«Η Ελλάδα προχώρησε αργοπορημένα» στο ζήτημα του κλίματος, «αλλά το τελευταίο διάστημα προχωράμε με γοργούς ρυθμούς, πιάνουμε τους στόχους για το 2020 και είμαστε απολύτως αισιόδοξοι ότι θα πετύχουμε και τους στόχους του 2030» δήλωσε πριν από λίγες ημέρες ο Αλέξης Τσίπρας στο περιθώριο της συνόδου για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή One Planet, που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι.
Το άρθρο 24 του Συντάγματος προβλέπει ειδική υποχρέωση του κράτους για την προστασία του περιβάλλοντος και, παρότι η χώρα διαθέτει ένα σύνολο νομοθετικών μέτρων που άμεσα ή έμμεσα κινούνται προς την κατεύθυνση αυτή, η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται στη δεύτερη θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε αριθμό ανοιχτών υποθέσεων παράβασης της κοινοτικής νομοθεσίας και υποθέσεων μη συμμόρφωσης στις ευρωκαταδίκες σε θέματα περιβάλλοντος, πληρώνοντας συσσωρευμένες αμαρτίες του παρελθόντος. Με την προστασία του περιβάλλοντος να βρίσκεται ανάμεσα στις προτεραιότητες της σημερινής κυβέρνησης, τα βήματα που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια θα πρέπει να αποκτήσουν ακόμη ταχύτερους ρυθμούς, ώστε η χώρα να βγει επιτέλους από τις “μαύρες λίστες” της περιβαλλοντικής αδιαφορίας και της καταστροφής.
Με τη δολοφονική πλημμύρα που χτύπησε τη Μάνδρα ακόμη νωπή στις μνήμες όλων μας, εκτός από την υποχρεωτική αναψηλάφηση ενός εγκλήματος διαρκείας με κάθε λογής συμφέροντα να έχουν ασελγήσει επί δεκαετίες εις βάρος της φύσης και των ανθρώπων, είναι καθήκον της Πολιτείας να προχωρήσει άμεσα σε μεταρρυθμίσεις που θα ανατρέψουν το παγιωμένο καθεστώς ανομίας, του οποίου τη συντήρηση ορισμένοι επιθυμούν με την τακτική του κουκουλώματος των ευθυνών.
Το έκτακτο Περιφερειακό Συμβούλιο, που σήμερα ξεκινά στη βαριά τραυματισμένη δυτική Αττική, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για ριζικές τομές και γενναίες μεταρρυθμίσεις που η κεντρική διοίκηση σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση θα προχωρήσει με αιχμή την αποκατάσταση στρεβλών παρεμβάσεων εις βάρος του περιβάλλοντος, όπως αυτή των μπαζωμένων ρεμάτων.
Η επιτακτική ανάγκη παρεμβάσεων τόσο στη διοίκηση όσο και στις λογικές που αντιμετώπισαν το περιβάλλον και τη φύση ως πεδία ανεξέλεγκτης δράσης του ανθρώπινου παράγοντα είναι τέτοια ώστε επιβάλλονται συγκρούσεις με οργανωμένα συμφέροντα και μικροπολιτικές πρακτικές. Η χώρα όχι μόνο βρίσκεται πίσω σε ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος, αλλά συχνά καλείται να πληρώσει βαρύτατα τιμήματα που δυστυχώς δεν αποτιμώνται μόνο σε πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ, αλλά και σε ανθρώπινες ζωές. Ο κατήφορος αυτός πρέπει να σταματήσει. Ας γίνει σήμερα από την Ελευσίνα η αρχή.
