Οι εικόνες από το έρημο, πλημμυρισμένο Μαϊάμι, έρχονται να προστεθούν στις εικόνες της οικογένειας -πατέρας, μάνα, παππούς, εγγονάκια- που πνίγηκαν στη λάσπη στο Λιβόρνο, και οι δύο μαζί έρχονται να πλαισιώσουν τον ωμό επικοινωνιακό εκβιασμό της Eldorado Gold με τη συνηγορία ολόκληρης της αντιπολίτευσης, από τον Κυριάκο Μητσοτάκη έως τη Φώφη Γεννηματά (που κάτι ψέλλισε για το περιβάλλον), τον Γιάννη Μανιάτη, τον Ανδρέα Λοβέρδο, τον Νίκο Ανδρουλάκη, τον Γιώργο Καμίνη και τον Σταύρο Θεοδωράκη... Φανταστείτε τι θα ακουγόταν αν δεν βλέπαμε -έως τώρα, μόνον στις οθόνες μας- τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής...
Όλα όσα βλέπουμε είναι παγίδες που έφτιαξε ο άνθρωπος, έγραψε ο Ιταλός γεωλόγος Μάριο Τότσι με αφορμή τη φονική πλημμύρα στο Λιβόρνο, όπου σε δύο ώρες έβρεξε όσο σε μισό χρόνο. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, επισήμανε στη χθεσινή La Stampa, θα έπρεπε να κοιτάμε στη γη και όχι στον ουρανό. Ιδίως αν έχει προηγηθεί μια εξαντλητική περίοδος ξηρασίας, που πρακτικά έχει αδιαβροχοποιήσει το έδαφος, ιδίως εκεί όπου άσφαλτος και τσιμέντο έχουν χειροτερέψει την κατάσταση, όπως συμβαίνει στις πόλεις μας, δημιουργώντας εμπόδια στη φυσική διείσδυση των βροχών στο υπέδαφος. Έτσι, όλα τα νερά παραμένουν στην επιφάνεια και εισβάλλουν σε πόλεις, σπίτια και υποδομές, αφού οι υδάτινοι δρόμοι δεν μπορούν να εκκενώσουν όλο αυτό το φορτίο.
Απλές αλήθειες που τις έχουμε ακούσει τόσες φορές, αλλά αντί να γίνονται οδηγός κάθε πολιτικής, "λησμονούνται" κάθε φορά που έρχεται κάποια καταστροφή, που κάποιοι ονομάζουν απλώς "φυσική" για να μη φανεί ο ρόλος του ανθρώπινου παράγοντα, "λησμονούνται" κάθε φορά που συζητάμε για επενδύσεις που αφορούν το περιβάλλον, τα δάση, το υπέδαφος και τον υδροφόρο ορίζοντα.
Αν μερικές δεκαετίες πριν κανείς δεν έδινε σημασία στο περιβάλλον, κάτι που θεωρείτο αυτονόητα αμελητέο μέχρι πριν από μερικούς αιώνες, η πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής δεν αφήνει πλέον καμιά τέτοια πολυτέλεια. Και όταν μιλάμε για κλιματική αλλαγή, δεν εννοούμε μόνον τους πάγους της Ανταρκτικής ή του Βόρειου Πόλου, δεν εννοούμε μόνον την τρύπα του όζοντος και την έκλυση διοξειδίου του άνθρακα από την καύση ορυκτών καυσίμων, δεν εννοούμε μόνον την προστασία του Αμαζονίου -που και αυτός δίνεται σε εταιρείες μεταλλευτικών εξορύξεων. Εννοούμε κάθε γωνιά του πλανήτη που, αλλάζοντας δραματικά, δημιουργεί την κρίσιμη ανισορροπία που θα βιώσει η γενιά αυτών των παιδιών που γεννήθηκαν μετά το 2000 για την οποία τουιτάρισε υποκριτικά το ενδιαφέρον του ο Κυρ. Μητσοτάκης, σχεδόν ταυτόχρονα με την υπέρ Eldorado Gold συνηγορία...
