Live τώρα    
18°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
18 °C
15.1°C19.8°C
3 BF 56%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Σποραδικές νεφώσεις
16 °C
14.7°C17.0°C
1 BF 75%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
14.8°C17.1°C
3 BF 66%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
15 °C
14.8°C17.5°C
1 BF 58%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
14 °C
13.9°C16.9°C
0 BF 62%
Δεν είναι θέμα νόμου ο σεβασμός στο πανεπιστημιακό άσυλο
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Δεν είναι θέμα νόμου ο σεβασμός στο πανεπιστημιακό άσυλο

Ο νόμος που θεσπίζει το άσυλο των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, υπό κανονικές συνθήκες δημοκρατίας και πολιτισμού, θα έπρεπε να ήταν περιττός. Και θα έπρεπε να είναι περιττός διότι το πανεπιστημιακό άσυλο είναι αυτονόητο όσο τα εκπαιδευτικά ιδρύματα είναι ναοί γνώσης. Δυστυχώς, όμως, τα ελληνικά πανεπιστήμια, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, με ευθύνη όλων των εμπλεκομένων φορέων, καθηλώθηκαν σε σημείο που η ελευθερία σκέψης και λόγου να γίνει ασυδοσία δράσεων που ουδεμία σχέση έχουν με την πανεπιστημιακή ζωντάνια και το δημοκρατικό περιβάλλον.

ΑΥΤΟ θα μπορούσε να το κατανοήσει κανείς εύκολα εάν έχει επισκεφτεί μεγάλα πανεπιστημιακά ιδρύματα σε χώρες με υψηλό επίπεδο σπουδών. Έχοντας επισκεφθεί το Χάρβαρντ, το Κέιμπριτζ, το Λάνκαστερ και το Τάμπερε της Φινλανδίας, περπατώντας στο εσωτερικό αυτών των ιδρυμάτων, ένιωσα αυτό που κυριάρχησε στην εικόνα που προσέλαβα. Ναι, εδώ είναι πραγματικά ναοί γνώσης. Και δεν είναι η πολυτέλεια ή η μεγαλοπρέπεια των κτηρίων όσο η ηρεμία και το κλίμα της πανεπιστημιακής ατμόσφαιρας.

ΠΟΙΟΙ όμως έχουν την ευθύνη για την εικόνα που παρουσιάζουν τα δικά μας πανεπιστήμια; Τι έκαναν, για παράδειγμα, οι φοιτητές από το 1980 και μετά; Από τότε που διαλύθηκε η ΕΦΕΕ διότι κανείς δεν συμφωνούσε με την δημοκρατική αξία για αντιπροσωπευτικό προεδρείο. Γιατί κανείς δεν δεχόταν συμβιβασμό και συνδυασμό προγραμμάτων, αφού έτσι αποφάσισαν οι συμφοιτητές του; Γιατί τα κόμματα, και κυρίως το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ, δεν πίεσαν τις παρατάξεις του χώρου τους για αποκατάσταση της συνδικαλιστικής λειτουργίας; Γιατί δεν νοιάστηκαν για αυτό το τρομερό λάθος που, δυστυχώς, συνεχίζεται μέχρι σήμερα;

ΣΤΟ ΚΕΪΜΠΡΙΤΖ, για παράδειγμα, η συνομοσπονδία των φοιτητικών συλλόγων εκδίδει έντυπα, έχει ιστοσελίδα με όλες τις πληροφορίες που χρειάζονται οι φοιτητές, με δυνατότητα υποβολής ερωτημάτων και προτάσεων. Έχει δικούς της πόρους και πολυπληθές προσωπικό, που της επιτρέπουν να ξεδιπλώνει πολύτιμες για τους φοιτητές δράσεις και φυσικά έχει τη δυνατότητα να υποβάλλει τα αιτήματα που αξιολογεί στις πρυτανικές αρχές. Τα πανεπιστήμια είναι ανοιχτά στις ιδέες και τις ομιλίες καλεσμένων από το επιστημονικό και το πολιτικό φάσμα. Υπάρχει δημοκρατία και σεβασμός. Δεν χρειάζονται κανέναν νόμο για το πανεπιστημιακό άσυλο, διότι αυτό είναι κατακτημένο ως αυτονόητο. Και όποιος το παραβιάζει για οποιονδήποτε λόγο, που δεν αφορά τη λειτουργία και τη δημοκρατία στο ίδρυμα, προκαλεί την οργή της κοινωνίας ως προειδοποίηση να μην ξανασυμβεί.

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ όμως όταν στο εσωτερικό ενός πανεπιστημιακού ιδρύματος λειτουργούν αποθήκες πυρομαχικών και ο προστατευόμενος χώρος αξιοποιείται για το ακαταδίωκτο δράσεων πολλές εκ των οποίων είναι ποινικού χαρακτήρα, που ουδεμία σχέση έχουν με την ελευθερία και τη δημοκρατία στα πανεπιστήμια; Τι γίνεται όταν οι πρυτανικές αρχές και οι φοιτητικοί σύλλογοι δεν μπορούν να προστατεύσουν τον χώρο για τον οποίο έχουν την ευθύνη;

ΠΟΙΕΣ προτάσεις έχουν υποβάλει ώς σήμερα και τι ζητούν από την Πολιτεία για να ασκήσουν με επάρκεια τα καθήκοντά τους; Τι γίνεται αν, για παράδειγμα, μέσα σε ένα πανεπιστήμιο γίνει ένα ποινικού χαρακτήρα αδίκημα, μια μεγάλη κλοπή ή ακόμα και ένας φόνος; Ποιος θα κάνει την αυτοψία, ποιος τα συλλέξει τα στοιχεία και πώς θα κάνει τις ανακρίσεις για να αποδοθεί δικαιοσύνη; Και κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι, εκτός από το εκπαιδευτικό προσωπικό και τους φοιτητές, γνώμη για τη λειτουργία των πανεπιστημίων έχουν και οι πολίτες που τα χρηματοδοτούν με τους φόρους τους για να προσφέρουν την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση στα παιδιά τους.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ: Το άσυλο πρέπει να είναι κατάκτηση και να περιφρουρείται από τους μετόχους της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, δηλαδή εκπαιδευτικούς και φοιτητές. Οι φοιτητές μας δεν έχουν καταφέρει να κερδίσουν τη συμπαράσταση της πλειονότητας της κοινωνίας κι ας ψάξουν οι ίδιοι να βρουν το γιατί. Το ίδιο ισχύει σε μεγάλο βαθμό και για τους δασκάλους. Ας αναλάβουν επιτέλους την ευθύνη να μας πείσουν ότι το ελληνικό πανεπιστήμιο είναι ναός γνώσης και όλοι σέβονται την ελεύθερη λειτουργία του. Στους δύσκολους καιρούς των πολέμων, πολλές φορές οι ναοί και οι μονές έγιναν χώροι ασύλου για διωκόμενους εν δικαίω ή ακόμα και εν αδίκω όχι γιατί υπήρχαν νόμοι προστασίας του ασύλου, αλλά διότι υπήρχε σεβασμός στην ιδιαιτερότητα του χώρου. Αυτό ακριβώς είναι το μήνυμα. Κατακτήστε το δικαίωμα του πανεπιστημιακού ασύλου χωρίς να χρειάζεται νόμος. Μπορείτε;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL