Μπορούμε να συνυπογράψουμε ή να παραθέσουμε αυτούσια στη στήλη με τη γνώμη της εφημερίδας την παρέμβαση του μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσόστομου σχετικά με τον ρόλο της Εκκλησίας και τα κατά καιρούς συλλαλητήρια, εξαντλώντας τα σχόλια για τη χθεσινή ευλογία που παρείχαν η Ιερά Σύνοδος και ο αρχιεπίσκοπος στη συγκέντρωση της 4ης Φεβρουαρίου για το όνομα της ΠΓΔΜ.
Δεν μπορούμε, ωστόσο, να αποφύγουμε τον πειρασμό να προσθέσουμε ότι ηχεί ως ειρωνεία η προϋπόθεση της "υπερκομματικής ταυτότητας" της συγκέντρωσης που έθεσε ως προϋπόθεση ο αρχιεπίσκοπος για να αποστείλει την αντιπροσωπεία της Ιεράς Συνόδου, καθώς μοιάζει σαν να διεκδικεί ευθέως τον ρόλο των κομμάτων για λογαριασμό της Εκκλησίας, αυτό δηλαδή που υποτίθεται ότι θέλει να αποφύγει. Παρά ταύτα, δεν πέφτουμε από τα σύννεφα.
Εντυπωσιακότερη της παραπάνω εξέλιξης ήταν η χθεσινή καταβύθιση της ηγεσίας της Ν.Δ. στο παρελθόν, προς το μακρινό 1992. Διαβιάζοντας την "επίσημη θέση" της Ν.Δ. στον διαμεσολαβητή των Ηνωμένων Εθνών Μάθιου Νίμιτς, ο εκπρόσωπος του Κ. Μητσοτάκη Γ. Κουμουτσάκος κατάφερε να εγκαταλείψει κάθε θέση του κόμματος την τελευταία εικοσιπενταετία και να μεταφερθεί, μάλλον με χρονοκάψουλα, στον χρόνο εκείνο που τις πολιτικές αποφάσεις τις έπαιρναν οι πλατείες. Στα τρία σημεία ενδεχόμενης λύσης στο ονοματολογικό που έθεσε προς τον Μ. Νίμιτς το πρώτο αναφερόταν σε "ενιαία ονομασία" και το δεύτερο σε ονομασία με την οποία "θα συμφωνήσουν οι Έλληνες".
Από το πρώτο εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι η Ν.Δ. "επισήμως" εγκαταλείπει την "εθνική θέση" περί σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό υιοθετώντας μια κενή θέση άνευ χαρακτηριστικών, στην οποία χωράει και το "όχι Μακεδονία ή παράγωγό του", η θέση, δηλαδή, του συλλαλητηρίου. Στο δεύτερο σημείο, όμως, πραγματικά υποκλίνεσαι.
Η πρώτη ανάγνωση του "να συμφωνήσουν οι Έλληνες" σημαίνει να διεξαχθεί δημοψήφισμα για το όνομα, κάτι που συζητούν και στα Σκόπια, αλλά, εκτός του ότι διαψεύδεται, είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς, αν και με τη σημερινή ηγεσία της Ν.Δ. τίποτε δεν είναι απίθανο. Δεύτερη και μάλλον ισχυρότερη ερμηνεία είναι με το "να συμφωνήσουν οι Έλληνες" η Ν.Δ. να εννοεί να συμφωνήσουν οι πλατείες, όσοι διαδηλώνουν κατά της χρήσης οιουδήποτε συνθετικού του όρου Μακεδονία από τη γειτονική χώρα. Πραγματικά τραγικό για ένα κόμμα που θέλει να αναλάβει και τη διακυβέρνηση της χώρας. Καμία βούληση, καμία κρίση ή θέση, παρά μόνο τυχοδιωκτισμός.
Στην "Αυγή" έχουμε πολλές φορές υποστηρίξει ότι ο Κ. Μητσοτάκης είναι "όμηρος" της ακροδεξιάς συνιστώσας του κόμματός του. Ίσως πρέπει να αναθεωρήσουμε. Μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσουμε. Πιθανώς το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι πώς θα στρέψει τον λαό κατά του ΣΥΡΙΖΑ για να κυβερνήσει. Λαϊκιστής, αλλά και κοντόφθαλμος.
