Ο δικός του απολογισμός των πρώτων 100 ημερών στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν διθυραμβικός: “Φανταστικός. Ο καλύτερος. Οι άνθρωποι είναι πραγματικά ευτυχισμένοι” καμάρωνε ο Ντόναλντ Τραμπ ενώπιον οπαδών και φίλων στο Χάρισμπουργκ της Πενσυλβάνια το σαββατοκύριακο. Ο απολογισμός του αμερικανικού και διεθνούς Τύπου, πάλι, κυμαίνεται μεταξύ του “Οι χειρότερες 100 πρώτες ημέρες όλων των εποχών” και του “Ευτυχώς, ο πρόεδρος δεν πάτησε το κουμπί”. Όσο για τους Αμερικανούς πολίτες, το 40% δηλώνει ικανοποιημένο από τις πρώτες ημέρες του Τραμπ -ποσοστό ιστορικά μικρό στις απαρχές των προεδρικών θητειών στις ΗΠΑ-, αλλά μόλις ένα 2% των ψηφοφόρων του Τραμπ λέει ότι έχει μετανιώσει για την ψήφο του.
Στον υπόλοιπο κόσμο, οι πρώτες 100 ημέρες του Τραμπ προκάλεσαν κυρίως ανησυχία και φόβο. Για το πόσο εύκολα αλλάζει γνώμη - “απαρχαιωμένο” χαρακτήριζε τη Δευτέρα το ΝΑΤΟ, “απαραίτητο” την Τρίτη. Για το πόσο εύκολα αποφασίζει να διατάξει πυραυλική επίθεση στη Συρία - ως “αντίποινα” στα χημικά όπλα του Άσαντ, εάν υποθέσουμε ότι τα έχει. Για το πόσο εύκολα δοκιμάζει τη “Μητέρα Όλων των Βομβών” στο Αφγανιστάν. Για το πόσο εύκολα στέλνει τον στόλο στα ανοιχτά της χερσονήσου της Κορέας - άσχετα εάν για αλλού ξεκινά κι αλλού βρίσκεται. Για το πόσο εύκολα κάνει εξωτερική πολιτική με tweet.
Αλλά δεν προκάλεσαν μόνο φόβο. Η αδυναμία του να υλοποιήσει τις πρώτες υποσχέσεις του, οι παλινωδίες στις αποφάσεις, οι τεράστιες καθυστερήσεις στη συγκρότηση μιας κυβέρνησης που να λειτουργεί -ακόμη εκατοντάδες σημαντικά πόστα περιμένουν τον Τραμπ να αποφασίσει πώς θα τα στελεχώσει- προκάλεσαν και κάποιες στιγμές θυμηδίας, οι οποίες φρέναραν τον “ενθουσιασμό” των θαυμαστών του στη Γηραιά Ήπειρο.
Για παράδειγμα, ένας από τους λόγους που η Ακροδεξιά στις ολλανδικές εκλογές δεν είχε την άνοδο που προέβλεπαν αρχικά οι δημοσκοπήσεις, ήταν η χαοτική εικόνα του Τραμπ στις ΗΠΑ. Από το ακροδεξιό τρίο Βίλντερς (Ολλανδία) - Πέτρι (Γερμανία) - Λεπέν (Γαλλία), που πανηγύριζε τον Ιανουάριο σε συνέδριο στην Κόνστανς την ενθρόνιση Τραμπ και δήλωνε ότι εμπνεόταν από αυτή, οι δύο πρώτοι φαίνεται ότι “κάηκαν”. Ποιος ξέρει, μπορεί ο παράγοντας “χαοτική θητεία Τραμπ” να συμβάλει κι αυτός σε μια πανηγυρική ήττα της τρίτης την Κυριακή στη Γαλλία.
