Της Μαρίας Αρβανίτη Σωτηροπούλου*
Αν και πέρασαν 7 χρόνια από το δυστύχημα της Φουκουσίμα, η ραδιενεργός ρύπανση εξακολουθεί να εξαπλώνεται και ο κόσμος εξακολουθεί να κλείνει τα μάτια. Όπως στο Τσέρνομπιλ, μελέτες κατέγραψαν και στην Ιαπωνία μεταλλάξεις και τερατογενέσεις σε πουλιά, έντομα και φυτά, ενώ σε ανθρώπους αναφέρεται μιαν άνευ προηγουμένου αύξηση λευχαιμιών.
Η ραδιενεργός ρύπανση εξαπλώνεται στον ωκεανό καταστρέφοντας την υδρόβια χλωρίδα και πανίδα, απειλώντας παγκοσμίως όσους καταναλώνουν αλιεύματα. Ας σημειωθεί ότι η κατανάλωση μόνο 500 γρ. μολυσμένων τροφίμων προκαλεί εσωτερική έκθεση 100 φορές μεγαλύτερη από την ετήσια επιτρεπόμενη δόση και 200 φορές μεγαλύτερη για τα παιδιά, όταν η Διεθνής Επιτροπή Ραδιολογικής Προστασίας συνιστά ότι για τον γενικό πληθυσμό η μεγαλύτερη δυνατή δόση, συμπεριλαμβανομένων των εκθέσεων για ιατρικές πράξεις, δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1 mSv ανά έτος.
Και επειδή οι ιατρικές πράξεις (εξετάσεις ή θεραπείες) προβάλλονται από τη βιομηχανία σαν άλλοθι, επισημαίνουμε και τις βλάβες από την ασύνετη χρήση ιατρικών τεχνικών, που εκθέτουν σε αυξημένη ακτινοβολία ασθενείς και, κυρίως, παιδιά. Τονίζουμε όμως ότι σε τέτοιες περιπτώσεις η έκθεση είναι μετρήσιμη και ελεγχόμενη, σε αντίθεση με την ανεξέλεγκτη ακτινοβόληση, που συμβαίνει σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού σαν συνέπεια των επιλογών της πυρηνικής βιομηχανίας: από την εξόρυξη ουρανίου μέχρι τη συχνά ανεξέλεγκτη αποκομιδή πυρηνικών αποβλήτων.
Φέτος, από τη μια πλευρά (μετά τις δηλώσεις Τραμπ - Πούτιν) αναβιώνουμε τον τρόμο πυρηνικού πολέμου και από την άλλη ελπίζουμε στην πλήρη απαγόρευση των πυρηνικών, μετά και την ιστορική απόφαση της πλειοψηφίας των κρατών - μελών στον ΟΗΕ να στηρίξουν τη Συμφωνία Απαγόρευσης των Πυρηνικών όπλων (77.2017). Ας θυμίσουμε δε ότι τα περισσότερα κράτη χρησιμοποιούν τα πυρηνικά εργοστάσια σαν προθάλαμο κατασκευής πυρηνικών όπλων.
Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι ούτε πράσινη ούτε φθηνή ούτε ασφαλής. Αυτό επιτέλους το κατάλαβαν κυβερνήσεις όπως της Γερμανίας και της Ιαπωνίας και δεσμεύτηκαν για τον επανασχεδιασμό της ενεργειακής πολιτικής τους. Αντίθετα, στη γειτονιά μας, η Τουρκία με ρωσική τεχνογνωσία συνεχίζει απτόητη τα σχέδια κατασκευής πυρηνικών εργοστασίων (Ακούγιου, Σινώπη).
Και ενώ η πανάκριβη σαρκοφάγος στο Τσερνόμπιλ έχει ημερομηνία λήξης, αντίθετα με τη συνεχιζόμενη τήξη του κατεστραμμένου αντιδραστήρα, που θα απειλεί αιώνια, και ενώ δεν βρέθηκε τρόπος να σταματήσει η ραδιενεργός ρύπανση των υδάτων στη Φουκουσίμα, κάποιοι εξακολουθούν να στηρίζουν την πυρηνική βιομηχανία.
Ως γιατροί επανατεκμηριώνουμε το γεγονός ότι όλος αυτός ο επικίνδυνος κύκλος των πυρηνικών όπλων και εργοστασίων σε αμφίδρομη σχέση στραγγαλίζει την υγεία του πλανήτη. Καιρός πια όλοι να απαιτήσουμε τον τερματισμό αυτού του παραλογισμού.
* Η Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου είναι γιατρός, πρόεδρος του ελληνικού κλάδου της IPPNW, αντιπρόσωπος της ICAN στην Ελλάδα
