Μήνες πολλούς πριν από την πρώτη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, οι πολιτικές δυνάμεις, που έβλεπαν την ήττα τους να έρχεται, είχαν αρχίσει να εξυφαίνουν μεθοδικά το σενάριο της αριστερής παρένθεσης - “στραγγίζοντας” κατ' αρχάς τα ταμεία και φροντίζοντας να αφήσουν όλο και περισσότερες εκκρεμότητες σε ζητήματα που ευελπιστούσαν πως θα προκαλούσαν τόση δυσφορία, που να οδηγήσει σε πτώση πιθανής κυβέρνησης της Αριστεράς.
Ο χρόνος πέρασε, οι προσδοκίες των δυνάμεων του Χθες διαψεύστηκαν μία, δύο, τρεις -χάσαμε το μέτρημα πόσες είναι- φορές και η κυβέρνηση της Αριστεράς ετοιμάζεται να ψηφίσει τον προϋπολογισμό του 2018 κλείνοντας μια αξιολόγηση που οδηγεί στο τέλος του προγράμματος από τις αρχές του έτους ουσιαστικά και στην έξοδο από τα Μνημόνια στις 21 Αυγούστου 2018, “με τη βούλα” όλων των θεσμών.
Οι επόμενοι μήνες είναι κρίσιμοι. Το δείχνει άλλωστε η λυσσαλέα προσπάθεια των δυνάμεων του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου να εμποδίσουν την... παρένθεση να γράψει Ιστορία, θέτοντας τις βάσεις για ένα Αύριο που θα βάλει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας το δικό τους Χθες, της ληστρικής εκμετάλλευσης του πλούτου της χώρας, των εργαζομένων και όσων παραμένουν ακόμα άνεργοι.
Η μεγάλη σύγκρουση της Αριστεράς με τη Δεξιά για την επόμενη μέρα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και αξιώνει καθαρές τοποθετήσεις από όλους, πολίτες και πολιτικές δυνάμεις. Θα έχουμε εργασιακή ζούγκλα, σαν αυτή που υπόσχονται ο ΣΕΒ και η Ν.Δ., με ατομικές συμβάσεις και φιλοδωρήματα, ή θα επανέλθουμε σε ένα καθεστώς εργασιακών δικαιωμάτων, συλλογικών συμβάσεων και σταδιακής διασφάλισης αξιοπρεπών αμοιβών; Θα έχουμε κανόνες στο επιχειρείν και ελέγχους, που να διασφαλίζουν την κοινωνία και το περιβάλλον ή θα επιστρέψουμε στη fast track ανομία των αεριτζίδικων δανείων, που καταλήγουν σε υπεράκτικους φορολογικούς παραδείσους, έχοντας υπονομεύσει το περιβάλλον, την υγεία και το μέλλον των παιδιών αυτής της χώρας; Θα στήσουμε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, που θα αξιοποιεί τις πλουτοπαραγωγικές πηγές προς όφελος των πολλών ή θα επιστρέψουμε στην εκχώρησή τους χωρίς κανέναν σχεδιασμό και προοπτική; Θα έχουμε δημοκρατικούς κανόνες λειτουργίας, από την αστυνομία και τη Δικαιοσύνη έως την ενημέρωση ή θα επιστρέψουμε στον αυταρχισμό, στην αυθαιρεσία και την πλύση εγκεφάλου;
Οι καθημερινές μάχες, που δίνει και θα κληθεί να δώσει τους επόμενους μήνες η κυβέρνηση, θα καθορίσουν αυτό το Αύριο. Κρατικοδίαιτοι "επιχειρηματίες", "βαθύ κράτος" και ποικιλώνυμοι "βαρόνοι" συνασπίζονται γνωρίζοντας ότι η επιτυχία της 21ης Αυγούστου θα δώσει στην Αριστερά την προωθητική ισχύ για να εφαρμόσει το σχέδιό της. Αν η Ν.Δ. ξέρει καλά με ποιους είναι, η Κεντροαριστερά, που σχηματίζεται, οφείλει να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει.
