Κάθε φορά που έχουμε μια μεγάλη φωτιά, οι πολίτες αγανακτούν για την οικολογική καταστροφή και την «ανυπαρξία του κράτους». Μόλις κάποιος απειλήσει με κατεδάφιση των αυθαιρέτων σε δασικές εκτάσεις ή αποτρέψει την οικοπεδοποίηση των καμένων, οι ίδιοι αντιδρούν [...] Τον χειμώνα που θα έχουμε πλημμύρες, στο δελτίο του ΣΚΑΪ θα βγει σε δορυφορική σύνδεση ο ιδιοκτήτης του αυθαιρέτου που βρίσκεται σε πρώην καμένη έκταση, πάνω στο μπαζωμένο ρέμα, και θα βγάζει πύρινους λόγους για τον «απροετοίμαστο κρατικό μηχανισμό» που άφησε τους πολίτες στο «έλεος του Θεού».
[...] Κάθε φορά που κόσμος πεθαίνει σε νοσοκομεία από έλλειψη γιατρών και νοσηλευτών, πολλοί θυμούνται ότι το κράτος μισθοδοτεί περισσότερους ιερωμένους από όσους πυροσβέστες ή υγειονομικούς. Μόλις όμως κάποιος μιλήσει για χωρισμό Πολιτείας - Εκκλησίας, «φωτιά και τσεκούρι θα πέσει στους προσκυνημένους» που θα το τολμήσουν να τα βάλουν με την «Ορθοδοξία». Αλλά και όσοι έκαναν καριέρες και περιουσίες ως «προοδευτικοί» και «φιλελεύθεροι», όταν ανοίγει αυτή η συζήτηση, το βουλώνουν και προχωρούν «τοίχο - τοίχο». [...] Για κάθε προκλητικό προνόμιο που παραμένει για επαγγελματικές ομάδες, κατηγορίες εργαζομένων, πρόωρα συνταξιούχους, άγαμες θυγατέρες κ.λπ., η Ελλάδα εξανίσταται, ιδιαίτερα τα χρόνια των Μνημονίων. Μόλις κάποιος απειλήσει τα προνόμια για να γεφυρώσει ανισότητες, θα τον «κάψουν» οι θιγόμενοι και στη συνέχεια και η «κοινή γνώμη».
[...] Οι «παρτάκηδες» νεοέλληνες της Μεταπολίτευσης έχουν γνώμη για τα πάντα: για τη διαφθορά ενώ λαδώνονται, για τη φοροδιαφυγή ενώ κλέβουν το κράτος, για τον «νόμο και την τάξη» ενώ παρανομούν καθημερινά. Προτάσσουν το χουντικό τρίπτυχο «Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια» ενώ πάνε για ψώνια στη Βουλγαρία, πατάνε στην εκκλησία κάθε Ανάσταση (απέξω) και μοιχεύουν μόλις στρίψουν από τη γωνία. Αλλά και αυτοί που διαθέτουν πραγματική πίστη ως προσωπική τους εσωτερική ανάγκη συχνά πιστεύουν ότι κάποιος τους έχει «ματιάξει»!
Πίσω από όλες αυτές τις κατηγορίες νεοελλήνων, υπάρχουν πολιτικοί που συστήνονται ως «μεταρρυθμιστές» και γράφουν βιβλία και περισπούδαστα άρθρα για το σύγχρονο κράτος, το οποίο διοίκησαν για 40 χρόνια, αλλά το άφησαν τριτοκοσμικό. Γιατί, στην πραγματικότητα, αυτό που κάνουν είναι να ικανοποιούν κάθε μικροσυμφέρον, να υποτάσσονται σε κάθε προκατάληψη και δεισιδαιμονία, να διαιωνίζουν κάθε μεσαιωνικό στερεότυπο.
Έπειτα από όλα αυτά, πού καιρός για Διαφωτισμό στη χώρα που παράγει περισσότερους «μεταρρυθμιστές» από όσους μπορεί να καταναλώσει. Μάλλον είναι «ματιαγμένοι»...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
Αποσπάσματα από άρθρο στο TVXS
