Η ομιλία του Προέδρου Μακρόν στη Σορβόννη, λίγες ώρες μετά το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών, ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Όχι γιατί αυτά που είπε τα ανέφερε για πρώτη φορά. Αλλά διότι, συγκροτημένα επιθετικός προς τις γερμανικές αντιλήψεις, τέντωσε μέχρι εκεί που δεν παίρνει τις προτάσεις του για κοινό προϋπολογισμό της Ευρωζώνης, για τη θέσπιση υπουργού Οικονομικών, για κοινό ευρωπαϊκό ταμείο αντικαταστάτη του ΔΝΤ, για πολιτικές ανάπτυξης και επενδύσεων. «Η Ευρώπη θα πρέπει να διαθέτει την ισχύ και τις δυνατότητες να δράσει αυτόνομα και κυρίαρχα» υπογράμμισε ανοίγοντας το θέμα της αυτόνομης αμυντικής λειτουργίας εκτός ΝΑΤΟ!
«ΝΟΜΙΖΑΜΕ πως είμαστε ασφαλείς και πως σε αυτήν την ασφάλεια θα μπορούσαμε να ζούμε για καιρό. Πλην όμως ξεχάσαμε πως στην Ιστορία τίποτε δεν είναι δεδομένο. Αφεθήκαμε στη ρουτίνα της συνήθειας και δεν αφουγκραστήκαμε τους κινδύνους. Γυρίσαμε σε όρους όπως εθνικισμός ή προστατευτισμός. Όλα αυτά είναι πισωγυρίσματα σε ένα παρελθόν που όλοι είχαμε την αίσθηση ότι έχει ξεπεραστεί για πάντα. Δεν είναι όμως έτσι». Σαφές μήνυμα του Γάλλου Προέδρου, κυρίως προς την Γερμανία, που σκόπιμα δεν άνοιξε δρόμους για την οικονομική ολοκλήρωση και πλούτισε επιβάλλοντας τη λιτότητα στα περισσότερα μέλη της Ε.Ε.
Ο ΜΑΚΡΟΝ σκόπιμα δεν λείανε τις θέσεις του για να διευκολύνει τη νέα κατάσταση στο Βερολίνο. Καλύτερα να πας μακριά για να συμβιβαστείς πλησιέστερα στις δικές σου θέσεις. Η νέα Γερμανική κυβέρνηση, με έναν εταίρο όπως οι Φιλελεύθεροι, των οποίων το πολιτικό δόγμα είναι “πρώτα η Γερμανία”, έχει τώρα το μπαλάκι που πέταξε ο Μακρόν. Και, εκτός από τα κόμματα, οι οικονομικές ελίτ είναι υποχρεωμένες να αποκαλυφθούν και να σταθμίσουν τους κινδύνους για τη διάλυση της Ε.Ε. με δική τους ευθύνη.
Το μήνυμα έχει φτάσει στη Μέρκελ, που εμφανίστηκε συναινετική στο Ταλίν. Διότι “αν αποτύχουμε να μεταρρυθμίσουμε το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα, η ζώνη του ευρώ θα διαλυθεί” επισημαίνει ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας και πρώην πρόεδρος του SPD Όσκαρ Λαφοντέν.
ΠΩΣ ΟΜΩΣ είδαν τα γερμανικά ΜΜΕ την ομιλία Μακρόν; Ήταν μια ομιλία κατά της μικροψυχίας, σημειώνει το περιοδικό “Der Spiegel”. "Ο Εμανουέλ Μακρόν ζήτησε, στην εν μέρει συναισθηματικά φορτισμένη ομιλία του, μεταρρυθμίσεις για την Ε.Ε. που στο σύνολό τους ισοδυναμούν με μιαν επανάσταση.
Η Ευρώπη, είπε, είναι πολύ αργή, πολύ αδύναμη, πολύ αναποτελεσματική. Ο μόνος δρόμος προς τα εμπρός είναι, για τον Γάλλο Πρόεδρο, η επανίδρυση μιας Ευρώπης κυρίαρχης, ενωμένης και δημοκρατικής." "Ο Μακρόν", γράφει η “Süddeutsche Zeitung”, “επέλεξε με προσοχή την ημερομηνία της ομιλίας του, διότι ήθελε οι ιδέες του να διαποτίσουν τις διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης στο Βερολίνο”.
ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ Ευρώπη φουντώνει ο εθνικισμός και μεγάλο μέρος των πολιτών της δεν γοητεύεται πλέον από το όραμα της ενότητας, με ευθύνη κυρίως της Γερμανίας και των πολιτών της που κολακεύτηκαν από τον οικονομικό εθνικισμό ως ευκαιρία για ρεβάνς. Για κυριαρχία σε καιρό ειρήνης. Για μια Ευρώπη οικονομικό και πολιτικό χώρο της Γερμανίας. «Η Ευρώπη νοσταλγεί το κακό της παρελθόν και έτσι υπονομεύει το μέλλον της ειρήνης, της κοινωνικής σύγκλισης και αλληλεγγύης. Όσο... ξεχνάει το παρελθόν και όσοι ξεχνούν το παρελθόν, θα το ξαναζήσουν» δήλωσε μετά τα αποτελέσματα των Γερμανικών εκλογών ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης.
ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ των δημοκρατικών δυνάμεων της Γερμανίας είναι μεγάλες. Το δίλημμα πρέπει να απαντηθεί τώρα, διότι ένα μπλόκο στις ιδέες Μακρόν θα είναι και η αρχή του τέλους, καθώς η Βρετανία μας αποχαιρέτησε και οι χώρες τις ανατολικής Ευρώπης γουστάρουν τα δικαιώματα όχι όμως και τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται η συμμετοχή τους στην Ένωση. Χώρες σφικτά συνδεδεμένες πολιτικά με την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Των ΗΠΑ που βρίσκονται σε σοβαρή κρίση ηγεσίας και συγκροτημένης άποψης για το νέο κόσμο. Η Ε.Ε. έχει τώρα την ευκαιρία να αναβαθμίσει τον ρόλο της στην παγκόσμια σκακιέρα.
ΟΠΩΣ εξελίχθηκαν τα πράγματα, ο ρόλος του Μακρόν στις ευρωπαϊκές υποθέσεις θα είναι έτσι κι αλλιώς πρωταγωνιστικός. Αυτός τόλμησε να ηγηθεί, αυτός θα καρπωθεί και τις πιθανές επιτυχίες, ενώ, στην περίπτωση που το Βερολίνο στυλώσει τα πόδια, το πολιτικό κόστος θα πλήξει συνολικά τη Γερμανία και τους πολίτες της. Και η ολοκλήρωση της θητείας της Μέρκελ κινδυνεύει να στιγματιστεί από ολέθριο φινάλε.
Οι ευθύνες των δημοκρατικών δυνάμεων της Γερμανίας είναι μεγάλες. Το δίλημμα πρέπει να απαντηθεί τώρα, διότι ένα μπλόκο στις ιδέες Μακρόν θα είναι και η αρχή του τέλους
