Μπορεί το παρατσούκλι "μπουλντόζα" στην Ελλάδα να είναι συνδεμένο με τον συχωρεμένο Μιλτιάδη Έβερτ, αλλά στη Γερμανία ταιριάζει πολύ με τον Ζίγκμαρ Γκάμπριελ. Ο πρώην πρόεδρος του SPD, πρώην υπουργός Οικονομίας και οσονούπω πρώην υπουργός Εξωτερικών, αποστρατεύτηκε βίαια, εν μέρει επειδή τράβηξε πολύ το σκοινί, τινάζοντας στον αέρα την πολιτική ορθότητα, όπως έχει πράξει συχνά στην πολιτική καριέρα του.
Ο τρόπος της αποχώρησής του είναι επώδυνος και για το κόμμα του, αλλά και για το γερμανικό πολιτικό σύστημα, καθώς δόθηκε η εντύπωση ότι στις διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού η μεγάλη μάχη δεν έγινε για το πρόγραμμα, αλλά για τις καρέκλες - παρά τις στομφώδεις δηλώσεις περί του αντιθέτου από το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλδημοκρατών.
Ο Γκάμπριελ είχε βγάλει στο τέλος του 2016 περίπου ως άσο από το μανίκι του τον Μάρτιν Σουλτς, του προσέφερε στο πιάτο την προεδρία του κόμματος και την υποψηφιότητα για την καγκελαρία - γνωρίζοντας ότι ο ίδιος δεν είχε καμία ελπίδα να ανατρέψει την καθοδική πορεία του SPD. Για τον εαυτό του είχε επιλέξει τότε το υπουργείο των Εξωτερικών, ίσως το μοναδικό χαρτοφυλάκιο στη Γερμανία που λειτουργεί ως... τονωτικό για τη δημοτικότητα ενός πολιτικού. Και για την περίπτωση που το SPD παρέμενε στην κυβέρνηση, ήταν αποφασισμένος να το διατηρήσει - και κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει ότι δεν το υπηρέτησε με ιδιαίτερη επιτυχία και με ασυνήθιστη για τον επικεφαλής διπλωμάτη μιας χώρας πυγμή. Ωστόσο, στο παζάρι για τις καρέκλες, ο Σουλτς επέλεξε το υπουργείο των Εξωτερικών για τον εαυτό του.
Κι ενώ συνήθως ο... ριγμένος εκφράζει τον θυμό του διά διαρροών, η "μπουλντόζα" Γκάμπριελ φρόντισε να το κάνει δημοσίως, με επιστολή στις εφημερίδες, στην οποία ουσιαστικά εξευτέλιζε τον "σύντροφο Σουλτς". Το αποτέλεσμα ήταν αφενός να ανακρούσει άρον - άρον πρύμναν ο Σουλτς, αφετέρου να πιεστεί για αποστράτευση ο Γκάμπριελ.
Το νέο ισχυρό δίδυμο του SPD, η μελλοντική πρόεδρος Αντρέα Νάλες και ο υπηρεσιακός πρόεδρος και μελλοντικός υπουργός Οικονομικών Όλαφ Σολτς, δεν μπορούσαν να αφήσουν "ατιμώρητο" τον Γκάμπριελ, διότι θα ναρκοθετούσαν εκ των προτέρων την εξουσία τους. Έτσι, ο Γκάμπριελ φεύγει και ο Χάικο Μάας έρχεται στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών. Έρχεται ένας άνθρωπος ακριβώς στον αντίποδα του Γκάμπριελ. Ένας πολιτικός χαμηλών τόνων, χωρίς χαρακτηριστικά "μπουλντόζας", αλλά και χωρίς εμπειρία στην εξωτερική πολιτική.
