Κατά την αρχαιότητα ήταν γνωστές οι διαφωνίες των φιλοσόφων και των σοφιστών σχετικά με το ποια είναι η αλήθεια και πόσες αλήθειες μπορεί να υπάρχουν. Κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους επικράτησε ο νόμος του Arcana Imperii, με κεντρική ιδέα ότι η εξουσία του κράτους είναι πιο λειτουργική όταν είναι κρυφή από το βλέμμα του λαού. Μετά τον Μεσαίωνα με τον Διαφωτισμό και μέχρι σήμερα όλα πρέπει να είναι φανερά. Αυτό το τελευταίο δεν σημαίνει ότι για κάθε απόφαση, για κάθε γεγονός παρουσιάζεται η μία και πραγματική αλήθεια, αλλά ότι διαπλάθεται ανάλογα με τους δέκτες στους οποίους απευθύνεται. Οι αλήθειες είναι τόσες όσες και τα μάτια που τις βλέπουν.
Η αύξηση της τιμής του περιοδικού των αστέγων, της Σχεδίας, έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα: Η δομή που στηρίζει τους αστέγους θα πληρώνει τον ΕΦΚΑ, το χαρτόσημο και τα συναφή. Οι άστεγοι - διανομείς του περιοδικού θα εξακολουθούν να έχουν καθαρό εισόδημα 1,50 ευρώ / πώληση και -το πιο ευχάριστο- άστεγοι άνθρωποι θα έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ενώ κάποιοι μεγαλύτεροι ίσως πάρουν και σύνταξη, όπως εξηγείται αναλυτικά και στο πώς ακριβώς διατίθενται τα έσοδα του περιοδικού.* Υπάρχει βέβαια και η άλλη οπτική. Οι άστεγοι σε ένα υγιές κράτος με κοινωνική πρόνοια αφενός δεν θα έπρεπε να είναι άστεγοι, αφετέρου απορούσε διανομέας του περιοδικού, όπως «φορολογούν δηλαδή και το παγκάκι;». Αυτή ακριβώς η κατάσταση, η φορολόγηση του ελάχιστου εισοδήματος προς επιβίωση, οδήγησε πολλούς στο παγκάκι.
Το ίδιο ακαθόριστο είναι και το κατά πόσον είναι τελικά υποστηρίξιμη και επιθυμητή η επιτυχία. Παράδειγμα, η τοπική επιχείρηση «Πυλιακή Γη», όπου η ιδιοκτήτρια και βραβευμένη εμπνεύστρια της τοπικής επιχείρησης με εξαγωγές και στο εξωτερικό, με μια επιστολή εξηγεί γιατί παύει το “success story” της Ελλάδας της κρίσης του 2009. Αν και ο κόσμος τη συνέχαιρε, αν και είχε συμμετάσχει σε διεθνείς διαγωνισμούς και βραβεύσεις, είναι δύσκολο να αποδεχθούν οι υπόλοιποι ότι κάποιος τελικά τα καταφέρνει. Αυτό διαπιστώνεται εύκολα στις τοπικές κοινωνίες, όπου η υποστήριξη των «συμπατριωτών» είναι ζητούμενο. Αυτό διαπιστώνεται και από τις προϋποθέσεις λειτουργίας, τα άπειρα και ακριβά πιστοποιητικά, τους φόρους, που τίθενται από το κράτος.
«Ένα λάθος δεν γίνεται αλήθεια, επειδή είναι ευρέως διαδεδομένο, ούτε η αλήθεια γίνεται λάθος, επειδή δεν τη βλέπει κανείς» έλεγε ο Μαχάτμα Γκάντι. Και μάλλον το δύσκολο δεν είναι να δει κανείς την αλήθεια, αλλά να βρει το θάρρος να αντιδράσει αναλόγως.
* Στο http://www.shedia.gr/news/2018/feb/20/giati-h-sxedia-8a-kostizei-4-apo-teyxos-martioy-20/
