Όσοι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και δημοσιολόγοι διάβασαν την συνέντευξη του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής στο γερμανικό περιοδικό "Spiegel", αποκομμένη από τις κατ' ιδίαν συζητήσεις του Αλέξη Τσίπρα με τον Ταγίπ Ερντογάν για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης χωρίς θανάτους στο Αιγαίο, καλύτερα να αλλάξουν ενασχόληση απαλλάσσοντας την κοινή γνώμη από την τοξική τους παρουσία.
Στην πλειονότητά τους είναι όλοι αυτοί που έσπευσαν να χαρακτηρίσουν αχρείαστη την πρόσκληση του Τούρκου Προέδρου στην Αθήνα και έβγαλαν το αβίαστο συμπέρασμα πως οι συνομιλίες των δύο πολιτικών ήταν ένα μεγαλοπρεπές φιάσκο.
Με τα φώτα της δημοσιότητας στραμμένα στην υπερσυγκέντρωση προσφύγων - μεταναστών στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί από το καλοκαίρι και μετά, έχει δημιουργήσει συνθήκες διαβίωσης πολύ κατώτερες του αποδεκτού, κανείς δεν έχει κάνει τον κόπο να ρίξει μια ματιά και στην άλλη πλευρά του Αιγαίου.
Εκεί όπου περίπου 3 εκατομμύρια απελπισμένοι πρόσφυγες βρίσκονται εγκλωβισμένοι περιμένοντας να μετεγκατασταθούν απ’ ευθείας από την Τουρκία σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα. Εκεί από όπου η στρόφιγγα των εισερχομένων στην Ελλάδα έχει εσχάτως επικίνδυνα ανοίξει χωρίς παράλληλα οι χώρες της Ε.Ε. να τηρούν τις δεσμεύσεις τους τόσο προς την χώρα μας όσο, όμως, και προς την Τουρκία, που προειδοποιεί πως κουράστηκε να περιμένει.
Την ώρα που η συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας κρέμεται από κάποιες κλωστές, την ώρα που από τη μια μεριά χιλιάδες και από την άλλη πλευρά εκατομμύρια άνθρωποι στοιβάζονται σε "χώρους αναμονής", ήταν τουλάχιστον επιβεβλημένη η απ’ ευθείας συζήτηση του προβλήματος μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας. Και όποιος δεν το αντιλαμβάνεται ας αναζητήσει την τύχη του στη συγγραφή σεναρίων για τουρκικές σαπουνόπερες.
Η αναφορά του Αλέξη Τσίπρα σε “συμφωνία μέτρων για την ακόμη πιο αποτελεσματική συνεργασία των αρχών” των δύο χωρών για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης σε ένα περιβάλλον που πολιορκείται από τη λογική των φραχτών και των αποκλεισμών είναι ίσως το σημαντικότερο αποτέλεσμα των ελληνοτουρκικών επαφών κορυφής στην Αθήνα.
Αυτό που μένει είναι να δούμε τις επόμενες ημέρες ό,τι επί του πρακτέου θέλει προκύψει από την συμφωνία. Ο χρόνος δεν μπορεί να περιμένει ούτε για την Ελλάδα ούτε για την Τουρκία, αλλά κυρίως δεν μπορεί να περιμένει για τους πρόσφυγες που οι δύο χώρες φιλοξενούν. Και αυτό ας το καταλάβουν όσοι έσπευσαν να “ανατριχιάσουν” από τη σκληρή αλήθεια που περιέγραψε στο "Spiegel" ο Γ. Μουζάλας.
