Η βάση για κάθε υποτιθέμενο καλό είναι η ελευθερία, γράφει ο καθηγητής Ν. Γ. Κόιος στο βιβλίο του «Ηθική Θεώρηση των τεχνικών παρεμβάσεων στο ανθρώπινο γονιδίωμα». Πολλές φορές αποτέλεσε κοινό τόπο των στοχαστών και μελετητών της κοινωνίας, ότι η ελευθερία να επιλέγει ο άνθρωπος, ακόμη κι αν σε αυτή την επιλογή υπάρχει το κακό, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αξιοπρέπειά του, όχι μόνο ως πολίτη, αλλά κυρίως ως ύπαρξη.
Θεμελιώδες πεδίο όπου μπορεί να εξαντληθεί η ελευθερία ενός πολίτη είναι η πολιτική. Η ελευθερία του στην πολιτική... εξαντλείται. Βλέποντας και εγχώρια παραδείγματα, αλλά και το πρόσφατο της Γαλλίας, διαπιστώνει κανείς τη σύγκλιση των επιχειρημάτων των άκρων, αλλά και των κεντρώων και όποιου θέλει να μείνει στην εξουσία ή να εκλεγεί.
Η Ακροδεξιά δεν έχει πια το μονοπώλιο του λαϊκισμού. Ο πατριωτισμός έχει δύο μορφές. Απλός πατριωτισμός για νεοφιλελεύθερους, καπιταλιστές ή για τους κοινούς θνητούς, αστούς και κεντρώους, που ψηφίζουν με βάση το σε ποια κοινωνική ομάδα θα ήθελαν να ανήκουν. Ενισχυμένος πατριωτισμός για όσους κυμαίνονται στα άκρα, αριστερά ή δεξιά, που σημαίνει και έξοδο από την Ένωση. Χρησιμοποιείται από όλες τις παρατάξεις σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Πριν από δέκα περίπου χρόνια η κυρία Ρόη Παναγιωτοπούλου, καθηγήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, έλεγε στους φοιτητές της ότι η περίοδος του δικομματισμού έφυγε ανεπιστρεπτί και πλέον η πολιτική μπήκε στην περίοδο της συναίνεσης. Πιθανώς τα βήματα για τη μετάβαση να έγιναν τότε, αλλά με τις παρούσες οικονομικές συνθήκες κρίσης. Είναι όμως έτσι; Υιοθετούνται από τα κυρίαρχα στην πολιτική σκηνή κόμματα, όμοια οικονομικά προγράμματα, όμοια επιχειρήματα. Αλλάζει το πού κατατάσσονται, κέντρο, άκρα, κ.λπ. Συνεπώς οι επιλογές εξαντλούνται στα προσωπεία των κομμάτων.
Όλο και περισσότερες μελέτες δημοσιεύονται σχετικά με την επίδραση του διαδικτύου σε κάθε τομέα. Η πολιτική επικοινωνία δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστη. Εκεί ο πολίτης κατηγοριοποιείται. Θεωρείται εξέλιξη το ότι τα Μεγάλα Δεδομένα (Big Data) μπορούν να δώσουν χρήσιμα στοιχεία στους επικοινωνιολόγους της νέας γενιάς, ώστε σε αποκλίνοντα κοινά να σταλούν όμοια μηνύματα. Δύο άνθρωποι μπορεί να έχουν διαφορετική ιδεολογική τοποθέτηση, αλλά τυγχάνει να εκτιμούν τα ίδια τοπία ή να ακολουθούν τον ίδιο καλλιτέχνη. Βάσει αυτών των κριτηρίων αποφασίζεται το μήνυμα που πρέπει να τους σταλεί.
Στο Περού άνθρωποι έχουν στειρωθεί, χωρίς να το επιλέξουν, για την αντιμετώπιση της φτώχειας. Στο Περού ένα τείχος χωρίζει τους έχοντες από όσους επιβιώνουν με ανεπάρκειες ακόμη και στο νερό. Στο Περού επλήγησαν από το Ελ Νίνιο. Επέλεξαν ύστερα από όλα αυτά την αντίδραση.
