Δεν είναι και για μεγάλα πανηγύρια, αλλά είναι ένα σοβαρό βήμα προς τα μπρος: Η Κομισιόν ανακοίνωσε την έξοδο της Ελλάδας από τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος. Που σημαίνει σε απλά ελληνικά ότι είμαστε πιο κοντά στη λεγόμενη ευρωπαϊκή κανονικότητα, στην έξοδο στις αγορές, και, εν πάση περιπτώσει, στην απαλλαγή από την επιτροπεία και τα σκοτεινά της συμπαρομαρτούντα. Κάθε λογικός άνθρωπος το καταλαβαίνει αυτό, όσο κι αν φυλάγει τα χειροκροτήματά του για τη στιγμή που αυτά τα βήματα κανονικότητας θα ολοκληρωθούν και θα επιτρέψουν την αναστροφή της πορείας για τα πιο ευάλωτα θύματα της κρίσης και τη μεσαία τάξη.
Όποιον πολιτικό θεό κι αν πιστεύει κανείς, πάντως, βλέπει να υλοποιείται μια συγκεκριμένη κυβερνητική στρατηγική εξόδου από την κρίση. Συμβιβαστική, με θυσίες, υποχωρήσεις, προβλήματα, εμπόδια; Ναι. Αλλά σταθερή, ευέλικτη, ώριμη μετά το δράμα του 2015. Που δίνει καρπούς. Δεν ξύπνησαν ένα πρωί οι Μοσκοβισί και οι Ντομπρόβσκις και έγιναν φίλοι του Τσίπρα, ε; Κάπως έτσι, όμως, φτάσαμε και στη νευρική κρίση και τα τσάτρα - πάτρα του Κυριάκου. Διότι, εντάξει. Τα δύσκολα δεδομένα εξηγούν την πολεμική από αριστερά. Εκείνο όμως που αφήνει τον νουνεχή πολίτη, και τον νουνεχή δεξιό ακόμα, χαζό είναι η πολεμική του Κυριάκου.
Με τα ιερά και τα όσια της παράταξης συγκρούεται ο αθεόφοβος, τσατραπατρίζοντας ένα αφήγημα καταστροφής. Οι δικοί του Ευρωπαίοι βλέπουν στην Ελλάδα φως, αυτός σκότος. Οι δικοί του στέλνουν συγχαρητήρια, αυτός συλλυπητήρια. Οι δικοί του κατάπιαν τη γλώσσα τους για τον Τσίπρα, αυτός επιμένει γλωσσοκοπάνας. Τελευταίο κατόρθωμα; Την ώρα που η Κομισιόν έδινε στη χώρα εξιτήριο, αυτός εμφάνιζε την κυβέρνηση ως «παράγκα από λάσπη και ψέματα», επανέλαβε τα σενάρια πλήρους αποτυχίας και ολέθρου, έμπλεκε στο θρίλερ του και τη δημοκρατία, διαπιστώνοντας παρακρατικές και καθεστωτικές πρακτικές. Ο Μητσοτάκης!
Πρόκειται για ψυχολογικό δράμα; Για μανία καταδιώξεως; Για απλή, ανόθευτη βλακεία; Ποιος να ξέρει. Το σίγουρο είναι ότι η νευρική κρίση του αρχηγού κλιμακώνεται με κάθε καλό νέο για τη χώρα. Κι αν η Ελλάδα βγει στις αγορές; Και αν αφήσει πίσω της τα Μνημόνια; Τότε -το γαρ πολύ του τσάτρα - πάτρα- είναι πολύ πιθανόν να χρειαστούν εκεί στην Πειραιώς όχι μόνο πολλές μαύρες πλερέζες, αλλά και τουλάχιστον έναν ζουρλομανδύα...
