Η δημόσια συζήτηση στην Κεντροαριστερά έχει εγκλωβιστεί σε μια επαναλαμβανόμενη αντιπαράθεση μεταξύ υποψηφίων για τη διαδικασία και ειδικότερα για το ζήτημα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, με αποτέλεσμα το ζητούμενο της αντιπαραβολής θέσεων επί των πολιτικών επίδικων μεταξύ τους να μην απαντάται.
Η κάθε πλευρά επιμένει στη θέση της: Η Χαρ. Τρικούπη θεωρεί το θέμα της εξ αποστάσεως ψηφοφορίας λήξαν, ενώ το Ποτάμι κυρίως, αλλά και ο δήμαρχος Αθηναίων, συνεχίζουν να πιέζουν, περισσότερο για να εμφανίζονται ανοιχτοί, μοντέρνοι και ατρόμητοι απέναντι στην κρίση μιας μεγαλύτερης εκλογικής βάσης από την κομματική του ΠΑΣΟΚ παρά επειδή πιστεύουν ότι με τις πιέσεις τους μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα που έχουν παρουσιάσει περί του αντιθέτου οι εταιρείες που θα αναλάβουν την εκλογική διαδικασία. Από την πλευρά του, ο επικεφαλής της Επιτροπής Ν. Αλιβιζάτος, προχωρά τις συνεννοήσεις με τις εταιρείες για μια κανονική εκλογική αναμέτρηση, επαναλαμβάνοντας στωικά ότι το θέμα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας επαφίεται στη συνεννόηση μεταξύ των υποψηφίων για να επιλυθεί.
Μαραθώνιος... μετ' εμποδίων
Παράλληλα, συνεχίζονται και οι διαφωνίες για τη διενέργεια των εκλογών. Την Παρασκευή το βράδυ προέκυψε απάντηση του Ποταμιού προς τη Χαρ. Τρικούπη, η οποία φάνηκε να προκρίνει σπριντ για το στήσιμο της πρώτης κάλπης στις 12 Νοεμβρίου. Όταν δηλαδή θα πραγματοποιείται ο μαραθώνιος της Αθήνας, που διοργανώνει ο δήμαρχος της πόλης και υποψήφιος Γ. Καμίνης και στον οποίο θα συμμετάσχει ο Στ. Θεοδωράκης.
Παράλληλοι προεκλογικοί μονόλογοι
Εάν αυτή η επαναλαμβανόμενη δημόσια κόντρα σκιαγραφεί τον φαύλο κύκλο επί της διαδικασίας, την ίδια στιγμή σκιαγραφείται μια αναμέτρηση παράλληλων προεκλογικών μονολόγων. Πάντως, οι βασικοί διεκδικητές της αρχηγίας του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς που θα δημιουργηθεί, «οργώνουν» την Αττική και τις άλλες Περιφέρειες της χώρας για να ενισχύσουν την υποψηφιότητά τους, επαναλαμβάνοντας γενικόλογες πλατφόρμες περί «προοδευτικής παράταξης» και «προοδευτικού σχεδίου» για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Καθένας από τους διεκδικητές της αρχηγίας σχολιάζει επί της γενικότερης πολιτικής επικαιρότητας μόνο όποιο ζήτημα κρίνει ότι ενισχύει το προφίλ που θέλει να προβάλει. Κοινός τόπος όλων οι σφοδρές επιθέσεις απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και η προσπάθεια μιας, τελικά, δυσανάλογης ισορροπίας, για αποστασιοποίηση και από τη Ν.Δ., την οποία όμως σπεύδουν όλοι να ανακηρύξουν μελλοντικό πρώτο κόμμα.
Παρεμβάσεις και σιωπή
Έστω και με έμμεσο τρόπο, δηλαδή όταν προκύπτει ένα ειδικότερο ζήτημα στην κεντρική πολιτική σκηνή που δεν μπορεί να παρακαμφθεί και να μείνει ασχολίαστο, οι υποψήφιοι της Κεντροαριστεράς «αναγκάζονται» να τοποθετηθούν: είτε διά της παρέμβασής τους, είτε διά της σιωπής τους, η οποία όμως εν προκειμένω συνιστά τοποθέτηση.
Η πρώτη τέτοια περίπτωση καταγράφηκε με αφορμή την αμίμητη τοποθέτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ για τις κοινωνικές ανισότητες. Εν προκειμένω, οι επανειλημμένες παρεμβάσεις του Γ. Ραγκούση για κατηγορηματική άρνηση ενδεχόμενης μετεκλογικής συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ. οδήγησαν (τουλάχιστον χρονικά) και τον Γ. Καμίνη να «απαντήσει» στην ακραία νεοφιλελεύθερη θέση του προέδρου της Ν.Δ. Η Φ. Γεννηματά επιφύλαξε στον Κυρ. Μητσοτάκη μια σύντομη αναφορά στο τέλος ομιλίας της στη Βουλή, δύο εικοσιτετράωρα αργότερα, ενώ επιμένει και εκείνοι στη στρατηγική της ΔΗ.ΣΥ. για κυβέρνηση «εθνικής συνεννόησης".
Μια δεύτερη περίπτωση που θα βοηθούσε σημαντικά τους υποψήφιους να ανοίξουν τα χαρτιά τους για το μέλλον του φορέα που οραματίζονται αποτέλεσε η εκλογική ήττα του σοσιαλδημοκρατικού SPD στις γερμανικές εκλογές, που ήρθε να προστεθεί στις άλλες ήττες σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών που προηγήθηκαν. Ελάχιστοι αξιοποίησαν την ευκαιρία για να διατυπώσουν τα δικά τους συμπεράσματα εν είδει αναγωγής στην περίπτωση της εγχώριας Κεντροαριστεράς. Ξανά ο Γ. Ραγκούσης χρησιμοποίησε τη συγκυρία για να «επισημάνει» το «αντι-δεξιό» μήνυμα της υποψηφιότητάς του, ενώ και ο Στ. Θεοδωράκης δεν έχασε την ευκαιρία, προκειμένου να ενισχύσει τη δική του θέση για αντικατάσταση της αποτυχημένης Κεντροαριστεράς και σοσιαλδημοκρατίας από ένα «ανοικτό Κέντρο» α λα Μακρόν.
Σημαντικότερη έως τώρα περίπτωση που έχει αναγκάσει τους υποψήφιους να μιλήσουν για κάτι άλλο πέραν της εκλογικής διαδικασίας, έχει αναδειχτεί το εάν η παράταξη θα τοποθετείται με βάση τους αντιπάλους της ή με βάση τις ιδέες και τις θέσεις της. Παράλληλα με τη Ν.Δ., η ΔΗ.ΣΥ. ανακοίνωσε ότι ακόμα κι αν συμφωνεί με μια διάταξη που φέρνει η κυβέρνηση προς ψήφιση, θα καταψηφίζει εάν οι ΑΝ.ΕΛΛ. δεν στηρίζουν την κυβερνητική πλειοψηφία. Οι αιχμές προς τη Φ. Γεννηματά έπεσαν βροχή, τόσο από συνυποψηφίους της (όχι την πλειοψηφία εξ αυτών πάντως) όσο και από συνιστώσες της ΔΗ.ΣΥ., κατά βάση τη ΔΗΜ.ΑΡ. και το ΚΙΔΗΣΟ. Αλλά και το Ποτάμι ήταν το πρώτο από αυτά τα κόμματα που ξεκαθάρισε ότι δεν μπορούν να ετεροκαθορίζονται από τη στάση άλλων κομμάτων όταν πρόκειται για την υλοποίηση προοδευτικών πρωτοβουλιών, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ανθρώπινα δικαιώματα.
Ο άτυπος αυτός προεκλογικός διάλογος επί πολιτικών θέσεων μεταξύ υποψηφίων κορυφώθηκε με αφορμή την αντιπαράθεση που ξέσπασε ανάμεσα στην Εκκλησία της Ελλάδας και τον Γ. Ραγκούση.
Εν προκειμένω, ο μεν Γ. Ραγκούσης έσπευσε να δώσει δυναμική συνέχεια σε αυτή την κόντρα, δηλώνοντας ότι εμμένει στις απόψεις του που εκφράζει με «παρρησία», κάτι που όμως τον βοηθά να υποστηρίξει ακόμα περισσότερο το σήμα που θέλει να δώσει: ότι εκείνος είναι ο υποψήφιος που κρατά πιο ψηλά τη σημαία της «προόδου». Αυτό όμως αποτελεί βασικό στοιχείο και των υποψηφιοτήτων των Γ. Καμίνη και Στ. Θεοδωράκη, οι οποίοι, όχι τυχαία, ήταν και εκείνοι που εξαρχής προχώρησαν σε παρεμβάσεις στήριξης του συνυποψηφίους τους, Γ. Ραγκούση, στην κόντρα με την Ιερά Σύνοδο. Την ίδια ώρα, η Φ. Γεννηματά και οι υπόλοιποι υποψήφιοι συνέχιζαν να ακολουθούν με θρησκευτική ευλάβεια την τακτική της σιωπής, εκτιμώντας προφανώς ότι το πολιτικό κόστος θα είναι μικρότερο από ό,τι εάν τοποθετούνταν. Την οδό αυτή πάντως δεν ακολούθησαν ΚΙΔΗΣΟ και ΔΗΜ.ΑΡ., οι οποίοι, ωστόσο, δεν συμμετέχουν στις εκλογές με υποψήφιο.
Την ώρα που φούντωνε η αντιπαράθεση ανάμεσα στον Γ. Ραγκούση και την Εκκλησία, και ενώ οι Γ. Καμίνης, Στ. Θεοδωράκης, ΚΙΔΗΣΟ και ΔΗΜ.ΑΡ., πήραν ανοικτά θέση υπέρ του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ και υποψήφιου για τον νέο φορέα, ούτε η Φ. Γεννηματά αλλά ούτε και το ΠΑΣΟΚ προχώρησαν σε κάποιο σχόλιο. Αντίθετα, αργά το βράδυ, η Φ. Γεννηματά εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με συνάντηση που είχε με πολίτες, τιτλοφορώντας την ως εξής: «Γεννηματά: Από τη μια η χειρότερη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης και από την άλλη μια αξιωματική αντιπολίτευση που θεωρεί τις ανισότητες φυσικό φαινόμενο». Με την ετεροχρονισμένη και εμφατική αυτή τη φορά επαναφορά ενός «μπαγιάτικου» θέματος -για το οποίο ήδη είχε καθυστερήσει μέρες να απαντήσει όταν προέκυψε-, η ηγεσία της Χαρ. Τρικούπη εμφανίστηκε να προσπαθεί να δείξει ότι κι εκείνη αντιτίθεται στη συντήρηση και συγκαταλέγεται μεταξύ των «προοδευτικότερων» υποψηφίων, αποφεύγοντας όμως να τοποθετηθεί για το θέμα της ημέρας...
