Είναι κρίμα το νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς που έθεσε σε δημόσια διαβούλευση το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, παρά τα αρκετά σωστά προτεινόμενα μέτρα (καταγραφή νοσημάτων, εμβολίων και υγειονομικής κατάστασης, βελτίωση συνθηκών ευζωίας στα pet shops κ.λπ.) να ξεσηκώνει γενικευμένο και εντονότατο κύμα αντιδράσεων από ζωόφιλους εξαιτίας εξωφρενικών διατάξεών του.
Πέραν κάθε ιατρικής (και όχι μόνο) ηθικής, στην παράγραφο 12 του άρθρου 4 απαγορεύεται παροχή κτηνιατρικής φροντίδας σε άρρωστα και τραυματισμένα ζώα χωρίς τσιπ. Ο νομοθέτης ξεχνά ότι όρκο του Ιπποκράτη δίνουν και οι κτηνίατροι. Μία από τις νεότερες προσθήκες στον όρκο λέει: "Να κρατώ το καλό του ασθενούς ως πρώτη προτεραιότητα". Έτσι, ο κτηνίατρος θα παραβαίνει όρκο και επαγγελματική ηθική εάν υπακούσει στον νόμο.
Εξωφρενική είναι η απαίτηση υποχρεωτικής έκδοσης διαβατηρίου, ασχέτως του αν δεν μετακινηθεί το ζώο στο εξωτερικό. Χρόνος, κόπος, χρήματα άσκοπα πεταμένα για τους ιδιοκτήτες.
Το υπουργείο ανακοίνωσε ότι επιφυλάσσει πρόστιμο 100 ευρώ για κάθε αστείρωτο ζώο και φόρο 10 ευρώ σε κάθε στειρωμένο. Πολλοί αρνούνται τη στείρωση για πλήθος λόγους. Όπως λ.χ. η ειδική τροφή που πρέπει να τρώνε οι γάτοι για να μην φράξει η ουρήθρα τους. Τι θα συμβεί άραγε στο ζωντανό εάν το σκάσει και τρώει ό,τι βρίσκει στον δρόμο; Θα υποφέρει επειδή έτσι απαιτεί ο νομοθέτης; Αλλά και χιλιάδες ιδιοκτήτες αρνούνται για λόγους ηθικούς και φιλοσοφικούς να πάνε κόντρα στη φύση των ζώων στειρώνοντάς τα.
Το νομοσχέδιο θεωρεί a priori ότι μέλημα των δήμων στους οποίους μεταφέρει αρμοδιότητες θα είναι η φροντίδα των ζώων, ωσάν τις πινακίδες που απαγορεύουν τα ζώα σε μακρά σειρά δημόσιων χώρων να μην τις τοποθετούν δήμαρχοι, αλλά να είναι αυτοφυείς.
Πολλά άτομα προχωρημένης ηλικίας ζουν μόνα, χωρίς οικογένεια, με μοναδική συντροφιά -ενίοτε και "νόημα ζωής"- σκυλιά και γάτες. Και είναι απορίας άξια η άγνοια του νομοθέτη για την οικονομική κατάσταση του μέσου Έλληνα συνταξιούχου, στον οποίον επιβάλλει και νέους φόρους.
Ερώτημα εύλογο: Πώς θα συγκρατεί κάποιος τις ορμές του ζώου για να τηρήσει τον ανώτατο αριθμό γεννών του; Με ζώνη αγνότητος;
Άλλο ερώτημα, ρητορικό: Ποιο το μέλλον των προς υιοθεσία ζώων τώρα που, αν είναι κάτω των 6 μηνών, θα μένουν "αμανάτι";
Και μένοντας στην επικαιρότητα, τις ημέρες που η ελληνική κοινή γνώμη παρακολουθεί με φρίκη την υπόθεση της βάρβαρης κακοποίησης του σκύλου από τους δύο φαντάρους, το νομοσχέδιο μειώνει τις ποινές κακοποίησης στο μισό. Αντιπροσωπευτικότερο παράδειγμα κακού τάιμινγκ δεν βρίσκει κανείς τόσο εύκολα.
Το νομοσχέδιο αποτελεί πρόκληση για χιλιάδες ζωόφιλους και ιδιοκτήτες. Και πρέπει να πάει στον κάλαθο των αχρήστων. Χθες.
