Διάβασα ότι έρχεται εντός των ημερών το σκήνωμα, τα λείψανα, ή κάποια λείψανα των λειψάνων, τέλος πάντων, της Αγίας Ελένης στην Ελλάδα. Δεν ξέρω αν είναι τρολιά, πάντως δεν μου φάνηκε τέτοια, η είδηση ότι κλήθηκαν να τα υποδεχτούν με κάθε σεβασμό, όποιος χαρακτηρισμός κι αν δίνεται σ’ αυτά -γιατί και οι αγιολόγοι έχουν τις διαφορές τους- οι αρχές της χώρας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εκπρόσωποι της κυβέρνησης και της Βουλής και βέβαια εκπρόσωποι των ενόπλων δυνάμεων με το ανάλογο στρατιωτικό άγημα. Αν κάτι από αυτά δεν είναι ακριβές, το κρίμα στον λαιμό εκείνων που τα έγραψαν.
Αν είναι ακριβή όμως και εφόσον εκπρόσωπος της κυβέρνησης, με αριστερή ταυτότητα, παρευρεθεί στη σχετική τελετή, προτρέπω να μην τον πάρουμε με τις πέτρες. Κυβέρνηση σε μια χώρα ορθόδοξη είναι οι άνθρωποι, δεν εκπροσωπούν μόνο τη μικρή μειοψηφία των άθεων, αλλά και τη μεγάλη πλειοψηφία των πιστών, και συνεπώς είναι υποχρέωσή τους να σέβονται τα παραδοσιακά και τα θέσμια. Πόσο μάλλον όταν έχουμε να κάνουμε, μετά την Αγία Βαρβάρα και την Αγία Ζώνη, με τη μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, η οποία διέσωσε τον Τίμιο Σταυρό, αν πιστέψουμε πάλι όσα έχουν γραφτεί γι’ αυτήν.
Τέλος πάντων, επί τη ευκαιρία, και χωρίς καμιά διάθεση να προσβάλω κανέναν, ας κοιτάξει ο τυχόν εκπρόσωπος της κυβέρνησης, που τυχόν θα τιμήσει το σκήνωμα, να εκμεταλλευτεί την περίσταση. Διότι ο Θεός των Ελλήνων δεν κάνει, απ’ όσο ξέρω, διακρίσεις μεταξύ δεξιών και αριστερών, πιστών και μη, εθνικοφρόνων και μη. Όλους, αμαρτωλούς και μη, τους δέχεται στην αγκαλιά του. Όπως και οι άγιοι επίσης. Ας ζητήσει, λοιπόν, από την Αγία να μεσολαβήσει στον Κύριο για να μας στηρίξει κι εμάς στα στρυφνά που περνάμε. Γιατί δεν έχουν ανάγκη στήριξης μόνο όσοι εκδήλως δηλώνουν την υπακοή τους στον Υπέρτατο.
Έχουμε ανάγκη κι εμείς, που βολοδέρνουμε ανάμεσα στην πίστη και τις αμφιβολίες μας. Από τον σοσιαλισμό του Μαρξ στον καπιταλισμό του εμπρός μαρς, δεν είναι κι εύκολος δρόμος. Αλλά τα γήινα τα ξέρουμε, και μας ξέρουν πια. Αν κάποια δύναμη επουράνια μπορούσε να μας φωτίσει και να μας στηρίξει στη μνημονιακή μας δοκιμασία πίστης, ίσως τη βγάζαμε καθαρή. Ανάμεσα στην απεργία της Τρίτης, για να πω ένα παράδειγμα, στην οποία συμμετέχουμε καταγγέλλοντας τη συμφωνία για την αξιολόγηση, και τα γραφτά της Δευτέρας, στα οποία συμμετέχουμε, στηρίζοντας τη συμφωνία για την αξιολόγηση.
Με τη συνδρομή της Αγίας Ελένης, ας συνδράμει λίγο ο Θεός των απίστων κι εμάς τους αριστερούς παλαιάς κοπής. Αμήν...
