Live τώρα    
18°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
14.5°C19.6°C
3 BF 59%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Σποραδικές νεφώσεις
16 °C
13.5°C17.7°C
1 BF 73%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
14.3°C16.6°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
16 °C
14.8°C18.0°C
1 BF 58%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
16.3°C16.3°C
1 BF 65%
Ο Μελανσόν, η Γαλλία και εμείς
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ο Μελανσόν, η Γαλλία και εμείς

Όντως. Ένα... φάντασμα πλανάται πάνω από την Ευρώπη και δεν είναι ο κομμουνισμός, όπως θα έλεγε ο Μαρξ, δεν είναι και ο φασισμός, όπως ίσως επιδιώκουν ορισμένοι. Είναι το «...φάντασμα» του Μελανσόν στη Γαλλία. Ένα φάντασμα που εισέβαλε ορμητικά στον πολιτικό ουρανό της Γαλλίας και ολόκληρης της Ευρώπης και έχει σκορπίσει τον φόβο και τον πανικό όχι στους Γάλλους, αλλά σε αυτούς που έχουν λόγους να ανησυχούν και να φοβούνται. Και φαίνεται ότι τελευταία είναι πολλοί εκείνοι που ανησυχούν.

Ακόμα και το ISIS «μπήκε στον χορό» του τρόμου επιχειρώντας με το τυφλό τρομοκρατικό χτύπημα στα Ηλύσια πεδία, να αλλάξει την ατζέντα λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες και να προσθέσει και το... κριτήριο του φόβου στις επιλογές των Γάλλων ψηφοφόρων. Κυριακή κοντή γιορτή. Οι κάλπες θα δείξουν αν και κατά πόσο το χτύπημα στην καρδιά του Παρισιού θα επηρεάσει την κρίση των Γάλλων και αν θα ανατρέψει τα μέχρι τώρα δεδομένα, που έφερναν τέσσερις υποψηφίους να διεκδικούν την είσοδο στον δεύτερο γύρο των εκλογών.

Ουδείς περίμενε κάτι τέτοιο και ουδείς είχε προβλέψει την εκρηκτική... έφοδο στον ουρανό της Ανυπότακτης Γαλλίας του Μελανσόν. Στην αρχή κανείς δεν ανησυχούσε και ελάχιστοι του έδιναν σημασία. Μπόρα είναι, έλεγαν, θα περάσει. Όμως η μπόρα δεν πέρασε. Και όχι μόνο δεν πέρασε, αλλά απειλεί να τους... πάρει και να τους σηκώσει. Έτσι κι αλλιώς. Θα γίνει σίγουρα αν -αυτά τα τελευταία 24ωρα- συνεχιστεί η τάση που καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις, η οποία δίνει στον Μελανσόν ελπίδες να περάσει στον δεύτερο γύρο. Θα γίνει όμως ακόμα και αν δεν καταφέρει να ανοίξει την πόρτα του Μεγάρου των Ηλυσίων. Τα ποσοστά, που θα έχει συγκεντρώσει, είναι για ένα κόμμα - κίνημα της ριζοσπαστικής Αριστεράς τόσο υψηλά, που έτσι και αλλιώς θα αλλάξουν το πολιτικό σκηνικό στη Γαλλία.

To «φαινόμενο» Μελανσόν

Ο Μελανσόν δεν είναι ένας... κεραυνός εν αιθρία, ούτε ένας διάττων αστήρ, όπως επιχειρούν να τον εμφανίσουν κάποιοι και όπως ενδεχομένως θα ήθελαν να είναι. Το «φαινόμενο» Μελανσόν μοιάζει να είναι κάτι άλλο και είναι βέβαιο ότι θα επηρεάσει δραστικά τις πολιτικές εξελίξεις και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Είναι κάτι άλλο γιατί έρχεται να αποδείξει ότι και στη Γαλλία η Αριστερά είναι σε θέση να αντιμετωπίσει την παρηκμασμένη και αναξιόπιστη λόγω των σκανδάλων Δεξιά του Φιγιόν, αλλά και την κεντρώα εκδοχή της στο πρόσωπο του Μακρόν. Μπορεί όμως να αντιμετωπίσει και την Ακροδεξιά της Μαρί Λεπέν, η οποία εμφανίζεται ως ένα από τα φαβορί για τον δεύτερο γύρο, αλλά όχι για την προεδρία. Η επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου, παρά τις light μεταμφιέσεις της, δεν μπορεί να κρύψει τις ακραίες, ακροδεξιές, ρατσιστικές και εθνικιστικές πολιτικές της, που δεν μπορεί να είναι ανεκτές ούτε πρέπει να γίνουν πλειοψηφικές στη Γαλλία, που γέννησε τον διαφωτισμό.

Είναι κάτι άλλο γιατί έρχεται να παρασύρει ή να παραμερίσει τους παραπαίοντες Σοσιαλιστές του δημοσκοπικά πέμπτου Μπενουά Αμόν. Η γαλλική σοσιαλδημοκρατία πληρώνει το τίμημα των επιλογών της. «Γοητευμένη» από τις σειρήνες του νεοφιλελευθερισμού έγινε θεραπαινίδα των ιδεών του και υπηρέτης των σκληρών πολιτικών λιτότητας και έχασε έτσι την όποια δική της «γοητεία».

Το «φαινόμενο» Μελανσόν όμως είναι κάτι άλλο κυρίως γιατί, με όλες τις αντιφάσεις, τις υπερβολές, ακόμα και την άγνοια κινδύνου, σηματοδοτεί μια ανάγκη για αλλαγή στην πολιτική ζωή της Γαλλίας, της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας στην Ευρωζώνη. Και εφόσον επιβεβαιωθούν και στην κάλπη της Κυριακής τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων θα αποδειχθεί ότι υπάρχει, είναι εδώ, ζωντανό και αποφασισμένο και το πολιτικό υποκείμενο που θα επηρεάσει και θα επιβάλει τη στροφή της πολιτικής της Γαλλίας προς τα αριστερά σε όλα τα επίπεδα. Από την αντίθεση στον ρόλο του ΝΑΤΟ μέχρι και τις διαφορετικές προσεγγίσεις για την ανάγκη ενός Ρlan B να μετασχηματιστεί σε προοδευτική κατεύθυνση η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά και από την ανάγκη να απομακρυνθεί η Ευρώπη από το τούνελ της λιτότητας και να στραφεί σε πολιτικές που θα επαναφέρουν το κράτος πρόνοιας για τους πολλούς, θα ενισχύουν την ανάπτυξη και την απασχόληση και θα καταργούν τις συνθήκες ζούγκλας στις εργασιακές σχέσεις.

Με αυτές τις θέσεις, χοντρικά, απευθύνθηκε στους Γάλλους ψηφοφόρους ο Μελανσόν. Δεινός ρήτορας, αντισυστημικός και αντικομφορμιστής ο ίδιος, κατάφερε να ακουστεί σε ευρύτερα ακροατήρια και να κερδίσει την εμπιστοσύνη πολιτών πολύ πέρα από τον χώρο της γαλλικής Αριστεράς. Το έκανε με μια πρωτοποριακή καμπάνια, τεχνολογικά προωθημένη, ενώ με τα ολογράμματα, που του έδιναν τη δυνατότητα να μιλάει ταυτόχρονα σε δύο και περισσότερα σημεία, «χτύπησε» φλέβα χρυσού ανοίγοντας δρόμους στην επαφή του με τους νέους. Και αυτό λειτούργησε πολλαπλασιαστικά. Αποτέλεσμα: το ρεύμα που κατάφερε να διαμορφώσει και τα υψηλά ποσοστά που καταγράφει και τα οποία όντως προκαλούν ίλιγγο. Όχι στους Γάλλους, αλλά στο παλιό πολιτικό κατεστημένο της Γαλλίας - και όχι μόνο. Ίλιγγος που δεν κρύβεται, αλλά κρύβει φόβο στα όρια του πανικού. Τον νιώθουν ήδη και το δείχνουν.

Τα... λαγωνικά και οι... ερπύστριες

Οι πρώτοι που... μυρίστηκαν τον «κίνδυνο» είναι -ποιοι άλλοι;- τα... λαγωνικά των αγορών. Οι... γκουρού των διεθνών οίκων, που θέλουν να λύνουν και να... δέ-ρ-νουν στην παγκόσμια οικονομία και οι οποίοι κάθε τόσο σερβίρουν -συνήθως κατά παραγγελία- εκθέσεις που τελικώς τους εκθέτουν. Αυτή τη φορά οι αμολητοί αναλυτές έβαλαν στο μίξερ τις γαλλικές εκλογές, την κρίση στη βόρεια Κορέα και τη Συρία και άρχισαν να βαράνε, εδώ και μια εβδομάδα, καμπανάκια και καμπάνες σε μια συντονισμένη προσπάθεια να πείσουν τους Γάλλους ψηφοφόρους πόσο... επικίνδυνο είναι για την οικονομία, την ανάπτυξη, ακόμα και τη διεθνή ασφάλεια, να ψηφίσουν Μελανσόν στις εκλογές της Κυριακής.

Μετά πήραν τη σκυτάλη οι γραπτές ή ηλεκτρονικές... ερπύστριες του συστήματος, που ανέλαβαν να εκλαϊκεύσουν τον... εφιάλτη που έρχεται. Η συντηρητική "Figaro", για παράδειγμα, είδε στο πρόσωπο του Μελανσόν έναν «μικρό Τσάβες α λα γαλλικά», η «ναυαρχίδα» των αγορών, οι "Financial Times" ανέλαβε να εξηγήσει πόσο βλάπτει τα γαλλικά ομόλογα η εκρηκτική άνοδος των ποσοστών της ριζοσπαστικής Αριστεράς στη Γαλλία. Ενώ ο σοβαρός "Economist" θεωρεί «εφιαλτική επιλογή» το ενδεχόμενο να περάσει στον δεύτερο γύρο ο Μελανσόν και να μονομαχήσει εκεί με τη Μαρί Λεπέν για την προεδρία της Γαλλίας.

Όλοι αυτοί, μαζί με τους καθ' ύλην... αρμόδιους, τους εκπροσώπους δηλαδή του παλιού πολιτικού συστήματος της Γαλλίας, καμώνονται πως γνωρίζουν τα πάντα, αλλά μάλλον αγνοούν τα βασικά. Δείχνουν να μην καταλαβαίνουν ότι στην πολιτική το ένα συν ένα δεν κάνει απαραιτήτως δύο, μπορεί να κάνει και τέσσερα και δεκατέσσερα και πενήντα τέσσερα. Ότι αυτό που μετράει περισσότερο δεν είναι η στατική αποτύπωση των δεδομένων, αλλά η δυναμική που αναπτύσσουν οι ιδέες, οι προτάσεις και τα προγράμματα. Δείχνουν να μην κατανοούν ότι ο κόσμος γύρω τους αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δική τους... μελαγχολία και ανασφάλεια.

Όντως ο Μελανσόν δεν είναι Τσίπρας. Δεν θα μπορούσε άλλωστε, αφού και η Γαλλία δεν είναι Ελλάδα. Όμως, αυτά που έγιναν στην Ελλάδα και αυτά που γίνονται τώρα στη Γαλλία μοιάζουν. Τηρουμένων των αναλογιών και των διαφορετικών συνθηκών είναι κομμάτια της ίδιας ιστορίας. Της ίδιας διαδρομής. Για μια άλλη πολιτική σε μια άλλη Ευρώπη.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL