Του Αδάμ Γιαννίκου
Λίγο μετά τις οκτώ το πρωί, τη Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2018, ένας οκτάχρονος μαθητής πέρασε το κατώφλι του σχολείου, στη μικρή πόλη Σινζιέ, της επαρχίας Γιουνάν, στη νότια Κίνα. Ήταν η πρώτη ημέρα των εξετάσεων και ο μικρός Γουάνγκ εμφανίστηκε στην τάξη με κάτασπρα μαλλιά απ’ το παγωμένο χιόνι στο κεφάλι του. Τα μάγουλά του κατακόκκινα, τα χέρια του πρησμένα και το βλέμμα του σπινθηροβόλο. Φορούσε ένα τριμμένο ανοιχτό καφέ μπουφάν και κρατούσε μια πράσινη τσάντα με τα τετράδιά του. Είχε περπατήσει επί μία ώρα τα 4,5 χλμ. από το σπίτι του στο χωριό, όπου ζει με τη γιαγιά και τη μεγαλύτερη αδελφή του. Εκείνο το πρωινό η θερμοκρασία είχε πέσει μέσα σε λίγη ώρα στους μείον εννιά βαθμούς.
Ο Γουάνγκ Φουμάν είναι ένα από τα «παιδιά που μένουν πίσω», τα δεκάδες εκατομμύρια παιδιά στην Κίνα, των οποίων οι γονείς έχουν φύγει εσωτερικοί μετανάστες για να δουλέψουν ως εργάτες στα μεγάλα αστικά κέντρα. Η μητέρα του έχει εγκαταλείψει την οικογένεια και τον πατέρα του τον βλέπει κάθε πέντε μήνες, όταν εκείνος επιστρέφει στο χωριό.
Η φωτογραφία που τράβηξαν οι σοκαρισμένοι δάσκαλοι του μικρού μαθητή έκανε σε ελάχιστο χρόνο τον γύρο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Η ιστορία του παιδιού συνοδεύτηκε από το hashtag «iceboy», ενώ η είδηση, όπως την μετέδωσαν τα κρατικά μέσα, μονοπώλησε το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης. Η ζωή του οκτάχρονου συμπυκνώθηκε σε μια χούφτα φωτογραφίες. Μία δείχνει το κακοτράχαλο μονοπάτι απ’ το οποίο περνά καθημερινά ο οκτάχρονος για να πάει στο σχολείο. Άλλη εστιάζει στα αυλακωμένα απ’ τις αγροτικές εργασίες χέρια του όπως κρατούν ένα φύλλο διαγωνίσματος, όπου ο μικρός μαθητής έχει βαθμολογηθεί με 99/100. Σύμφωνα με τον διευθυντή του σχολείου, Φου Χενγκ, ο Γουάνγκ είναι πολύ καλός στα μαθηματικά και ιδιαίτερα συμπαθής στους δεκάξι συμμαθητές του, τους οποίους κάνει διαρκώς να γελούν με τ’ αστεία του. Διευθυντής και δάσκαλοι κάνουν αγώνα για να παρέχουν πρωινό στους μαθητές τους. Κι όπως λένε στους δημοσιογράφους που εμφανίστηκαν στην Σινζιέ, το επαρχιακό σχολείο έχει σημαντικές ελλείψεις θέρμανσης.
Η πόλη στην οποία καταλήγει η μεγάλη πορεία του Γουάνγκ βρίσκεται σε υψόμετρο 1.570 μέτρων, κοντά στα σύνορα με το Βιετνάμ, και αποτελεί πόλο έλξης τουριστών, καθώς οι αναβαθμίδες ρυζιού της περιοχής θεωρούνται απ’ τους ομορφότερους ορυζώνες στη χώρα. Η Κομμουνιστική Ένωση Νέων δώρισε στο δημοτικό σχολείο 100.000 γουάν (15.350 δολάρια) για ρουχισμό και θέρμανση. Ο κινέζος πρόεδρος Σι Ζινπίνγκ έχει υποσχεθεί να εξαλείψει την αγροτική φτώχεια έως το 2020. Η Κίνα έχει το μεγαλύτερο δίκτυο αυτοκινητοδρόμων στην υφήλιο, με 4,7 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Η κινεζική ηγεσία προωθεί την ανασύσταση του Δρόμου του Μεταξιού, με επενδύσεις άνω του 1 τρισ. γουάν (160 δισ. δολάρια), φιλοδοξώντας να καταστήσει τη χώρα, όπου ο αριθμός «8» θεωρείται σύμβολο τύχης και πλούτου, ρυθμιστή του εμπορίου στην Ευρασία.
«Δανεισμένος χρόνος και δανεισμένος κόσμος και δανεισμένα μάτια να τον θρηνήσεις», γράφει ο Κόρμακ Μακάρθι στη δυστοπία «Ο δρόμος», όπου πατέρας και γιος περιπλανώνται σε μια κατεστραμμένη από τον πυρηνικό πόλεμο Αμερική. «Οπουδήποτε πηγαίνεις, πήγαινε με όλη σου την καρδιά», λέει ένα ρητό του Κονφούκιου. Ο Γουάνγκ. Αυτό το παιδί έχει ήδη διαλέξει δρόμο.
