Του Φώτη Κωνσταντινίδη*
Τελείως τυχαία άνοιξα την περασμένη Παρασκευή την πρωινή εκπομπή του συμπαθέστατου Γιώργου Παπαδάκη και της πάντα καλά ενημερωμένης ομάδας του την ώρα της εμφάνισης του κ. Νίκου Φίλη, τον λόγο του οποίου παρακολούθησα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή. Ένας λόγος που διαπνεόταν από ψυχική ηρεμία, διανοητική διαύγεια και πολιτική ευστροφία, στοχεύοντας μ' έναν καίριο διαλεκτικό τρόπο στην κατάθεση μιας επίκαιρης και σημαντικής πολιτικής διάστασης. Του γεγονότος ότι η χώρα μας, για πρώτη φορά την τελευταία δεκαετία, διαθέτει δυνατότητες ανάπτυξης και προόδου. Προσπαθώντας να εστιάσει τον λόγο του σ' αυτή την ζωτικής σημασίας λεπτομέρεια, ο πρώην υπουργός επισήμανε, εν μέσω δημοσιογραφικού αντιλόγου εύλογων σχολίων και παρατηρήσεων, ότι η χώρα, έχοντας υπερσκελίσει τα εμπόδια του ευρωπαϊκού φιλελευθερισμού και αντέξει τις συνθήκες εξαναγκασμού που υπέστη, οφείλει τώρα να επικεντρώσει τις δυνάμεις, τους στόχους και τις δραστηριότητές της στην αξιοποίηση των σημερινών διά μόχθου και κόστους του ελληνικού λαού κεκτημένων δυνατοτήτων ανάπτυξης και να μην καταναλώνεται στην πολιτική παρελθοντολογία για λόγους μικροπολιτικής.
Η πρώτη, ιστορικής σημασίας θα έλεγε κάποιος, νίκη της Αριστεράς στο παρωχημένο πολιτικό σύστημα της Ευρώπης, χωρίς μάλιστα έξοδο απ' αυτή, όχι μόνο μπορεί ν' ανοίξει τον δρόμο για ανάπτυξη και οικονομική ανακούφιση του ελληνικού λαού, αλλά και ν' αποτελέσει πρότυπο προόδου και εφαρμογής ενός δικαιότερου κοινωνικού συστήματος για άλλους λαούς, οι οποίοι δεν θα σταματούν να εξεγείρονται, μέχρι εφαρμογής του κράτους του δικαίου. Γιατί, όπως παρατήρησε ο κ. Φίλης στη διάρκεια της εκπομπής, σύμφωνα με την πολιτική ιδεολογία μας, που πηγάζει από κοινωνική ευαισθησία, νοιαζόμαστε για τους πολλούς και αυτούς οφείλουμε να προστατεύουμε, και όχι τους ολίγους.
Αξιοθαύμαστος ήταν ο τρόπος με τον οποίον έλεγχε τον διάλογο, με στωική σύνεση και εγκράτεια, εμμένοντας στο θέμα χωρίς να πέφτει στις συχνά αναπόφευκτες παγίδες αποπροσανατολισμού και απόκλισης από το θέμα με την παρεμβολή μακροσκελών σχολίων και αντιπαραθέσεων. Και αυτό όχι με πρόθεση ν' αποφύγει τη συζήτηση σοβαρών θεμάτων, όπως το δημόσιο χρέος, την υπερφορολόγηση, τη μείωση μισθών και συντάξεων και άλλων δοκιμασιών που δεν έχουν σταματήσει να ταλανίζουν την κοινωνία, αλλά για να εστιαστεί η συζήτηση στο κυρίως θέμα. Μια υγιής, διαλεκτική μέθοδος για βαθύτερη ανάλυση των προτεραιοτήτων και εντόπιση της ουσίας. Γιατί η ουσία, στην προκειμένη περίπτωση, δεν είναι οι αναφορές σε λάθη του παρελθόντος ή ακόμα σε προβλήματα του παρόντος, αλλά μια όσον γίνεται άμεση και αποτελεσματική λύση αυτών. Και αυτό προτείνει ο Ν. Φίλης, αναγνωρίζοντας και τα λάθη του κόμματός του, πρεσβεύοντας ότι οι σημερινές δυνατότητες μπορούν να γαλουχήσουν τις προσπάθειες ίασης των συνδεδεμένων με την οικονομία μας προβλημάτων. Και μάλιστα με πνεύμα εθνικής ενότητας και πολιτικής συνέργειας. Και έτσι το πιο πάνω μήνυμα μεγίστης σημασίας πέρασε σ' ένα ήπιο κλίμα θετικής ενέργειας μ' έναν υποδειγματικό τρόπο.
* Ο Φώτης Κωνσταντινίδης είναι σεναριογράφος - σκηνοθέτης
