Του Μανόλη Μαυροφόρου*
Πολιτική απόφαση 2ου Συνεδρίου, Θέση 11: «Η πορεία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και η συμμετοχή των κομματικών μας δυνάμεων σε αυτό θα είναι το αντικείμενο οργανωμένης συζήτησης στο κόμμα, με ευθύνη της Κεντρικής Επιτροπής».
Η παραπάνω πολιτική απόφαση - δέσμευση του 2ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ (Οκτώβριος 2016) δεν πραγματοποιήθηκε, αν και έχουν παρέλθει έκτοτε 15 μήνες. Η απόφαση φαίνεται να έχει μείνει στο ράφι...
Ανάλογη ήταν και η απόφαση του 1ου Συνεδρίου μας, που και αυτή έμεινε στο ράφι, καθώς οι τότε δυνάμεις του λεγόμενου Αριστερού Ρεύματος «ασκούσαν πολύχρονη ιδιοκτησιακή εξουσία» στον τομέα της συνδικαλιστικής δραστηριότητας.
Στο μεταξύ, από το 2ο Συνέδριο και μετά, έχουμε ορισμένες εμπειρίες, όπως είναι τα γνωστά δήγματα (ναι, με ήτα!) από τα συνέδρια: της ΟΤΟΕ, του ΕΚΑ, της ΓΣΕΕ. Τώρα πια είμαστε σε θέση να βγάλουμε τα αναγκαία συμπεράσματά μας. Υποστηρίζω ότι και η τρέχουσα αντιμετώπιση είναι λαθεμένη. Σε λάθος δρόμο είμαστε, σύντροφοι.
Να συμφωνήσουμε ότι η λύση δεν βρίσκεται στην υποκατάσταση της δραστηριότητας του «αριστερού ρεύματος» με ένα άλλο «μόρφωμα» που στην ουσία αναπαράγει την ίδια πολιτική.
Προτείνω: Η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ να εντάξει στις ιεραρχήσεις του προσεχούς τετραμήνου την υλοποίηση της παραπάνω απόφασης του συνεδρίου. Συγκεκριμένα η Κεντρική Επιτροπή να καταθέσει σχετικό κείμενο θέσεων και στη συνέχεια με ευθύνη της να οργανωθεί ανοικτός διάλογος στο κόμμα, γύρω από τα επίδικα της δραστηριότητάς μας μέσα στις συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Επισημαίνω «ανοικτός διάλογος», δηλαδή διάλογος με τη συμμετοχή όλων των δυνάμεων του κόμματος, και όχι μόνο μεταξύ των μελών που είναι «χρεωμένα» με συνδικαλιστική ευθύνη. Ο διάλογος αυτός να έχει αρχή, διαδικασίες, διάρκεια και η κωδικοποίηση των συμπερασμάτων του να γίνει από την Κεντρική Επιτροπή.
Κατά τη γνώμη μου, πολιτικά ζητούμενα αυτού του διαλόγου, μεταξύ άλλων, είναι:
* Να συμβάλουμε ώστε να αφαιρεθεί η πολύχρονη και πολύπλευρη «σκουριά» που έχει επικαθίσει στις συνδικαλιστικές οργανώσεις. «Σκουριά» από τις δραστηριότητες του εργοδοτικού και κυβερνητικού «συνδικαλισμού» (με τη συνδρομή βέβαια και από τον κομματικό «συνδικαλισμό»).
* Να επανασυνδεθούν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις με τις βασικές αξίες του εργατικού κινήματος: τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη, την ισότητα, τη διαφάνεια, την ανιδιοτέλεια, τη λογοδοσία.
Προσδοκώ την πολιτική απάντηση στο ερώτημα «τι θέλουμε και τι πράττουμε στις συνδικαλιστικές οργανώσεις». Όχι κι άλλες αναβολές, σύντροφοι. Βλέπετε, η ζωή δεν αποδέχεται «κενά».
* Ο Μανόλης Μαυροφόρος είναι μέλος της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ στην ΕΤΕ
