Γιατί τόση ενόχληση μέχρι ανθρωποφαγίας από τη Δεξιά και την Αντιαριστεροκεντροδεξιά για την υπουργοποίηση του Φ. Κουβέλη; Η παρουσία του ιστορικού στελέχους της Αριστεράς στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, σε μια φάση ιδιαίτερα κρίσιμη για τα εθνικά μας θέματα, προφανώς ενισχύει πολιτικά τον σημαντικό αυτό τομέα της κυβερνητικής ευθύνης. Ταυτόχρονα αποτελεί μια σαφή και κατηγορηματική απάντηση σε όσους επιμένουν στη θεωρία της «σύντομης παρένθεσης» και ενοχλούνται από την ενίσχυση του προφίλ της κυβέρνησης και τη διεύρυνση της πολιτικής της βάσης.
Επί σχεδόν δύο χρόνια η αξιωματική αντιπολίτευση αναλώθηκε στην επανάληψη του αιτήματος για πρόωρες εκλογές, τακτική που απέτυχε παταγωδώς και αποκαλύπτει ένα μεγάλο στρατηγικό κενό στη Νέα Δημοκρατία. Αλλά και οι χειρισμοί του Κυριάκου Μητσοτάκη στο ζήτημα της ΠΓΔΜ επιβεβαίωσαν το έλλειμμα στρατηγικής του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.
Με τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης και την «έκπληξη» Κουβέλη, ο Αλέξης Τσίπρας αποδυναμώνει τις προσδοκίες των νοσταλγών του σαμαροβενιζελικού μπλοκ και όλων εκείνων που συνδέονται με το καθεστώς της διαπλοκής και της διαφθοράς και επιθυμούν την παλινόρθωσή του. Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί εμφανίζεται τόσο ενοχλημένη η παράταξη της λεγόμενης Κεντροαριστεράς που συναγωνίζεται στις επιθέσεις της τη Νέα Δημοκρατία.
Η ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής μετά την εκλογή της δυσκολεύεται όλο και περισσότερο να διαφοροποιηθεί από τη γραμμή της Νέας Δημοκρατίας, την πολιτική λιτότητας και το νεοφιλελεύθερο στίγμα.
Και τα δύο αυτά κόμματα της αντιπολίτευσης, με χαρακτηριστική αλαζονεία, μέμφονται τον Φώτη Κουβέλη επειδή δεν στήριξε την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου με αντάλλαγμα την εκλογή του στην Προεδρία της Δημοκρατίας.
Με την κίνησή του αυτή ο Αλέξης Τσίπρας απέδειξε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να απευθύνεται πειστικά στον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς και να αναζητεί συμμαχίες σε προοδευτική κατεύθυνση. Άλλωστε, με όλη τους τη σχετικότητα οι δημοσκοπήσεις του τελευταίου καιρού υποδεικνύουν μείωση της ψαλίδας ΣΥΡΙΖΑ - Ν.Δ., «ταβάνι» για τη Νέα Δημοκρατία και σημαντικά περιθώρια ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ από τους ψηφοφόρους του του 2015 που τηρούν στάση αναμονής, αλλά δεν δείχνουν διάθεση μετακίνησης προς άλλη κάλπη.
Οι εκλογές βεβαίως αργούν ακόμη και η ρευστότητα τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη φαίνεται πως θα συνεχιστεί και το επόμενο διάστημα. Η ελληνική κυβέρνηση τα πήγε καλά μέχρι τώρα βελτιώνοντας τους περισσότερους δείκτες της οικονομίας και ολοκληρώνοντας την τρίτη αξιολόγηση. Η κυβέρνηση επιμένει στον στόχο μιας καθαρής εξόδου από το Μνημόνιο, στόχος που υποστηρίζεται και από αρκετούς παράγοντες της Ευρωζώνης.
Βεβαίως τίποτα δεν έχει τελειώσει και δεν επιτρέπεται επανάπαυση και εφησυχασμός. Εκείνοι που επιθυμούν την παραμονή της χώρας μας στα Μνημόνια δεν παραιτούνται από τις προσπάθειές τους. Επίσης τα εθνικά μας θέματα, κυρίως η σχέση μας με την Τουρκία, εξακολουθούν να συνιστούν προτεραιότητες για τη χώρα μας και να απαιτούν υπεύθυνους και σωστούς χειρισμούς.
Η Ν.Δ. με τη στάση της, ανεύθυνη και ρέπουσα προς την Ακροδεξιά, είναι επικίνδυνη και φυσικά ακατάλληλη να χειριστεί όλα αυτά τα κρίσιμα ζητήματα.
Όσο περνάει ο καιρός συνειδητοποιείται η ανάγκη μιας υπεύθυνης διακυβέρνησης που η πολιτική της θα διέπεται από τις αρχές της λογικής, του πατριωτισμού και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Μια τέτοια διακυβέρνηση εγγυάται σήμερα μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ.
