Από μια ήττα μόνο ένας ανόητος μπορεί να βγει τελικά χαμένος. Είτε σκακιστής είναι είτε στρατηγός είτε προπονητής ποδοσφαίρου είτε πολιτικός, ξέρει πως από τις ήττες και τα λάθη διδάσκεσαι, διορθώνεσαι, βελτιώνεσαι. Σε αντίθετη περίπτωση είναι απλά ένας ακόμη ανόητος που αποφάσισε να ασχοληθεί με λάθος αντικείμενο στη ζωή του και όσο συντομότερα το συνειδητοποιήσει και αποσυρθεί τόσο καλύτερα είναι για τον εαυτό του και τους συν αυτώ που συνήθως παίρνει στον λαιμό του. Γιατί, αν δεν διδάσκεσαι από τα λάθη και τις αποτυχίες που αυτά σε οδηγούν και αν δεν έχεις την ικανότητα να μετατρέπεις τις ήττες σε πολεμοφόδια για την επόμενη μάχη ή την επόμενη αναμέτρηση, τότε καλύτερα να αλλάξεις επάγγελμα, σπορ ή χόμπι στη ζωή σου. Προσωπικότητες συνήθως μονολιθικές και εμμονικές που επιμένουν να πιστεύουν πως το κεφάλι τους, παρά τα καρούμπαλα και τους μώλωπες, είναι πιο ανθεκτικό από τον τοίχο επαναλαμβάνουν πεισματικά τα λάθη τους αγνοώντας επιδεικτικά κάθε έννοια αυτοκριτικής.
Αρνούμενοι να κάνουν έστω και ένα βήμα πίσω ακόμη και για αυτή την απαραίτητη ανασυγκρότηση των δυνάμεών τους, επιλέγουν πάντα μονόδρομους και καταλήγουν πάντα σε αδιέξοδα αδυνατώντας να διαχειριστούν τις αδυναμίες και τις ελλείψεις τους. Καταδικασμένοι στην ανακύκλωση των παθημάτων τους, που ουδέποτε γίνονται μαθήματα, παρασέρνουν στον γκρεμό της γελοιοποίησης συγγενείς, φίλους και οπαδούς. Θεωρώντας ως ύψιστο δείγμα αδυναμίας την παραδοχή των λαθών τους προτιμούν να επιδίδονται σε φτηνές ασκήσεις κουτοπονηριάς ώστε να δικαιολογηθούν παρά να διδαχθούν. Ουσιαστικά ανίκανοι να διαβάσουν τις κινήσεις του αντιπάλου τους εμφανίζονται επιρρεπείς στις γκάφες και τα φάλτσα και επιμένουν στην πεπατημένη των λαθών τους που μπορεί να μην το έχει πει και ο Αϊνστάιν -τον οποίο αρέσκονται να επικαλούνται-, αλλά το να κάνεις τα ίδια πράγματα και να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα είναι σίγουρα προϊόν ανοησίας και άγνοιας στοιχειωδών αρχών στρατηγικής.
Οι από λάθος σε λάθος και από ήττα σε ήττα διαδρομές που κάποιοι έχουν επιλέξει να ακολουθούν στον προσωπικό αλλά και συλλογικό τους κατήφορο δεν θα ενδιέφεραν κανέναν άλλον παρά εαυτούς εάν στο όχημα στο οποίο επιβαίνουν δεν ήταν φορτωμένα ακόμη και αυτά τα εθνικά συμφέροντα, που κινδυνεύουν να θυσιαστούν στον βωμό μιας κοντόφθαλμης ανοησίας.
