Live τώρα    
24°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
22.2°C26.3°C
2 BF 36%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
24 °C
22.3°C26.0°C
3 BF 36%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
20 °C
19.4°C24.8°C
2 BF 52%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.8°C21.6°C
2 BF 63%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
22.9°C24.0°C
2 BF 38%
Γυμνασιοποίηση του Δημοτικού σχολείου;
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Γυμνασιοποίηση του Δημοτικού σχολείου;

Σε άρθρο του για τους δάσκαλους και τις θετικές επιστήμες, ο κ. Μιχ. Πετρόπουλος, στις “Συναντήσεις” της περασμένης Παρασκευής, αναρωτιέται αν υπάρχει κάποια σκέψη στο υπουργείο να ανατεθούν τα Μαθηματικά και η Φυσική του Δημοτικού στις αντίστοιχες ειδικότητες, «στη λογική που διδάσκονται σήμερα η Πληροφορική, η Μουσική, η Θεατρολογία κ.λπ., δηλαδή από πτυχιούχους σχετικών σχολών».1 Το ερώτημα είναι ανησυχητικό.

Μήπως λοιπόν το υπουργείο σκέφτεται να κάνει το Δημοτικό Γυμνάσιο; Να προχωρήσει δηλαδή ακόμη πιο μακριά στον δρόμο που άνοιξε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 η εισαγωγή στο εκπαιδευτικό προσωπικό του Δημοτικού γυμναστών και καθηγητών Αγγλικής Γλώσσας; Ο δρόμος αυτός μάκρυνε με την εισαγωγή μουσικών προς το τέλος της δεκαετίας του ’90 και καθηγητών Γαλλικής και Γερμανικής στην πρώτη δεκαετία του νέου αιώνα, έφτασε μακριά με τα σχολεία ΕΑΕΠ (Ενιαίου Αναμορφωμένου Εκπαιδευτικού Προγράμματος) και τους εικαστικούς, τους θεατρολόγους και τους πληροφορικούς και πλάτυνε σε όλα τα σχολεία με την εφαρμογή της Υπουργικής Απόφασης Φίλη που γενίκευσε την παρουσία νέων ειδικοτήτων.

Κρύβει αυτός ο δρόμος μια αναγκαία και χρήσιμη εξέλιξη για τα σχολεία; Είναι καλύτερα τα Γυμνάσια από τα Δημοτικά; Πρέπει τα Δημοτικά να μοιάσουν στα Γυμνάσια; Τι δείχνει η μέχρι τώρα εμπειρία; Διδάσκονται στα Δημοτικά καλύτερα τα μαθήματα που ανήκουν σε ειδικότητες; Έχουμε κάποια μελέτη για τα Αγγλικά, τη Γυμναστική και τη Μουσική που μετρούν πια πάνω από δύο δεκαετίες διδασκαλίας από ειδικούς διδακτικών αντικειμένων; Ή το θέμα είναι απλώς το μοίρασμα μερικών θέσεων εργασίας μεταξύ συντεχνιών, έτσι ώστε να προσληφθούν περισσότεροι αναπληρωτές μιας ειδικότητας στη θέση κάποιας άλλης, όπως έγινε και φέτος;

Η απάντηση του τελευταίου ερωτήματος εξαρτάται από την απάντηση που δίνουμε σε σειρά παιδαγωγικών ερωτημάτων. Όσο αυτά αγνοούνται, τόσο κάθε σχετική πρωτοβουλία θα αποτελεί εκδήλωση των επεκτατικών βλέψεων ορισμένων συντεχνιών.

Η απάντηση σε ερωτήματα κομβικής σημασίας θα μπορούσε να μας οδηγήσει σε καινούργιες και ριζοσπαστικές πολιτικές. Ας πούμε, στην εισαγωγή παιδαγωγών στο Γυμνάσιο. Αν, για παράδειγμα, διαπιστώσουμε ότι οι συναισθηματικοί δεσμοί που αναπτύσσονται μεταξύ παιδαγωγού (δασκάλας/ου) και μαθητή/τριας και η σφαιρική γνώση κάθε μαθητή/τριας που έχει η/ο δασκάλα/ος προστατεύουν πολλά παιδιά από τον κίνδυνο της σχολικής αποτυχίας και εγκατάλειψης, δεν θα οδηγηθούμε σε αναζητήσεις αξιοποίησης αυτού του ευρήματος; Δεν θα σκεφτούμε να εισάγουμε στα Γυμνάσια την/τον δασκάλα/ο τμήματος; Έναν παιδαγωγό, δηλαδή, που θα συνεργάζεται με όλους τους καθηγητές/τριες του τμήματος κατά τη διδασκαλία και θα παρακολουθεί με ολιστικό τρόπο μια ομάδα μαθητών; Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η έκρηξη της σχολικής αποτυχίας και εγκατάλειψης συμβαίνει ακριβώς εδώ. Στα πρώτα χρόνια του Γυμνασίου. Η πολιτική του περιορισμού των εξεταστικών διαδικασιών σίγουρα θα βοηθήσει τους μαθητές/τριες που αντιμετωπίζουν τους συγκεκριμένους κινδύνους, αλλά δεν μπορεί να τους διδάξει ή να τους διαπαιδαγωγήσει.

Δεν θα υπενθυμίσω εγώ ότι οι απαντήσεις στα ερωτήματα για το “καλό” και το “κακό” σχολείο δεν είναι ποτέ κοινωνικά και ιδεολογικά ουδέτερες. Η ταξική διάσταση των εκπαιδευτικών μηχανισμών είναι γνωστή στο συγκεκριμένο αναγνωστικό κοινό και παρά το γεγονός ότι δεν είναι η μοναδική, είναι πάντα μια σημαντική παράμετρος για την ανάγνωση κάθε εκπαιδευτικής πολιτικής. Οι εισηγητές της γυμνασιοποίησης του Δημοτικού σχολείου αποκρύπτουν αυτή τη διάσταση κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Μάλλον γνωρίζουν ότι εισηγούνται μια πολιτική που ευνοεί τους ήδη ευνοημένους. Για την Αριστερά, το θέμα είναι να ευνοηθούν μορφωτικά όσοι συστηματικά οδηγούνται στη σχολική αποτυχία και εγκατάλειψη. Κι έχουν πολλά να γίνουν.

ΥΓ. Το ζήτημα της εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών είναι λίγο διαφορετικό. Η ουσιαστική του αντιμετώπιση έπεται μιας απάντησης στα προηγούμενα θέματα και δεν μπορεί να στηριχθεί σε αφορισμούς (π.χ. «οι δάσκαλοι δεν ξέρουν Μαθηματικά» ή «οι καθηγητές δεν ξέρουν από παιδιά και εφήβους»).

1 Μιχάλης Πετρόπουλος, “Δάσκαλοι και θετικές επιστήμες”, “Συναντήσεις”, “Αυγής”, 7.7.2017.

* Ο Πέτρος Μενδώνης είναι δάσκαλος στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Δραπετσώνας

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL