«Η παρούσα συγκυρία είναι σίγουρα η ευνοϊκότερη που έχει υπάρξει από τη δημιουργία του προβλήματος και ίσως η ευνοϊκότερη που μπορεί να υπάρξει» τονίζει στην «Αυγή» ο βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρος της Βουλής Τ. Κουράκης αναφερόμενος στις διαπραγματεύσεις για την επίλυση του ζητήματος της ονομασίας της ΠΓΔΜ.
Ο Τ. Κουράκης μιλάει με σκληρά λόγια για τη μεταστροφή του Κ. Μητσοτάκη στο ζήτημα αυτό κατηγορώντας τον αρχηγό της Ν.Δ. ότι με τη ρητορική του «οδηγεί μεγάλο μέρος του πολιτικού του ακροατηρίου στην υιοθέτηση της ακροδεξιάς ατζέντας και στον εθνικισμό».
* Εκτιμάτε ότι μπορεί να βρεθεί λύση στο ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ σε αυτήν τη χρονική συγκυρία; Πώς κρίνετε την πορεία των διαπραγματεύσεων;
Η παρούσα συγκυρία είναι σίγουρα η ευνοϊκότερη που έχει υπάρξει από την δημιουργία του προβλήματος και ίσως η ευνοϊκότερη που μπορεί να υπάρξει. Και αυτό για δύο πολύ σημαντικούς λόγους. Κατ' αρχήν το γεγονός ότι η ένταξη της ΠΔΓΜ στο ΝΑΤΟ αλλά και στην Ε.Ε. προϋποθέτει την οριστική λύση του ζητήματος του ονόματος δίνει στην Ελλάδα μεγάλο διαπραγματευτικό πλεονέκτημα. Παράλληλα είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό το γεγονός ότι η σημερινή κυβέρνηση της ΠΔΓΜ φαίνεται να έχει ειλικρινή διάθεση να βρεθεί ικανοποιητική και βιώσιμη λύση στη βάση του αλληλοσεβασμού και της καλής γειτονίας. Οι ανακοινώσεις άλλωστε του πρωθυπουργού της ΠΔΓΜ στο Νταβός δείχνουν και έμπρακτα τη διάθεσή του αυτή.
Υπ' αυτό το πρίσμα θεωρώ ότι η πλειονότητα των πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα, παρ' όλες τις αντιθέσεις στο εσωτερικό τους, τελικά δεν θα αρνηθούν σύνθετη ονομασία υπό την προϋπόθεση ότι θα απαλειφθούν οι αλυτρωτικές αναφορές, που είναι και το πραγματικό πρόβλημα. Η εκτίμησή μου λοιπόν είναι ότι τα όποια εμπόδια, αν προκύψουν, θα προέρχονται από την άλλη πλευρά. Και αυτό γιατί είναι λογικό, παρ' όλες τις καλές προθέσεις του, ο κ. Ζάεφ να αντιμετωπίσει δυσκολίες στην προσπάθεια να μεταβάλει σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα εθνικιστικές λογικές βαθιά ριζωμένες.
Ωστόσο θεωρώ ότι η πορεία της διαπραγμάτευσης μετά τις ανακοινώσεις των δυο πρωθυπουργών στο Νταβός είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρα. Αφενός η αναβάθμιση των διαπραγματεύσεων σε επίπεδο υπ. Εξωτερικών αποδεικνύει την αποφασιστικότητα να ξεπεραστούν οι αγκυλώσεις με τις οποίες προσέγγιζαν το ζήτημα οι προηγούμενοι διαχειριστές του. Αφετέρου η προαναγγελία του κ. Ζάεφ για μετονομασία του αεροδρομίου και του κεντρικού αυτοκινητοδρόμου καταδεικνύει την ειλικρινή διάθεσή να άρει τις αλυτρωτικές τάσεις της γείτονος χώρας.
* Ποια είναι η άποψή σας για το συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη; Θεωρείτε ότι υπάρχει κίνδυνος για "επαναφορά" του εθνικιστικού παροξυσμού της δεκαετίας του 1990;
Κατ' αρχήν θέλω να υπογραμμίσω ότι οι πολίτες που διαδήλωσαν άσκησαν ένα δικαίωμά τους, πράγμα απολύτως θεμιτό σε μια δημοκρατική κοινωνία. Ωστόσο στις δημοκρατίες οφείλει να κρίνεται και το περιεχόμενο μιας διαμαρτυρίας ή διεκδίκησης, καθώς και οι σκοποί που εξυπηρετεί. Στο πλαίσιο αυτό πιστεύω ότι είναι χρήσιμο να γίνει διαφοροποίηση ανάμεσα στους πολίτες που συμμετείχαν στο συλλαλητήριο ωθούμενοι από πατριωτικά συναισθήματα (που λανθασμένα θεωρούν ότι θίγονται στην παρούσα φάση) και στις πολιτικές δυνάμεις που προσπαθούν να καπηλευτούν και να χειραγωγήσουν τα συναισθήματα αυτά ωθώντας τα σε ακραίες εθνικιστικές απόψεις και στάσεις.
Ο τρόπος συγκρότησης του συντονιστικού, η αδιαφανής πηγή χρηματοδότησης, η επιλογή των ομιλητών κ.λπ. καθιστούν ξεκάθαρο ότι το συλλαλητήριο χρησιμοποιήθηκε για να εξυπηρετήσει πολιτικούς σκοπούς. Ίσως ακόμα και για την προετοιμασία δημιουργίας ακροδεξιού μορφώματος στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας. Δυστυχώς, μετά και την ομιλία του κ. Μητσοτάκη στην Πολιτική Επιτροπή του κόμματός του και την υιοθέτηση εκ μέρους του ανοιχτά ακροδεξιών θέσεων, φαίνεται ότι η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν διστάζει να ρισκάρει να ανοίξει τον δρόμο ακόμα περισσότερο στην Ακροδεξιά θεωρώντας ότι έτσι εξυπηρετεί τα μικροπολιτικά της συμφέροντα.
Η τελευταία μεταστροφή του αρχηγού της Ν.Δ. δεν δυσχεραίνει μόνο την επίλυση του προβλήματος, με την επίκληση ότι δεν είναι ώριμες οι συνθήκες, αλλά η όλη ρητορική του επιδρά σε μεγάλο μέρος του πολιτικού του ακροατηρίου οδηγώντας το στην υιοθέτηση της ακροδεξιάς ατζέντας και στον εθνικισμό. Εν τέλει αναμένονται πολιτικές ανακατατάξεις, δυστυχώς όχι σε προοδευτική κατεύθυνση, αλλά σε σχηματισμούς με ακραίες συντηρητικές θέσεις. Μου κάνει εντύπωση ωστόσο το ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει διδαχθεί ούτε από την Ιστορία, αλλά ούτε και από τη σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα στην Ευρώπη ότι οι πολιτικές δυνάμεις που έκαναν ανάλογες επιλογές το μόνο που κατάφεραν ήταν να ενδυναμώσουν τα «αυθεντικά» ακροδεξιά κόμματα.
* Η διαφορετική στάση των ΑΝ.ΕΛΛ. στο ζήτημα του ονόματος της ΠΓΔΜ αποτελεί σημείο κριτικής από την αντιπολίτευση. Σας προβληματίζει αυτή η στάση;
Το σημείο όπου θα πρέπει κανείς να σταθεί είναι ότι ο κ. Καμμένος έχει εκφράσει ξεκάθαρα την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπο του κ. Κοτζιά στο θέμα της διαπραγμάτευσης του ονόματος. Καθώς επίσης και στο ότι το κόμμα του αναμένει την τελική πρόταση ώστε να τοποθετηθεί σε σχέση με τη στάση που θα κρατήσει, πράγμα καθ' όλα θεμιτό. Άλλωστε η οποιαδήποτε πρόταση στην οποία θα καταλήξει η διαπραγμάτευση θα κριθεί συνολικά από το ελληνικό κοινοβούλιο.
Ωστόσο αυτό που αποτελεί λόγο προβληματισμού είναι η στάση που κρατάει η αντιπολίτευση και κυρίως η Νέα Δημοκρατία σε σχέση με ένα τόσο σημαντικό εθνικό ζήτημα. Είναι προφανές ότι και μόνο το άνοιγμα του ζητήματος της ονομασίας της ΠΔΓΜ και οι μεγάλες πιθανότητες που έχει να επιλυθεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ. φέρνει τη Ν.Δ. σε ακόμα πιο δύσκολη πολιτικά θέση από ό,τι ήδη ήταν, αφού έγινε αφορμή να οξυνθούν περαιτέρω οι εσωτερικές της αντιφάσεις.
Δυστυχώς ο κ. Μητσοτάκης, με τις επιλογές που κάνει στην προσπάθειά του να διαχειριστεί αυτή τη συνθήκη δεν αποδεικνύεται μόνο ανίκανος ως πολιτικός, αλλά, ακόμα χειρότερα, επικίνδυνος. Ακόμα κι αν αφήσουμε στην άκρη την ακροδεξιά στροφή του, με τη θέση που υιοθέτησε αποδεικνύει ότι δεν διστάζει ακόμα και να θυσιάσει το συμφέρον της χώρας για να εξυπηρετήσει τα μικροπολιτικά του συμφέροντα. Γιατί μόνο έτσι μπορεί να ερμηνευτεί η θέση ότι δεν είναι τώρα η ώρα να λυθεί αυτό το θέμα, όταν ακόμα και ο ηγέτης του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος δήλωσε ότι είναι «παράθυρο ευκαιρίας».
* Τι βήματα μπορούν να γίνουν στην πορεία εξόδου της χώρας από τα Μνημόνια όσον αφορά την οικονομική ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης και τη «σύγκλισή» της με την Αθήνα;
Στο πλαίσιο της βαλκανικής συνεργασίας που προωθεί η κυβέρνηση, η Θεσσαλονίκη μπορεί να παίξει έναν κεντρικό και καθοριστικό ρόλο και να αποτελέσει κόμβο διπλωματικό, ενεργειακό, εμπορικό, συγκοινωνιακό, αναπτυξιακό. Προς αυτήν την κατεύθυνση η κυβέρνηση, ακόμα και σε αυτό το δύσκολο μνημονιακό πλαίσιο, έδωσε λύσεις με την αποφασιστική της παρέμβαση σε σειρά θεμάτων που λίμναζαν για πολλά χρόνια (μετρό, ελεύθεροι χώροι, ΟΑΣΘ, οδικά έργα, αξιοποίηση λιμενικών υποδομών, προγράμματα αστικών αναπλάσεων, νέες κοινωνικές δομές κ.λπ.).
Στις στοχεύσεις της κυβέρνησης περιλαμβάνονται η αναβάθμιση των συγκοινωνιακών υποδομών, η έμφαση σε μακρόπνοα έργα συνδυασμένων μεταφορών και ενεργειακών επενδύσεων, η αναβάθμιση των βιομηχανικών περιοχών, η εστίαση στον αγροδιατροφικό τομέα και στον τουρισμό, η έμφαση στις δράσεις εξωστρέφειας και στήριξης παραγωγικών καινοτομιών και θα εξειδικευτούν σε συνεργασία με τους φορείς της πόλης.
Η ακαδημαϊκή κοινότητα, οι επιστημονικοί φορείς και το πλούσιο πολιτιστικό δυναμικό της πόλης μπορούν να στηρίξουν την προσπάθεια ανάδειξης της πόλης σε πραγματικό κέντρο εκπαίδευσης, δημιουργικής καινοτομίας και πολιτισμού της ευρύτερης Βαλκανικής.
