Η συζήτηση στη Βουλή για τα προαπαιτούμενα της δεύτερης αξιολόγησης ολοκληρώθηκε. Αύριο όλοι περιμένουμε να κλείσει και τυπικά το θέμα στην προγραμματισμένη συνεδρίαση του Eurogroup. Και μετά τρέχουμε. Τρέχουμε όλοι για την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας. Δηλαδή θα τρέχει για την ανάταξη και ο Κυριάκος; Η Φώφη μήπως; Δεν έχουν καμία σημασία οι απόψεις των... άλλων, που, αρνούμενοι ή και αδυνατώντας να αναλύσουν τα δεδομένα της σύγχρονης ζωής και τις αέναες τεχνολογικές επαναστάσεις, σε σχέση με τη θέση της χώρας στον σημερινό κόσμο, καταφεύγουν, για να συντηρήσουν την πελατεία τους, σε δόγματα του 19ου αιώνα.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ τις διεργασίες που έγιναν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του Έλληνα πρωθυπουργού στο Πεκίνο, είμαι πεπεισμένος ότι οι προϋποθέσεις για την επιχείρηση ανάταξης της ελληνικής οικονομίας είναι καλές. Υπάρχει ενδιαφέρον από χώρες της κολοσσιαίας σε μέγεθος και οικονομική δυναμική Ασίας. Υπάρχει ειλικρινές ενδιαφέρον από τον νέο γίγαντα της παγκόσμιας οικονομίας, την Κίνα. Και υπάρχει ενδιαφέρον διότι τα αποκαλούμενα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα ισχύουν στο ακέραιο. Και είναι μεγάλο πλεονέκτημα να αξιοποιήσεις με συνεργασίες τη στρατηγική θέση για να γίνει η χώρα η ευρωπαϊκή πύλη εισόδου και εξόδου του τεράστιου εμπορίου από και προς την Ασία.
Οι συνέργειες θα είναι ευρύτερες και άκρως σημαντικές για τις διεθνείς μεταφορές και τη δημιουργία σύγχρονου σιδηροδρομικού φορέα για τις μεταφορές εμπορευμάτων. Θα είναι μεγάλες και σε έμμεσες παραγωγικές επενδύσεις, όταν ωριμάσουν και σταθεροποιηθούν οι συνθήκες στη χώρα και την Ευρώπη, καθώς, όπου το κόστος μεταφοράς βαραίνει στις τιμές των μεταφερόμενων αγαθών και υπηρεσιών, μέρος της παραγωγής θα συμφέρει να γίνεται στη χώρα μας. Και τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα ίσχυε αν ήμασταν εκτός Ευρωζώνης.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ λοιπόν όλες οι προϋποθέσεις για την επιτυχία; Θα το έλεγα αυτό αν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, εντός και εκτός Βουλής, είχαν απόλυτη συνείδηση των εθνικών συμφερόντων. Αν νοιάζονταν για την εθνική συνοχή. Μα, θα ρωτήσετε, γιατί δεν ενδιαφέρει τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Ν.Δ. να συμβάλει στο έργο της επανεκκίνησης για να σβήσει και μέρος των αμαρτιών του κόμματός του, που είχε και έχει βαρύτατες ευθύνες για τη χρεοκοπία της χώρας; Γιατί δεν θα ήθελε, αν γινόταν πρωθυπουργός, να παραλάβει μια χώρα απαλλαγμένη από τις χειροπέδες των δανειστών;
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ είναι απλή. Διότι είναι εκβιάσιμος από τις δυνάμεις που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία. Τις δυνάμεις που καταλήστευαν τους εθνικούς πόρους και στην πραγματικότητα κατέκτησαν το δικαίωμα να δίνουν εντολές στις κυβερνήσεις και αυτές να εκτελούνται ως κυβερνητική πολιτική! Τις δυνάμεις που στηρίζουν τον Μητσοτάκη και την οικογένεια για να προστατεύσουν τα κλοπιμαία τους και να μην κινδυνεύσουν να δώσουν λόγο για τα εγκλήματά τους. Κάποια στιγμή μάλιστα, όταν στην ομιλία του ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στα τεράστια θαλασσοδάνεια της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, από τα έδρανα της Ν.Δ. πετάχτηκαν κάποιοι φωνάζοντας ότι αυτά είναι περσινά ξινά σταφύλια! Όχι, νομίζατε ότι θα κάνουν οικονομίες για να τα αποπληρώσουν!
ΣΕ ΤΕΤΟΙΟ πολιτικό κλίμα σίγουρα δεν είναι εύκολο να ενώσεις τον λαό και τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου στον αγώνα για την απελευθέρωση της χώρας και την ανάπτυξή της με δημοκρατικούς κανόνες σε όλους τους τομείς της ζωής. Όσο όμως γίνονται στέρεα βήματα ανάκαμψης, όσο τα οικονομικά δεδομένα αλλάζουν με νέες επενδύσεις, μείωση της ανεργίας, μέτρα ανακούφισης και επανένταξης στην κανονική ζωή όσων συνετρίβησαν από τη χρεοκοπία, τόσο η κοινωνία θα αποκρούει τις καταστροφικές κραυγές του Κυριάκου Μητσοτάκη.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει την ικανότητα και την ελευθερία από τους χορηγούς του να αλλάξει γραμμή και να εγκαταλείψει την επικίνδυνη και για τη Ν.Δ. και τις ιδρυτικές αξίες της κινδυνολογία, που έχει εξελιχθεί σε ανοικτό σαμποτάζ των εθνικών προσπαθειών. Ξέρω όμως ότι, αν συνεχίσει το ίδιο μοτίβο, θα απομονωθεί από τις ευρύτερες δυνάμεις που στηρίζουν παραδοσιακά τη Ν.Δ. και νοιάζονται για το μέλλον της χώρας. Ξέρω ότι, όταν η ανάκαμψη θα προχωρά και θα έχει αποτελέσματα, ο Κυριάκος δύσκολα θα καταφέρει να είναι αρχηγός της Ν.Δ. στις επόμενες εκλογές. Ακόμα και αν είναι, δεν θα είναι της όλης παράταξης.
