Λουκέτο βάζουν αύριο στους Παιδικούς Σταθμούς ΠΟΕ-ΟΤΑ και ΚΕΔΕ ως ένδειξη διαμαρτυρίας στην ψήφιση του νομοσχεδίου του υπ. Παιδείας στο οποίο περιλαμβάνεται και η καθιέρωση της “Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής”.
Τον δρόμο της σύγκρουσης με την κυβερνητική πολιτική επιλέγουν η ΚΕΔΕ του κ. Πατούλη, με τη γνωστή θέση της για τη διατήρηση της προσχολικής αγωγής στους δήμους και την υπεράσπιση του καθεστώτος των voucher, των κουπονιών και των τροφείων, αλλά και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες στους ΟΤΑ, που αρνούνται το δικαίωμα των νηπίων στην παροχή της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής μέσα από το δημόσιο Νηπιαγωγείο με αποκλειστική ευθύνη του υπ. Παιδείας.
Με προσχηματικές δικαιολογίες για δήθεν απώλεια θέσεων εργασίας στους δημοτικούς Παιδικούς Σταθμούς, η ΚΕΔΕ και οι σύμμαχοί της επιχειρούν να υπερασπιστούν τα αντιδραστικά και αναχρονιστικά κεκτημένα με τα οποία στο παρελθόν ωφελήθηκε το πελατειακό κράτος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τα ιδιωτικά συμφέροντα που γεννήθηκαν μέσα από τις καθημερινές ανάγκες των εργαζόμενων.
Η πιλοτική ένταξη των προνήπιων (4 έως 5 ετών) στα δημόσια Νηπιαγωγεία 200 δήμων εντός του 2018, με προοπτική της πλήρους πληθυσμιακής κάλυψης σε βάθος τριετίας που θεσμοθετεί το υπό ψήφιση νομοσχέδιο του υπ. Παιδείας, που έρχεται να ικανοποιήσει ένα χρόνιο αίτημα της παιδαγωγικής κοινότητας, συναντά τη σθεναρή αντίσταση των πολιτικών εκφραστών του νεοφιλελευθερισμού στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, που επιμένει στη συντήρηση ενός καθεστώτος φύλαξης παιδιών χωρίς ενιαίο πρόγραμμα σπουδών και χωρίς κεντρικά σχεδιασμένους παιδαγωγικούς στόχους. Για τη Νέα Δημοκρατία και τους εκφραστές της στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ζητούμενα εξακολουθούν να παραμένουν ο μόνιμος εγκλωβισμός ενός μεγάλου αριθμού συμβασιούχων στο άρμα των εκάστοτε δημάρχων και η διαφύλαξη της κερδοφορίας των ιδιωτικών δομών της προσχολικής αγωγής, που είναι και οι μόνες που κινδυνεύουν από το νομοσχέδιο του υπ. Παιδείας.
Οι κινητοποιήσεις, οι συλλογές υπογραφών και οι απεργίες στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς που δρομολογούν ΚΕΔΕ και ΠΟΕ-ΟΤΑ είναι τουλάχιστον υποκριτικές, καθώς δεν κινούνται με γνώμονα την προστασία της μέσης οικογένειας, που αγωνιά κάθε χρόνο για την εύρεση μιας θέσης στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς ώστε να γλιτώσει το χαράτσι του ιδιωτικού τομέα, όπως επίσης δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν την ανάγκη ενός σύγχρονου και ενιαίου παιδαγωγικού μοντέλου για τα νήπια και τα προνήπια προκειμένου αυτά να κοινωνικοποιηθούν και να αναπτυχθούν μέσα από ένα ενιαίο και ισότιμο πρόγραμμα εκπαίδευσης.
