Οι φιλοξενούμενοι των περισσότερων φορολογικών παραδείσων δεν έχουν κανένα λόγο να χάσουν τον ύπνο τους. Όσοι διάβασαν χθες τη "μαύρη λίστα" της Κομισιόν, ή έστω την εκδοχή εκείνη στην οποία έδωσαν τις ευλογίες τους οι -ακόμη- 28 υπουργοί Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σίγουρα παρατήρησαν τις ηχηρές απουσίες.
Μπορεί να φιγουράρουν στη λίστα των... καταδικαστέων 17 χώρες και περιοχές, από τον Παναμά μέχρι τη Μογγολία και από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα μέχρι τα Μπαρμπέιντος, αλλά απουσιάζουν οι γνωστότεροι -και προτιμητέοι από την οικονομική ελίτ του πλανήτη- φορολογικοί παράδεισοι. Πουθενά δεν υπάρχει αναφορά στα νησιά της Μάγχης ή το Ντέλαγουερ των ΗΠΑ, ενώ τα πασίγνωστα πλέον νησιά Κέιμαν -από τα Paradise Papers- έχουν ενταχθεί μαζί με άλλες 45 χώρες και περιοχές σε μια "γκρίζα λίστα", η οποία ενδέχεται να μαυρίσει εάν σε εύθετο χρόνο αυτές δεν αρχίσουν να σέβονται, όπως έχουν δεσμευτεί, τα ευρωπαϊκά φορολογικά πρότυπα.
Αυτή η λίστα, στην οποία κατέληξαν ομοφώνως οι "28", είναι ένα υπόδειγμα αναξιοπιστίας. Δεν περιλαμβάνει κανέναν εσωτερικό φορολογικό παράδεισο, είτε πρόκειται για τα αμέτρητα βρετανικά νησιά που ειδικεύονται στο σπορ είτε πρόκειται για κράτη - μέλη όπως η Ολλανδία, η Ιρλανδία, η Μάλτα, το Λουξεμβούργο ή η Κύπρος. Προφανώς όσοι έχουν δικαίωμα βέτο στο συμβούλιο υπουργών επιτρέπεται να μην σέβονται τα ευρωπαϊκά φορολογικά πρότυπα.
Κι αν το παζάρι για το ποιοι θα μπουν στη "μαύρη λίστα" είχε το συγκεκριμένο ανεπαρκέστατο αποτέλεσμα, μπορεί να φανταστεί κανείς πού θα καταλήξει το επόμενο παζάρι για το ποιες θα είναι οι κυρώσεις εναντίον των χωρών που βρέθηκαν εκεί. Οπότε η πιθανότητα να εισπράξουν τα κράτη - μέλη της Ε.Ε. αυτό το ένα τρισεκατομμύριο ετησίως, που χάνεται από τους κρατικούς κορβανάδες λόγω της φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής μέσω παραδείσων, εγγράφεται στον χώρο του αοράτου.
Εάν υπήρχε πράγματι η πολιτική βούληση να κυνηγήσουν αυτό το τεράστιο ποσό, τότε τα κράτη - μέλη θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να ξεχάσουν μια για πάντα τις επώδυνες περικοπές στην Παιδεία, την Υγεία και τις υποδομές τους -θύματα στον βωμό της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Επιπλέον -και εξίσου σημαντικό- θα μειωνόταν αισθητά αυτή η αίσθηση κατάφωρης αδικίας που καταστρέφει την κοινωνική συνοχή στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Με τη χθεσινή απόφαση, στην καλύτερη περίπτωση θα τρομάξουν κάποιοι από τους θαμώνες των παραδείσων -και θα μπει ένα ελάχιστο ποσοστό από τα διαφυγόντα φορολογικά έσοδα στα κρατικά ταμεία. Απ' το ολότελα...
