Ο κύκλος των συλλαλητηρίων έκλεισε. Και για να δούμε τι σηματοδοτούν, όχι μόνο από πλευράς μεγέθους και αριθμών, αλλά, κυρίως, για το πολιτικό τους περιεχόμενο, θα πρέπει να συνεκτιμηθούν και τα δύο. Και της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας. Και το πρώτο και το δεύτερο. Ποιοι τα διοργάνωσαν, ποιοι κυριάρχησαν, ποιοι μίλησαν, τι είπαν, ποια συνθήματα ακούστηκαν, ποιοι πήγαν. Να δούμε την εικόνα, την πολιτική και τον ήχο. Και τις δύο όψεις του φεγγαριού. Τη φωτεινή και την αθέατη, τη σκοτεινή.
Προέβαλαν τη συμμετοχή και επιχείρησαν να πείσουν ότι τα συλλαλητήρια ήταν "ακομμάτιστα", με προθέσες αγαθές. Αποκρύπτουν την παρουσία της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής υπό τον αρχηγό της. Την παρουσία όλων των παραγόντων της Ακροδεξιάς, παραθρησκευτικών οργανώσεων και αποστράτων. Αποκρύπτουν την πανελλαδική κινητοποίηση που έγινε και ποιοι και πώς την οργάνωσαν. Αποκρύπτουν τη στοχευμένη προπαγάνδα μέσων ενημέρωσης, ότι με αφορμή το "Μακεδονικό" ο λαός θα "ξεσπάσει" κατά της κυβέρνησης. Αποκρύπτουν κυρίως την αποτυχία τους να προκαλέσουν, όπως έλεγαν, "σεισμό" με συμμετοχή εκατομμυρίων...
Ποιο ήταν το πολιτικό περιεχόμενο των δύο συλλαλητηρίων και ποια η θέση που εκφράστηκε όπως προκύπτει από τις κεντρικές ομιλίες και τα συνθήματα; Ο όρος "Μακεδονία" ή παράγωγο αυτού δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί από τη γειτονική χώρα. Αυτό ήταν το μήνυμα. Συνεπώς, το Βουκουρέστι δεν υπάρχει, η διαπραγμάτευση για σύνθετη ονομασία είναι λίγο - πολύ προδοσία και η κυβέρνηση οφείλει να σταματήσει τα πάντα. Πέρα από το ερώτημα που προκύπτει, εάν ο Κ. Μητσοτάκης και η Ν.Δ. υιοθετούν αυτή τη θέση, υπάρχει και μια σειρά άλλων που σχετίζονται με τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, τις διεθνείς συνθήκες και τα εθνικά συμφέροντα, για τα οποία η αξιωματική αντιπολίτευση σιωπά.
Εάν λοιπόν τα συλλαλητήρια πρέπει να οδηγήσουν την κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα του δημοκρατικού τόξου να σκεφτούν ή να ξανασκεφτούν ορισμένα θέματα, αυτό σαφώς και πρέπει να γίνεται. Από όλους. Κυρίως όμως από τη Ν.Δ. και τον Κ. Μητσοτάκη μετά τη στροφή που έκανε. Θα ακολουθήσει τη μικροπολιτική και καιροσκοπική τακτική που υιοθέτησε μετά τις τόσες παλινωδίες του στο "Μακεδονικό", όμηρος του Σαμαρικού μπλοκ εντός της Ν.Δ. και της Ακροδεξιάς εντός και εκτός του κόμματός του;
Η κυβέρνηση, ορθώς, ξεκαθάρισε ότι συνεχίζει τη διαπραγμάτευση με την ΠΓΔΜ, η οποία και σύνθετη και δύσκολη είναι. Με νηφαλιότητα και ψυχραιμία οφείλει να συνεχίσει την προσπάθεια για εξεύρεση κοινά αποδεκτής λύσης. Αυτό επιτάσσει το εθνικό συμφέρον και αυτή την επιλογή κάνει με πατριωτική ευθύνη. Οι πολίτες παρακολουθούν και κρίνουν. Και τα συλλαλητήρια και τη στάση των πολιτικών κομμάτων απέναντι σε αυτά και την επόμενη μέρα...
