Μιλάω για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Στριμωγμένος ανάμεσα στην Ακροδεξιά της Ν.Δ., τον Σαμαρά, τον Καραμανλή και το μωσαϊκό απόψεων μέσα στο κόμμα του για το Σκοπιανό, επέλεξε... το τίποτα. Έβαλε το κεφάλι στην άμμο, όπως το συμπαθές πτηνό όταν βλέπει κίνδυνο, και δήλωσε:
«Έτσι όπως έρχονται τα πράγματα, η λύση θα πρέπει κατά πάσα πιθανότητα, να αναζητηθεί σε άλλη συγκυρία με κατάλληλη προετοιμασία... Για μας το ζήτημα κλείνει εδώ».
Κατηγόρησε τον πρωθυπουργό για τους χειρισμούς του, και μίλησε για ισχυρή αντίσταση της κοινωνίας (τα συλλαλητήρια προφανώς), καταλήγοντας:
«Δεν πρόκειται με κανένα τρόπο να συμμετάσχουμε στα επικίνδυνα παιχνίδια που πάει να στήσει η κυβέρνηση ούτε να εμπλακούμε στις μεθοδεύσεις της».
Βέβαια, οι αρχικές βιαστικές και υπεραισιόδοξες δηλώσεις του κ. Τσίπρα, κάτι που το συνηθίζει, γρήγορα φάνηκε να ανατρέπονται.
Ο κ. Μητσοτάκης όμως δεν είδε το άνοιγμα που υπήρχε με τη νέα ηγεσία των Σκοπίων και προτίμησε να παραιτηθεί από όλα. Κάτι που δεν αρμόζει σε υπεύθυνο ηγέτη που φιλοδοξεί να κυβερνήσει.
Οι αρχικές εκτιμήσεις και το αίτημα για κατάργηση κάθε αλυτρωτισμού από την πλευρά της ΠΓΔΜ σκόνταψαν όχι μόνο στην αδυναμία της κυβέρνησης Ζάεφ να αλλάξει το Σύνταγμα, αλλά και στις δηλώσεις στελεχών της για «μακεδονικό έθνος», «Μακεδόνες» κ.ά. αλυτρωτικά.
Έχω ξαναγράψει πως η εθνική ταυτότητα ενός λαού δεν αλλάζει εύκολα. Όμως το άνοιγμα παραμένει, αρκεί οι διαπραγματευτές μας εκτός από την ονομασία και τον αλυτρωτισμό να προσθέσουν εναλλακτικά και χαμηλότερες προσδοκίες.
Εδώ είναι Βαλκάνια και ας θυμηθούμε τους πολέμους της Γιουγκοσλαβίας. Άλλοι αλυτρωτισμοί όπως της Αλβανίας, της Κροατίας, της Σερβίας, μπορεί να μην είναι οξυμμένοι, αλλά ασφαλώς υπάρχουν.
Έτσι, ακόμη και μικρά βήματα προς εξομάλυνση θα είναι θετική εξέλιξη - και ευρύτερα στα Βαλκάνια.
Οι πολίτες στο σημερινό συλλαλητήριο μπορεί να απορρίπτουν το «Μακεδονία» στην ονομασία των Σκοπίων, αλλά σίγουρα δεν θα διαφωνούσαν με συμφωνίες σε τομείς π.χ. της οικονομίας, του εμπορίου και αλλού, που θα ήταν βήματα προς εξομάλυνση.
Εννοείται πως αν η άλλη πλευρά δείξει δυνατότητες ευρύτερων συμβιβασμών, ασφαλώς πρέπει να αξιοποιηθούν.
Με μια προσέγγιση μικρότερων βημάτων ίσως και ο κ. Μητσοτάκης να βγάλει το κεφάλι από την άμμο και να δει την πραγματικότητα.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΕΜΠΙΛΑΣ
