Όσο κι αν έχει προοικονομηθεί, η αυριανή ημέρα αποτελεί ένα σημαντικό σταθμό στην προδιαγεγραμμένη πορεία εξόδου της χώρας από τα Μνημόνια. Έναν πρώτο σταθμό, που επιτρέπει στους πολίτες να πάρουν μια βαθιά ανάσα, ακούγοντας ένα Eurogroup να ανακοινώνει για πρώτη φορά ότι μια αξιολόγηση τελείωσε στην ώρα της, χωρίς πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα και με μια σειρά ρυθμίσεις που έχουν και θετικά για την καθημερινότητά μας, ως αποτέλεσμα μιας πραγματικής και επίπονης διαπραγμάτευσης.
Όσο κι αν αυτός ο σταθμός συμβάλλει στη βελτίωση της ψυχολογίας -παράμετρος διόλου αμελητέα για την οικονομία-, για την κυβέρνηση της Αριστεράς δεν αποτελεί παρά την αφετηρία για την επόμενη, μεταμνημονιακή, μέρα. Αφετηρία για σκληρή δουλειά, αφετηρία για ενδελεχή σχεδιασμό ώστε η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου να οδηγήσει σε ανάπτυξη, τα οφέλη της οποίας δεν θα καταλήξουν όπως παλιά στις τσέπες ελαχίστων -και στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους σε φορολογικούς παραδείσους του εξωτερικού-, αλλά θα γίνουν πλούτος για την κοινωνία, θα αλλάξουν την καθημερινότητα των πολλών, βάζοντας ταυτόχρονα τα θεμέλια μιας διαφορετικής και καλύτερης Ελλάδας, που, δίνοντας μάχες μέσα στο ευρωπαϊκό μας σπίτι, θα βελτιώνει τον συσχετισμό υπέρ του κόσμου της εργασίας.
Όσο κι αν προσπαθούν οι πολιτικοί εκπρόσωποι των ελίτ που λεηλάτησαν τη χώρα -και ονειρεύονται την επάνοδο για να συνεχίσουν ακόμα πιο μεθοδικά και να καλύψουν ταυτόχρονα τα ανομήματα του παρελθόντος, που αυτή η κυβέρνηση προσπαθεί να φέρει στο φως παρά τα εμπόδια που ορθώνονται-, όσο κι αν προσπαθούν όλοι αυτοί να φιλοτεχνήσουν την εικόνα μιας Αριστεράς που παραδόθηκε, η κοινωνία βλέπει: Τις αλλαγές που ήδη γίνονται -την Υγεία, την κοινωνική πρόνοια, στις πραγματικές μεταρρυθμίσεις που ουδέποτε έγιναν για δεκαετίες, στα έργα που είχαν βαλτώσει στο όνομα των εργολαβικών συμφερόντων. Βλέπει, αλλά δεν αρκείται -και σωστά- σε αυτά. Προσδοκά μεγαλύτερες και βαθύτερες αλλαγές, που να μην μπορεί κανείς να πάρει πίσω.
Αυτή η Αριστερά, κράμα ρεαλισμού και οράματος, οφείλει καθημερινά να αναμετριέται τόσο με τον εαυτό της όσο και με τις πολλές μικρές και μεγάλες εξουσίες που επιχειρούν να της βάλουν τρικλοποδιές. Με στόχο την ισορροπία ανάμεσα στα νοικοκυρεμένα και υγιή δημόσια οικονομικά, το χτίσιμο πραγματικού κοινωνικού κράτους, τις στοχευμένες φοροελαφρύνσεις για μεσαία και φτωχά στρώματα και ένα πλέγμα κινήτρων για υγιή καινοτόμα επιχειρηματικότητα, που, φέρνοντας πίσω τα καλύτερα μυαλά που ξενιτεύτηκαν, θα δημιουργήσει το οικονομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθούν οι μεγάλοι επενδυτές, με σεβασμό στο περιβάλλον και στην εργασία. Φιλόδοξο σχέδιο; Ναι! Αλλά η Αριστερά είναι για τα δύσκολα.
