Δεν συναινούν ούτε καν σ’ αυτό. Στην ενοποίηση των Κοινοβουλευτικών Ομάδων της ΔΗ.ΣΥ. και του Ποταμιού μετά την εκλογή αρχηγού. Του ενός και μόνου νέου αρχηγού. Ούτε καν σ’ αυτό, το ελάχιστο. Το αυτονόητο. Κατά τα λοιπά φιλοδοξούν να στήσουν τον νέο (και ενιαίο!) φορέα στον χώρο του Κέντρου. Τώρα τι λογής νέος και, κυρίως, πόσο ενιαίος θα είναι αυτός ο φορέας, ένας Θεός το ξέρει. Εντάξει, το ξέρουν και η κ. Φώφη και ο κ. Σταύρος. Οπότε σε όλους εμάς τους άλλους, που δεν καταλαβαίνουμε, περισσεύει. Και, επιτέλους, πρόβλημά μας...
Το λογικότερο συμπέρασμα είναι πως επιθυμούν να διατηρήσουν τον τίτλο του αρχηγού μπας και γίνει καμιά στραβή. Τουλάχιστον έως τις εκλογές. Δηλαδή άτυποι αρχηγοί, αρχηγοί υπό προθεσμία έστω, αλλά αρχηγοί. Το γεγονός ότι δεν θα έχει, ούτε τώρα, ενιαία φωνή ο «ενοποιημένος» χώρος, μάλλον δεν τους απασχολεί. Κι αν είδαμε, στο πρόσφατο παρελθόν, διαφορετικές κοινοβουλευτικές στάσεις (και στις ψηφοφορίες) ανάμεσα στη ΔΗ.ΣΥ. και το Ποτάμι. Κι άντε να πείσουν έτσι το δυνάμει ακροατήριό τους πως, ναι, το δημιούργησαν το «νέο και ενιαίο»...
Αλλά δεν βαριέστε, μικρό το κακό. Γιατί, αν κρίνει κανείς από το ντιμπέιτ της περασμένης Δευτέρας, αλλά και απ’ ό,τι έχει προηγηθεί, άλλα είναι τα προβλήματα τα μεγαλύτερα και τα σοβαρότερα για το εγχείρημα της ενοποίησης του κεντρώου χώρου. Και πρώτα - πρώτα η διαπίστωση ότι δεν συμφωνούν ούτε καν στη «γενική περιγραφή» του κόμματος που θέλουν. Κάποιοι επιμένουν να μιλούν περί Κεντροαριστεράς ή και περί Σοσιαλδημοκρατίας. Κάποιοι άλλοι ούτε θέλουν ν’ ακούσουν. Μιλούν για Κέντρο, σκέτο Κέντρο, άντε προοδευτικό Κέντρο κατά παραχώρηση. Που θα χωράει, λέει, τους πάντες. Από φιλελεύθερους μέχρι αριστερούς, όλους τους «καλούς». Λες και είναι στο χέρι τους. Ή λες και δεν διδάχτηκαν από την όχι και τόσο αξιοζήλευτη εξέλιξη του Ποταμιού. Που προσπάθησε, ακριβώς, να το παίξει λίγο απ’ όλα. Φαίνεται πως κανείς δεν τους είπε πως πολυσυλλεκτικά μπορoύν να είναι τα ήδη μεγάλα κόμματα. Τα μικρά και τα καινούργια μόνο αν έχουν σαφή πολιτική οριοθέτηση, αν διαθέτουν αιχμές και γωνίες, μόνο τότε μπορούν να διατηρούν ελπίδες συσπείρωσης...
«Κεντρο-αντι-αριστερά» και ξερό ψωμί...
Και, ναι, δεν θα πρόκειται για νέο ενιαίο σχήμα. Περί πολυκομματικής ομοσπονδίας θα πρόκειται. Με τους επιμέρους αρχηγούς ή αρχηγίσκους σε πλήρη υπόσταση και δράση, φυσικά. Που πάει να πει πολύ πίσω και από τις παλιές «συνιστώσες» του ΣΥΡΙΖΑ, που τόσο λοιδορήθηκαν απ’ αυτούς τους ίδιους. Αν και, παρατηρώντας την εικόνα σήμερα, στη φάση της υποψηφιότητας, μάλλον δεν πείθουν ότι τελικά θα πάνε όλοι μαζί. Όταν οι οχτώ από τους εννιά θα έχουν μείνει εκτός νυμφώνος. Κάποιοι προβλέπουν ηχηρές αποχωρήσεις στο επικείμενο ιδρυτικό συνέδριο. Μιας και οι εμμονικές σκοπιμότητες των ισχυρότερων από τους μνηστήρες επέβαλαν την πολιτική ανορθοδοξία της εκλογής αρχηγού πριν από την ίδρυση του νέου φορέα. Ώστε να παρέχεται σήμερα το περιθώριο στους επίδοξους αρχηγούς να ψαρεύουν σε θολά πολιτικά νερά, δηλαδή τα πάντα κι ό,τι κάτσει.
Αξίζει, ακόμη, να σημειωθεί ότι οι μισοί τουλάχιστον από τους υποψηφίους τάχθηκαν αναφανδόν κατά της απλής αναλογικής. Κάποιοι απ’ αυτούς συνοδεύοντας την άποψή τους με τις δέουσες «κατάρες».
Και βέβαια όλοι (σχεδόν όλοι, για να είμαστε δίκαιοι) κατέθεσαν και στο ντιμπέιτ τις απόλυτες αντι-ΣΥΡΙΖΑ εμμονές τους. Δηλώνοντας ξεκάθαρα, ή κάποιοι με μισόλογα, πως βλέπουν τη Ν.Δ. ως προνομιακό τους κυβερνητικό εταίρο. Τη στιγμή δηλαδή που οι Ευρωπαίοι ομόφρονές τους πασχίζουν να απεμπλακούν από τον νεοφιλελεύθερο εναγκαλισμό, μιας και τον πλήρωσαν (και εξακολουθούν να τον πληρώνουν) πολύ ακριβά, εκείνοι επιμένουν σ’ αυτόν. Λησμονώντας προφανώς πως ήταν αυτή η κύρια αιτία της κατακρήμνισης του ΠΑΣΟΚ από το 43,92% του 2009 στο 4,75% του 2015. Και, επί τέλους, τέτοια και τόση περιφρόνηση στις ρίζες και στην ιστορική πορεία της διεθνούς Σοσιαλδημοκρατίας; Ναι, λοιπόν, τέτοια και τόση περιφρόνηση.
Όσο για την επιμονή των επίδοξων αρχηγών της «Κεντροαριστεράς» στις αντι-ΣΥΡΙΖΑ εμμονές τους, την απάντηση δίνει ο Τζέρεμι Κόρμπιν. Ο αρχηγός των Βρετανών εργατικών, ο πιο πετυχημένος σήμερα από τους ηγέτες της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας. Ο οποίος, πριν από μόλις δέκα ημέρες, έλεγε απευθυνόμενος στον Αλέξη Τσίπρα: «Ακολουθούμε το παράδειγμά σας. Ελπίζουμε σύντομα να το πετύχουμε»...
