"Πώς φαίνονται οι πλούσιοι" ήταν το σχόλιο, ακόμη και επί "παχέων αγελάδων", για όσους έκαναν διακοπές εκτός Ελλάδος. Πολλοί απαντούσαν "δεν κάνω διακοπές στο εξωτερικό επειδή έχω λεφτά, αλλά επειδή δεν έχω", αλλά αυτό αντιμετωπιζόταν ως ευφυολόγημα αν δεν το ανέλυε.
Ήλθε η εποχή των "ισχνών αγελάδων" και την Τρίτη στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος έδειξαν ότι από τα 3,6 εκατομμύρια ταξίδια των Ελλήνων στο εξωτερικό το 2005, έφτασαν πέρυσι τα 7,2 εκατομμύρια, ακριβώς τα διπλάσια. Το εντυπωσιακό δεν είναι τόσο η αύξηση, όσο ότι αυτή καταγράφηκε μετά από 8 χρόνια ύφεσης, με απανωτές μειώσεις μισθών και την εφορία να ροκανίζει εισοδήματα. Ο αριθμός είναι τόσο μεγάλος, και υπό συνθήκες τόσο διαφορετικές, ώστε προφανείς εξηγήσεις, όπως ότι μερίδα του πληθυσμού ελάχιστα επλήγη από την κρίση ή ότι συνυπολογίζονται τυχόν επισκέπτες των χιλιάδων νέων που μετανάστευσαν, δεν επαρκούν. Ένας ουσιαστικός λόγος για τα αυξημένα ταξίδια στο εξωτερικό, έστω και αν τα ποσά που διατίθενται για αυτά μειώθηκαν τα τελευταία χρόνια, είναι και ότι η Ελλάδα αποτελεί για τους Έλληνες ακριβό προορισμό.
Δεν είναι όλοι οι ελληνικοί παραθεριστικοί τόποι η Ψαρρού με τις 10.000 ευρώ το τραπέζι για πρόγραμμα με λαϊκό τραγουδιστή, αλλά όταν στον Μυλοπότα της Ίου ξαπλώστρα με δύο στρώματα φθάνει και 30 ευρώ ή στο Γιαλισκάρι στην Τζια για ένα κοκτέιλ στην παραλία ένα ζευγάρι θα πληρώσει και 24 ευρώ, όσο περίπου και στα Αμπελάκια της Σκιάθου όπου οικογένεια με δύο παιδιά θα πληρώσει για δύο καφέδες και δύο φυσικούς χυμούς 26 ευρώ, τότε υπάρχει πρόβλημα.
Τη στιγμή που σε Ιόνιο, Κυκλάδες ή Κρήτη πολλοί που θεωρούσαν τα ταξίδια στο εξωτερικό προνόμιο πλουσίων μετρούσαν αγχωμένα τα λεφτά του μουσακά και της σαλάτας, σε μια ινδική εξωτική ακτή με θέα τη θάλασσα, ο "κάνω διακοπές στο εξωτερικό γιατί δεν έχω λεφτά" πλήρωνε 1,5 ευρώ για κύριο πιάτο, πίτες, καυτερό μπιριάνι και τσάι. Και μετά τη βόλτα στην παραλία με τους φοίνικες, επέστρεφε στο ξενοδοχείο όπου η διαμονή στοίχιζε όσο οι καφέδες δύο ζευγαριών με θέα τους εκατοντάδες τουρίστες, περαστικούς και θαμώνες στα κολλημένα το ένα δίπλα στο άλλο τραπέζια στην κατά τα άλλα πανέμορφη χώρα μας. Και πολύ πιθανό να επέστρεφαν από τις διακοπές πληρώνοντας εισιτήρια ακριβότερα από το να πήγαιναν σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Μεσογείου.
