Του Σάκη Παπαδόπουλου*
«Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, όταν αυτό που θέλεις συναντά την ψυχή του κόσμου, το σύμπαν συνωμοτεί για να το πετύχεις» έγραφε ο Πάολο Κοέλιο.
Η 21η Αυγούστου 2018 θα είναι μια σημαδιακή μέρα: μέρα της χειραφέτησης της Ελλάδας από την οκτάχρονη κηδεμονία και ταυτόχρονα η μέρα που η χώρα γυρίζει οριστικά τη σελίδα της μεταπολιτευτικής ιστορικής της περιόδου που οδήγησε στη σκανδαλώδη διαχείριση του δημόσιου χρήματος, στα εκρηκτικά ελλείμματα, στη μετατροπή της σε οικονομικό προτεκτοράτο. Θα είναι η ημέρα που η Ελλάδα θα επιλέγει μόνη της τις προτεραιότητές της, τις ιεραρχήσεις της, τις ώριμες μεταρρυθμίσεις που οφείλει να κάνει, τη δίκαιη συγκέντρωση εσόδων και κατανομή δαπανών, την ορθόλογη αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων και του ανθρώπινου δυναμικού της..., αναζητώντας την ολιστική της αναγέννηση.
Αρκετοί αμφισβητούν αυτή τη δυνατότητα. Η Ν.Δ. τη θεωρεί «ακόμη ένα άθλιο ψέμα του ΣΥΡΙΖΑ», ενώ ο Αντώνης Σαμαράς («Καθημερινή» 8.4.2018) ισχυρίζεται πως αυτό θα γίνει «όταν ηττηθεί στρατηγικά ο ΣΥΡΙΖΑ (...) σε σύγκρουση με το παλιό, με τον κρατισμό και τον λαϊκισμό». Θεμιτή η πολιτική αντιπαράθεση. Να είναι όμως αντιπαράθεση επιχειρημάτων, ιδεών, στόχων και όχι «ευσεβών πόθων» και ευτελούς προπαγάνδας για την παλινόρθωση στην εξουσία εκείνων που τη λεηλάτησαν.
Η Ελλάδα, μια φιλειρηνική χώρα με πανάρχαιο πολιτισμό, καταξιωμένος πυλώνας σταθερότητας στη Βαλκανική και τη Μεσόγειο, μπορεί να βγει από την κηδεμονία των δανειστών της με βάση τα δεδομένα για τη πορεία της οικονομίας της. Χωρίς «προληπτική πιστωτική γραμμή στήριξης», χωρίς νέο Μνημόνιο.
Η Ελλάδα μπορεί να γυρίσει σελίδα, να περάσει στην ενάρετη φάση, στην ταχύρρυθμη, ευφυή, βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη, σε μια πιο αλληλέγγυα, πιο δημοκρατική, πιο κοινωνική Ευρώπη, σε μια Ευρώπη που «θα προσφέρει στους πολίτες της», που θα αποδεικνύει ότι γίνεται «καλύτερη», «πιο συνεκτική», «πιο έξυπνη», «πιο αποτελεσματική», «πιο επικεντρωμένη στους στόχους της», όπως αναφέρει ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στο κείμενο «Ελλάδα και Ευρώπη: Ώρα για ένα άλμα προς τα εμπρός». Στο κείμενο αυτό, ο πρόεδρος της Κομισιόν παραθέτει μια σειρά στόχων για το μεταναστευτικό, το χρηματοπιστωτικό σύστημα, την τραπεζική ένωση, τη δίκαιη φορολόγηση, το σύστημα πρόνοιας, για το μέλλον της Ευρώπης, για το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που επιδιώκουν να μετασχηματίσουν την Ε.Ε. σε μια ενωμένη και ισχυρή Ευρώπη, που «θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των απλών ανθρώπων».
Ο ΣΥΡΙΖΑ με τις επιλογές του το καλοκαίρι του 2015 και με τις συνεχείς παρεμβάσεις του στα ευρωπαϊκά ζητήματα απέδειξε ότι ενδιαφέρεται για μια Ευρώπη που θα αποδεικνύει ότι διευκολύνει την Ελλάδα στη βιώσιμη εξυπηρέτηση του χρέους της, στην ασφάλεια των συνόρων της, στην ενάρετη ανασυγκρότησή της, για την Ε.Ε. που επιθυμεί να κάνει «το άλμα προς τα εμπρός» ανατρέποντας το νεοφιλελεύθερο Σύμφωνο Δημοσιονομικής Πειθαρχίας. Τα άλλα κόμματα, και ειδικά εκείνα που ορκίζονται για τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό τους, τι ακριβώς κάνουν γι’ αυτή την Ευρώπη και τους πολιτικούς συσχετισμούς δυνάμεων που θα την προωθήσουν; Διακηρύσσουν απλά τη «σύγκρουση με το παλιό, με τον κρατισμό και τον λαϊκισμό» χωρίς τη συνολική σύγκρουση με το παλιό φαύλο, νεοφιλελεύθερο, διαπλεκόμενο σύστημα εξουσίας χωρίς κάθαρση;
Εμείς δεν ξεχνάμε ότι «ο κόσμος ανήκει σε κείνους που έχουν το κουράγιο να ονειρεύονται και αναλαμβάνουν το ρίσκο να ζήσουν το όνειρό τους».
* Ο Σάκης Παπαδόπουλος είναι βουλευτής Τρικάλων - συντονιστής ΕΠΕΚΕ Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ
