Σε όλη την Ευρώπη, και στη χώρα μας ειδικότερα, το προσφυγικό-μεταναστευτικό και ο τρόπος διαχείρισής του δημιουργούν αντιδράσεις. Αλλού ηπιότερες και αλλού εντονότερες. Στην Χίο νομίζω πως διεκδικούμε το βραβείο των πιο έντονων και σε κάποιες περιπτώσεις ακραίων αντιδράσεων. Ενώ σε άλλες περιοχές της χώρας βρίσκεται ένα κοινό πεδίο συζήτησης και κάποιας συμβιβαστικής λύσης, στη Χίο δεν υπάρχει τέτοια διάθεση.
Ο καιρός περνάει και δεν αλλάζει τίποτα. Ο καταυλισμός της Σούδας έπρεπε να έχει κλείσει δύο φορές και να μην γίνοντα συνέχεια επεισόδια μεταξύ των μεταναστών, με τους περιοίκους δικαίως να διαμαρτύρονται γιατί βρίσκονται αντιμέτωποι με μια απαράδεκτη κατάσταση. Γιατί όμως; Τι φταίει και δεν υπάρχει μια μικρή έστω συνεννόηση, τι φταίει και, αντί να προβάλλεται ο τόπος μας για τις ομορφιές του και τον πολιτισμό του, να ακούγεται συνεχώς για επεισόδια και κάθε μορφής ένταση; Υπάρχουν ευθύνες και κάποιοι πρέπει να τις αναλάβουν.
Σε καμία περίπτωση δεν ευθύνονται οι συμπολίτες μας, που άλλωστε έχουν δείξει περισσή αλληλεγγύη και ανθρωπιά. Φταίνε πρωταρχικά εκείνοι που δυναμίτισαν την κατάσταση με το γνωστό “να φύγουν όλοι”, που υιοθετήθηκε από αιρετούς και πολύ περισσότερο από μερίδα των τοπικών ΜΜΕ, που δεν σταματούν να δυναμιτίζουν και να στρέφουν τα βλέμματα της τοπικής κοινωνίας εκεί που θέλουν. Φταίνε όλοι εκείνοι που συνεχίζουν να σπέρνουν τον φόβο και τον πανικό με ψέματα, παραπληροφόρηση και ακρότητες.
Γιατί όλοι αυτοί πίστεψαν ότι μπορούν να χαράξουν πολιτική σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, γιατί δεν αναγνωρίζουν τις διεθνείς συμφωνίες, γιατί έχουν μάθει να νοιάζονται μόνο για το άτομό τους και γιατί τελικά δεν νοιάζονται ούτε για τον τόπο μας, ούτε για τους πρόσφυγες - μετανάστες και τις συνθήκες διαβίωσής τους. Είναι αυτοί που δεν θέλουν να βρεθεί καμία λύση, γιατί το μόνο που τους νοιάζει πραγματικά είναι να πλήξουν τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση και, αν είναι δυνατόν, να πέσει από τη Χίο με αιτία την “ανυπαρξία πολιτικής” για το ζήτημα.
Δυστυχώς, αυτή η συμπεριφορά επιβεβαιώνει γιατί δεν μπόρεσε τις τελευταίες δεκαετίες να γίνει τίποτα στη Χίο, γιατί δεν μπορέσαμε να βγούμε από το καβούκι μας και να προχωρήσουμε. Άνθρωποι κατώτεροι των περιστάσεων το παίζουν ειδικοί και παντογνώστες, μαζί με μερίδα των τοπικών ΜΜΕ που έχουν αναλάβει τον ρόλο της πολιτικής καθοδήγησης, κάνοντας το άσπρο μαύρο και το μικρό μεγάλο.
Η Χίος αξίζει καλύτερη μοίρα και πολύ περισσότερο έχει ανάγκη από ανθρώπους που αγαπούν τον τόπο και έχουν διάθεση να προσφέρουν. Επιτέλους, πρέπει να μπει ένα φρένο και να αποδεχτούμε όλοι ότι απαιτείται η δημιουργία ενός δεύτερου κέντρου, γιατί μόνο έτσι θα δοθεί λύση. Η υπεύθυνη στάση οδηγεί σε λύσεις και όχι σε διαιώνιση και γιγάντωση των προβλημάτων.
* Η Ευαγγελία Μανιτσούδη είναι εκπαιδευτικός, υπεύθυνη δικαιωμάτων Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Χίου
