Στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή για τη συγκρότηση επιτροπής που θα εξετάσει τις μαρτυρίες για την εμπλοκή των δέκα πολιτικών προσώπων στο σκάνδαλο Novartis, είχαμε συνταρακτικές αποκαλύψεις. Μάθαμε από τους εμπλεκόμενους, αν όχι από όλους τους περισσότερους, ότι στην αστική δημοκρατία που υπερασπίζονται δεν είμαστε όλοι ίσοι ακόμα και απέναντι στους νόμους! Ποιο σύνταγμα;
ΟΙ ΑΣΚΟΥΝΤΕΣ την εξουσία, που με τη διαχείρισή τους οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία, είναι προστατευόμενοι! Προστατεύονται εκ των προτέρων με νόμους που αναθέτουν σε πανούργους κατασκευαστές όπως ο Βενιζέλος, προστατεύονται και εκ των υστέρων αν χρειαστεί, όπως έπραξε ο Βενιζέλος στο σκάνδαλο της Proton Bank του Λαυρεντιάδη και, τέλος πάντων, απαγορεύεται να προσαχθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης!
ΣΕ ΑΛΛΕΣ χώρες με αστική δημοκρατία, κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο, παρά τα συστήματα αμύνης και προστασίας που όλες οι εξουσίες διαθέτουν. Και ο Σαρκοζί επισκέφτηκε τον εισαγγελέα για παράνομες χρηματοδοτήσεις από το Κατάρ, και ο Χέλμουτ Κολ για μυστικούς τραπεζικούς λογαριασμούς και ο Νετανάχιου που κατηγορείται για λάδωμα. Ακόμα και στις ΗΠΑ ένας Πρόεδρος (Νίξον) αναγκάστηκε να παραιτηθεί πριν λήξει η θητεία του για παρεμπόδιση της Δικαιοσύνης. Κανείς δεν απείλησε δικαστές, μάρτυρες και πολιτικούς αντιπάλους!
ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ λοιπόν, οι δικοί μας καταργούν ουσιαστικά και τον δικό τους νόμο περί προστασίας μαρτύρων κοινωνικού συμφέροντος. Δεν αναγνωρίζουν καμιά υπέρτερη ή ανεξάρτητη εξουσία, ούτε την κυβέρνηση που επιλέγεται με λαϊκή εντολή.
ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ έλεγαν ότι η κάθαρση θα επέλθει διά της κρίσεως. Μόνο που η κρίση που βιώνουμε από το 2010 δεν είχε την απαιτούμενη συνέχεια στα κόμματα των υπευθύνων. Ο Σαμαράς άφησε σπίτι την υποτιθέμενη αστική αγωγή και ευγένεια και πολιτεύεται ακόμα ως αρχηγός της Ν.Δ. με φρασεολογία και ύφος Κασιδιάρη! Τον αρχηγό παίζει ακόμα και ο Βενιζέλος. Η λαϊκή τιμωρία δεν ήταν επαρκής για να επαναστατήσουν τα μέλη αυτών των δύο κομμάτων. Μα υπάρχουν πλέον μέλη που ενδιαφέρονται να μετέχουν και να εκφέρουν γνώμη;
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ είναι ότι τέτοια μέλη δεν υπάρχουν και, καθώς οι νέες ηγεσίες είναι δειλές και εκβιάσιμες, τα απομεινάρια καταφεύγουν σε παλιού τύπου συνταγές για να παραμείνουν στο προσκήνιο, προσδοκώντας την παλινόρθωσή τους στην εξουσία, με σαμποτάζ υψηλού ρίσκου ακόμα και για τα εθνικά σημασίας θέματα.
ΜΠΟΡΟΥΝ αυτές οι δυνάμεις, όπως είναι σήμερα και μάλιστα χωρίς διεθνή υποστήριξη, να αποτελέσουν ασφαλή γέφυρα προς την εξουσία αν κριθεί αυτό αναγκαίο από τους Έλληνες πολίτες; Δεν μπορούν! Και αυτό το κατανοούν όλο και περισσότεροι παρακολουθώντας συμπεριφορές. Ενθυμούμενοι το ρεζιλίκι της χώρας από τη διαχείριση της λίστας που παρέδωσε η κ. Λαγκάρντ, αλλά την έχασαν Βενιζέλος και Παπακωνσταντίνου, τρέμουν στην ιδέα ότι αυτοί θα ξανακυβερνήσουν με τα ίδια πρόσωπα και τα ίδια μυαλά!
Η ΧΩΡΑ μας, που φτάνει στο τέλος της περιπέτειας από τη χρεοκοπία, έχει μεγάλες ανάγκες. Χρειάζεται ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, που να πολλαπλασιάζει τον εθνικό πλούτο, ώστε η ανακατανομή πόρων να ισορροπεί τις διαφορές και να καλύπτει τις ανάγκες των πολιτών. Χρειαζόμαστε αξιοπρεπή εργασία για όλους ως ύψιστο εθνικό καθήκον για εθνική και ατομική ανεξαρτησία. Χρειαζόμαστε κάθαρση και εκσυγχρονισμό παντού, σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής. Μπορούν όπως είναι σήμερα η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ;
ΠΩΣ; Δεν είναι δείγμα γραφής αυτό που παρακολουθήσαμε στη Βουλή για το σκάνδαλο και μάλιστα στον τομέα της Υγείας; Ναι, υπάρχει σκάνδαλο είπαν όλοι, αλλά δεν έχουν καμία ευθύνη οι εμπλεκόμενοι. Πού το ξέρουν; Ρώτησε με έμφαση ο πρωθυπουργός αν υπάρχουν τουλάχιστον πολιτικές ευθύνες, αφού οι εκτοξεύσεις τιμών στα φάρμακα της Novartis είχαν την έγκριση των αρμοδίων υπουργείων, αλλά κανείς δεν απάντησε. Ναι, να γίνει Εξεταστική Επιτροπή είπαν όλοι, αλλά Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ απείχαν των ψηφοφοριών!
ΟΜΩΣ αυτή τη φορά τα πράγματα δεν είναι ίδια. Το σκάνδαλο είναι διεθνές και οι αμερικανικές αρχές είναι σε θέση να γνωρίζουν τα πάντα. Μπορεί να μην παραδίδουν επισήμως τα ευρήματά τους, αλλά έχουν παράσχει στους Έλληνες εισαγγελείς πλήρη πρόσβαση σε αυτά. Και πλήρης πρόσβαση σημαίνει ότι δεν ψάχνουμε ψύλλους στα άχυρα των ελβετικών τραπεζών και των φορολογικών παραδείσων. Σημαίνει ότι αυτό που θέλω είναι εκεί και το ζητάω με το όνομά του. Υπομονή.
