Μπορεί ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν να μην ακολούθησε το παράδειγμα άλλων προκατόχων του να απευθυνθεί στην κοινή συνεδρίαση Βουλής και Γερουσίας στην Ουάσιγκτον - χαρακτηριστική περίπτωση εκείνη του Ντε Γκωλ κατά την επίσκεψή του στον Πρόεδρο Αϊζενχάουερ στις 25 Απριλίου 1960-, ωστόσο η ομιλία του περιείχε αρκετές αιχμές προς τον οικοδεσπότη του. Η αλήθεια είναι ότι έπρεπε να φθάσει η τελευταία ημέρα της επίσημης επίσκεψης για να διατυπώσει ο Μακρόν συνολικά τις διαφωνίες του με την πολιτική Τραμπ.
Καλή η γαλλοαμερικανική φιλία και την τίμησε δεόντως ο Μακρόν, κάνοντας τις αναμενόμενες ιστορικές αναφορές στον Λαφαγιέτ και τον Ουάσιγκτον, στις σχέσεις που οικοδομήθηκαν την περίοδο της Αμερικανικής Επανάστασης, στις συμμαχίες κατά τις δύο παγκόσμιες συρράξεις. Ωστόσο γρήγορα η ομιλία του Γάλλου Προέδρου πέρασε στα πιο... ακανθώδη, ασκώντας κριτική στις βάσεις της εξωτερικής πολιτικής Τραμπ. Στηλίτευσε έτσι τον απομονωτισμό, τον εθνικισμό, την τάση απόσυρσης. «Δεν είναι επιλογές», είπε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας: «Μπορεί να είναι αντίδοτο στους φόβους μας, αλλά το να κλείνουμε την πόρτα στον κόσμο δεν θα σταματήσει την εξέλιξή του» απαντώντας στο σύνθημα του Τραμπ «Πρώτα η Αμερική».
Ο Μακρόν στήριξε την «ισχυρή πολυμέρεια» που «δεν θα σκιάζει τις ταυτότητες και τους πολιτισμούς μας», αλλά θα «δημιουργεί τις προϋποθέσεις προστασίας της, κοινής μας ευημερίας». Ο ίδιος τόνισε ότι οι ΗΠΑ οφείλουν, όπως έκαναν στο τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, να την «εφεύρουν ξανά». Κατόπιν ο Γάλλος Πρόεδρος άσκησε κριτική στους «εμπορικούς πολέμους» του Τραμπ εκθειάζοντας τους κανόνες των διεθνών συναλλαγών, που ήσαν αποτέλεσμα, όπως θύμισε, της συνεργασίας Ευρώπης – ΗΠΑ.
Άσκησε επίσης κριτική στη στάση Τράμπ κατά της κλιματικής αλλαγής. Τάχθηκε υπέρ της συμφωνίας του 2015 με το Ιράν για το πάγωμα του πυρηνικού προγράμματος του τελευταίου - «η συμφωνία υπογράφτηκε και δεν μπορεί απλώς να παραγραφεί» είπε χαρακτηριστικά τονίζοντας παράλληλα ότι το «Ιράν δεν μπορεί να κατέχει πυρηνικά όπλα ούτε τώρα ούτε σε πέντε ούτε σε δέκα χρόνια». Χωρίς πάντως να τρέφει ψευδαισθήσεις, όπως τόνισε αργότερα στη συνέντευξη Τύπου, για το τι θα ανακοινώσουν στις 12 Μαΐου οι ΗΠΑ σχετικά με το αν θα αποσυρθούν ή όχι από τη συμφωνία και αν θα επαναφέρουν τις κυρώσεις τους κατά του Ιράν, που απειλεί, αν συμβεί κάτι τέτοιο, να ξαναρχίσει το πυρηνικό του πρόγραμμα.
Προδικάζοντας ο Μακρόν αμερικανική απόσυρση, έχει προτείνει ήδη από τον Σεπτέμβριο την επέκταση της συμφωνίας του 2015 με τρεις άξονες. Δηλαδή χρονική παράταση των μέτρων πέραν του 2025, περιορισμό της βαλλιστικής δυνατότητας της Τεχεράνης και περιορισμό της
δραστηριότητας του Ιράν στο περιφερειακό επίπεδο με ταυτόχρονη πολιτική λύση της σύγκρουσης στη Συρία. Αυτό που ονόμασε μια μέρα πριν από την ομιλία του στο Κογκρέσο «νέα συμφωνία» αντιδρώντας στη στάση του Τραμπ.
Η ομιλία Μακρόν στο Κογκρέσο απέσπασε, όπως ήταν αναμενόμενο, το θερμό χειροκρότημα των βουλευτών (πιο ενθουσιώδεις ήσαν οι Δημοκρατικοί), θα περάσει όμως στις δέλτους της Ιστορίας, όπως εκείνη του στρατηγού Ντε Γκωλ πριν από 58 χρόνια; Άγνωστο.
Τότε ο Ντε Γκωλ έκανε μια ιστορική τοποθέτηση έναντι της Ουάσιγκτον λέγοντας ότι «η Γαλλία επέλεξε να είναι στο πλευρό των ελεύθερων λαών», δηλαδή των ΗΠΑ, τονίζοντας παράλληλα την άρνηση του Παρισιού να τεθεί υπό την πυρηνική ομπρέλα των ΗΠΑ» εμφανιζόμενος αδιαπραγμάτευτος σε ό,τι αφορά την ανεξαρτησία της Γαλλίας...
