Δεν μπορεί κάπου θα τους έχεις ακούσει. Κάπου θα τους έχει πάρει το μάτι σου να σιχτιρίζουν το ελληνικό πανεπιστήμιο που το έχουν κάνει μπορντέλο τα κόμματα και οι παρατάξεις εννοώντας φυσικά πάντα την Αριστερά σε όλες της τις αποχρώσεις. Κάπου θα τους έχεις δει να φτύνουν την κουρελαρία του δημόσιου πανεπιστήμιου εκεί που και οι ίδιοι κάποτε πέρασαν και άφησαν πίσω τους τη δική τους κουρελαρία. Δεν μπορεί θα τους θυμάσαι να κοκορεύονται πίσω από τα τραπεζάκια τους για τις άκρες και τις γνωριμίες τους εντός της σχολής που σήμερα αποκαλούν απαξιωτικά χαμαιτυπείο. Κάπου σε κάποια εξεταστική θα τους πέτυχες να πασάρουν σημειώσεις και σιγουράκια προτού φυσικά ανακαλύψουν την “αριστεία” και τα “σύμφωνα αλήθειας”.
Ένα κομμάτι της γενιάς μας όπως και της κάθε γενιάς είναι κι αυτοί. Κομμάτι του συστήματος από τα γεννοφάσκια τους. Ενός συστήματος που το σπούδασαν, το έγραψαν, το αντέγραψαν και το έκαναν και επάγγελμα προτού το αποκηρύξουν. Είναι αυτοί που με ένα αντιγραμμένο πτυχίο τρύπωσαν στο τρισκατάρατο δημόσιο. Είναι οι ίδιοι που στη συνέχεια αγόρασαν πέτσινα μεταπτυχιακά για να σκαρφαλώσουν στην ιεραρχία και να τσεπώσουν αυξήσεις και επιδόματα. Είναι οι ίδιοι που σήμερα χειροκροτούν τον αρχηγό των απολύσεων και της διαθεσιμότητας και υμνούν την αριστεία και την ελεύθερη αγορά. Είναι τα βαποράκια των εξετάσεων των φοιτητικών μας χρόνων που σήμερα κυκλοφορούν ως κριτές ενός συστήματος του οποίου έμαθαν και εκμεταλλεύθηκαν και την παραμικρή χαραμάδα, πάντα με τη μέθοδο της συναλλαγής και του “εμπορίου”.
Έτσι λοιπόν και τα γαλάζια παιδιά της Πάτρας που σήμερα απλώς έτυχε να πιαστούν στα πράσα των εξετάσεων, είναι κομμάτι της γενιάς που θα καταριέται αύριο με τη σειρά του το μπορντέλο που αποφοίτησε και τους ιδεοληπτικούς αυτού του τόπου που δεν επιτρέπουν την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων λες και σε αυτά η αγοραπωλησία εργασιών είναι μέρος του καταστατικού λειτουργίας τους. Θα μπορούσες να τους πεις γραφικά αστείους και να τους προσπεράσεις αν δεν είχαν καταφέρει τα τελευταία χρόνια να εδραιώσουν την σχετική πλειοψηφία τους στα πανεπιστήμια υποβαθμίζοντας με τις αγοραίες πρακτικές τους το φοιτητικό κίνημα στο σύνολό του. Λακέδες ενός συστήματος που γίνονται λεκέδες κρυμμένοι κάτω από τα λευκά τους κολάρα και αύριο θα μας κουνούν επιτιμητικά το δάχτυλο στο όνομα μιας εξαγορασμένης αριστείας.
