Λένε ότι η επικοινωνιακή διαχείριση μιας πολιτικής αντιπαράθεσης πολλές φορές έχει μεγαλύτερη αξία και από το περιεχόμενο της αντιπαράθεσης, δηλαδή ότι εν πολλοίς καθορίζει την έκβασή της. "Πολλές φορές", διότι συνήθως οι πολιτικές αντιπαραθέσεις κρίνονται επί της ουσίας "στα σημεία" και η μετέπειτα επικοινωνιακή διαχείριση μπορεί να προσθέσει ή να αφαιρέσει.
Όμως, αυτή η γενική αρχή δεν έχει καμία ισχύ στις υπόλοιπες περιπτώσεις, εκεί όπου η ίδια η αντιπαράθεση έχει καθαρό νικητή και ηττημένο, εκεί όπου το αποτέλεσμα είναι συντριπτικό, όπως στην προχθεσινή αντιπαράθεση στη Βουλή για τη συμφωνία πώλησης όπλων στη Σαουδική Αραβία. Σ' αυτές τις περιπτώσεις μπορούμε να μιλάμε για επικοινωνιακή διαχείριση της νίκης ή της ήττας, που μεγιστοποιεί τα κέρδη ή περιορίζει τις ζημίες.
Επικοινωνιακή επιχείρηση ήττας αποτελεί επί παραδείγματι το αίτημα που διατύπωσε χθες το πρωί η Ν.Δ. στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εξοπλισμών να κληθούν και να καταθέσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση, ακόμη και ο διοικητής της ΕΥΠ, με προφανή στόχο η Κοινοβουλευτική Επιτροπή να μετατραπεί σε ad hoc Εξεταστική και η σύγχυση γύρω από την υπόθεση να επιστρέψει στο πολιτικό προσκήνιο.
Ο στόχος ήταν προφανής διότι, αν δεχθούμε τον ισχυρισμό της Ν.Δ. πως το αίτημά της αποσκοπούσε στην απάντηση κρίσιμων ερωτημάτων που έμειναν αναπάντητα στην προχθεσινή συζήτηση, τότε θα έπρεπε να ζητήσει ευθέως τη σύσταση Εξεταστικής ή μιας σοβαρότερης κοινοβουλευτικής διαδικασίας.
Επιπλέον, αν η Ν.Δ. εννοούσε ό,τι υποστήριξε χθες το πρωί, θα γινόμασταν μάρτυρες "ξεσηκωμού" από την ίδια και τα φιλικά της μέσα ενημέρωσης ευθύς μόλις απορρίφθηκε η πρότασή της από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αντιθέτως είδαμε ότι μέχρι το απόγευμα το αίτημά της είχε ξεχαστεί απ' όλους. Και είχε ξεχαστεί γιατί όλοι γνωρίζουν πότε κινείται μια κοινοβουλευτική διαδικασία τύπου Εξεταστικής Επιτροπής. Μας το υπενθύμισε και η χθεσινή συνεδρίαση της Εξεταστικής Επιτροπής για την Υγεία -τι ειρωνεία, την ίδια ώρα.
Στην Εξεταστική Επιτροπή για τα σκάνδαλα στην Υγεία κατέθεσε ο επί 25 χρόνια διευθυντής του ΚΕΕΛΠΝΟ Θ. Παπαδημητρίου, ο οποίος, όπως λένε οι κακές γλώσσες, λειτουργούσε όλα αυτά τα χρόνια ως πραγματικό αφεντικό του ΚΕΕΛΠΝΟ. Από την κατάθεσή του μάθαμε -μάλλον παρά τη βούλησή του, αφού στα περισσότερα θέματα δεν θυμόταν ή δεν γνώριζε- ότι πολλές προσλήψεις το ΚΕΕΛΠΝΟ τις έκανε για λογαριασμό του υπουργού Υγείας και στην περίπτωση των περιβόητων "23" για λογαριασμό του Άδ. Γεωργιάδη, ο οποίος αποτελεί έναν από τους τελάληδες της Καμμενιάδας.
Βλέπουμε, δηλαδή, ότι στην περίπτωση του ΚΕΕΛΠΝΟ υπάρχουν πραγματικά θέματα προς διερεύνηση, τα οποία πιθανότατα να έχουν και ποινικές πτυχές, δηλαδή να εμπίπτουν και σε αρμοδιότητα Ειδικού Δικαστηρίου, όπως θα έλεγε και ο κ. Γεωργιάδης.
