κατακλύσει οι συριζαίοι από παντού.
Προπάντων οι συριζαίοι εξωτερικού.
Από τον Γιουνκέρ ώς τον Μοσκοβισί.
Κι από τον Σεντένο ώς τον Γκουρία.
Κρυπτοσυριζαίοι μέχρι πρότινος, τώρα πλέον εκδηλώθηκαν, φτου ξελεφτερία.
Μωρέ καλά κάνουν και τους εξαφανίζουν από οθόνες, από μικρόφωνα κι από στήλες.
Όχι, θα κάτσουν να σκάσουν.
Η Φώφη ζητάει εκλογές τώρα! Απίστευτο;
Λαγός την πτέρην έσειε, κακό της κεφαλής του, θα μπορούσες να της πεις.
Αλλά μπα, μη νομίζεις, εντελώς εκ του ασφαλούς το αίτημα.
Σου λέει αποκλείεται έτσι κι αλλιώς, οπότε εντάξει, σιγουράντζα.
Ναι, καλά το λες, ο ορισμός της τζάμπα μαγκιάς.
Όσο για κείνους που ανησυχούν ότι με τα διαρκή αιτήματα (Κυριάκου, Φώφης και λοιπών συγγενών) για πρόωρες εκλογές διακυβεύεται η πολιτική σταθερότητα.
Καλά, μην τρελαίνεσαι, ουδείς τους λαμβάνει υπ’ όψιν.
Είδες πουθενά κανέναν μέσα ή έξω να το συζητά ως ενδεχόμενο;
Ουδείς, ποτέ, με τίποτα...
Τόσα χρόνια παλεύει ο Αλαφούζος να ρίξει τον Τσίπρα.
Και δεν του βγαίνει, ούτε με σφαίρες.
Ε, λοιπόν, αποφάσισε, κατόπιν τούτου, να ρίξει τον Παναθηναϊκό, έτσι για το ξεχαρμάνιασμα.
Και να δεις που εδώ μπορεί και να τα καταφέρει...
Μωρέ καλά το 'πε ο Κυριάκος στους βιομηχάνους, ν’ αγιάσει το στόμα του.
Να μη φέρουν πίσω στη χώρα τα επιχειρηματικά τους κεφάλαια τους είπε.
Παρά μόνο όταν εξασφαλιστεί πολιτική σταθερότητα.
Και ξέρεις τώρα τι εννοεί ο Κυριάκος λέγοντας πολιτική σταθερότητα.
Ναι, αυτό...
Σκέψου, λέει, και να ταξίδευε αεροπορικώς για Μυτιλήνη προχθές την Πέμπτη η Σοφία Βούλτεψη.
Όχι 70, αλλά 270 συριζαίους θα υποχρεωνόταν να ανεχθεί η γυναίκα.
Ξέρεις, μούσια, αλογοουρές, ανοιχτά πουκάμισα.
Και άπλυτους εννοείται.
Έλα στη θέση της, όχι, έλα στη θέση της.
Για να μην πολυφρικάρουμε, αυτό που είπε ο Ερντογάν για τη Σμύρνη.
Ότι την έκαψαν φεύγοντας οι Έλληνες στρατιώτες.
Είναι η επίσημη τουρκική εκδοχή της Καταστροφής από τότε, από το 1922 ήδη.
Αλλά δεν βαριέσαι, ό,τι και να λέει, εμείς δεν μασάμε.
Τώρα μάλιστα, με τη Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα υποναύαρχο του Πολεμικού μας Ναυτικού, ας τολμήσει να μας κουνηθεί και τα λέμε.
Και για το ιστορικό του πράγματος, και για να μη νομίζεις πως μονάχα ο Καμμένος την έχει δει κάπως, ποιος δεν θυμάται το άλλο αμίμητο;
Ότι ο δήμαρχος Αθηναίων (κάποιος δήμαρχος τέλος πάντων, ονόματα μη λέμε) υπέγραψε προ ετών, μαζί με τον δήμαρχο Σπάρτης, τη λήξη του Πελοποννησιακού Πολέμου!
Ή ότι κάποιοι ωραίοι τύποι ζήτησαν προσφάτως την αναψηλάφηση της δίκης του Σωκράτη!
Γι' αυτό σου λέω...
Για βάστα, ρε κουμπάρε, από πού κι ώς που θεωρείς ότι σε παίρνει να ζητάς εξηγήσεις από τον οποιονδήποτε και επί οποιουδήποτε θέματος;
Όταν δεν έχεις δώσει ποτέ καμιά εξήγηση για τις off shore της συζύγου σου.
Ή για τον χρηματοδότη των επιχειρήσεών της.
Ή για τα θηριώδη δανεικά κι αγύριστα του κόμματός σου.
Αυτά που δεν πρόκειται να ξεχρεωθούν στον αιώνα τον άπαντα.
Ή για τα προσωπικά σου δανεικά κι αγύριστα του "Κήρυκα" Χανίων.
Γι' αυτό σου λέω, αφού την έχεις καταλερωμένη, κάνε την πάπια.
Με πολύ μεγάλη καθυστέρηση βέβαια, αλλά δόθηκαν επιτέλους οι τηλεοπτικές άδειες.
Και θ’ αρχίσει όπου να 'ναι να πέφτει το παραδάκι.
Για μόλις πέντε άδειες μιλάμε, για να συνεννοούμαστε.
Ούτε απεριόριστος αριθμός ούτε τίποτα.
Αν μάλιστα επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες που θέλουν το Star και τον Alpha να συγχωνεύονται, πάμε στις τέσσερις.
Ακριβώς όσες πρότεινε ο Παππάς.
Έτσι, για να ξέρουμε τι λέμε δηλαδή.
Μετά από καμιά τριανταριά χρόνια απλήρωτης ασυδοσίας.
Με τούτην εδώ την κυβέρνηση, βεβαίως, η τηλεοπτική κανονικότητα.
Όχι χθες, ούτε αύριο.
Θλίψη, προπάντων θλίψη τις Πρωτομαγιές των τελευταίων (πολλών) χρόνων.
Εκεί που σκέφτεσαι, θυμάσαι και τιμάς τους εργατικούς αγώνες κάπου 130 χρόνων.
Και καθώς διαπιστώνεις ότι δεν έχει μείνει σχεδόν τίποτα όρθιο, σε παγκόσμια κλίμακα δε.
Τα 'κανε όλα ρημαδιό η λαίλαπα του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελευθερισμού.
Κι έρχεται τώρα ο άλλος, ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος παρακαλώ, με ουρά τον Τζήμερο (μη χάσει) να υποστηρίζουν του κόσμου τις σαχλαμάρες.
Ότι τίποτα απολύτως δεν κατακτήθηκε με τους αγώνες των εργαζομένων.
Αλλά τα πάντα «παραχωρήθηκαν» από τους εργοδότες στο πλαίσιο του μεταξύ τους ανταγωνισμού.
Και τα καλύτερα μεροκάματα, και τα οκτάωρα, και οι άδειες, και τα δώρα, και τα επιδόματα, και οι συντάξεις, και η ασφάλεια της εργασίας, τα πάντα όλα σου λέω.
«Παραχωρήθηκαν» από τους εργοδότες. Μάλιστα.
Οπότε, αφού «παραχωρήθηκαν», έχουν κάθε δικαίωμα οι εργοδότες να τα παίρνουν ένα-ένα πίσω, όπως καλή ώρα.
Δικά τους είναι, ό,τι θέλουν τα κάνουν, τα βάζουν κάτω και τα πατάνε.
Όπως καλή ώρα...
