Τα γεράκια του Πενταγώνου των ΗΠΑ και ο πρόεδρος Τραμπ ενεργούν ως διεθνείς δικαστές και τιμωροί στην περίπτωση του πρόσφατου εγκλήματος στη Συρία με χημικά όπλα εις βάρος αμάχων. Αντί για αξιόπιστη διεθνή έρευνα και παραπομπή της υπόθεσης στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο που εδρεύει στη Χάγη, επέλεξαν στρατιωτική επίθεση στη Συρία.
Προσωπικά, ουδεμία συμπάθεια τρέφω για το καθεστώς Άσαντ, το οποίο έχω κατηγορήσει και για την κλιμάκωση του εμφύλιου πολέμου στη Συρία. Ωστόσο η επιβολή της διεθνούς νομιμότητας δεν μπορεί να αφεθεί σε αυτόκλητους παγκόσμιους χωροφύλακες.
Υπενθυμίζω ότι το 2013, όταν το καθεστώς Άσαντ είχε κατηγορηθεί για χρήση χημικών όπλων στον εμφύλιο της Συρίας, ο τότε υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι, της κυβέρνησης Ομπάμα, είχε έλθει σε συνεννόηση με τον Ρώσο ομόλογό του Σεργκέι Λαβρόφ επιβάλλοντας από κοινού στο καθεστώς Άσαντ την κατάργηση και καταστροφή του χημικού του οπλοστασίου με ευθύνη του ΟΗΕ. Η σχετική διαδικασία είχε λάβει χώρα στη Μεσόγειο με τη μέθοδο της υδρόλυσης. Τώρα, αν το καθεστώς Άσαντ απέκτησε ξανά χημικά όπλα, είναι ζήτημα που θα έπρεπε να διερευνηθεί και να του επιβληθούν οι προβλεπόμενες κυρώσεις.
Αν η κυβέρνηση Τραμπ ενδιαφερόταν πραγματικά για τον τερματισμό της πολυαίμακτης σύγκρουσης στη Συρία, που έχει αφήσει πίσω της εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια πρόσφυγες, θα έριχνε όλο της το βάρος για να καρποφορήσει μια νέα ειρηνευτική διαδικασία, στο πλαίσιο του ΟΗΕ. Αλλά ο κ. Τραμπ, όπως παλαιότερα και ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος, εχθρεύεται τον ΟΗΕ, καθώς και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, στου οποίου τη δημιουργία οι ΗΠΑ αντιτάχθηκαν. Αντιθέτως, το 2003, ο και τότε Ρεπουμπλικανός πρόεδρος είχε εξαπολύσει τον καταστροφικό πόλεμο στο Ιράκ, με πρόσχημα την κατοχή πυρηνικών όπλων από το καθεστώς του Σαντάμ. Σήμερα έχει πλέον καταδειχθεί ότι εκείνο το πρόσχημα ήταν ένα μεγάλο ψέμα και μία μεγάλη απάτη εις βάρος τόσο του λαού των ΗΠΑ όσο και ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Μία πρέπει να είναι η απάντηση της Ευρώπης, της οποίας την ενοποίηση θέλει να ανατρέψει ο νέος «πλανητάρχης». Συμβολή εδώ και τώρα στον τερματισμό του πολέμου στη Συρία, καμιά συνενοχή με νέους αμερικανικούς τυχοδιωκτισμούς στη Μ. Ανατολή, αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων και των παραστρατιωτικών ομάδων από το συριακό έδαφος, υποστήριξη διαδικασιών ειρήνης και εθνικής συμφιλίωσης για ένα δημοκρατικό μέλλον στη Συρία.
Η διεθνής συμπαράσταση στον λαό της Συρίας, για να βρει τον δρόμο της ειρήνης και της δημοκρατίας, με πλήρη κατοχύρωση της ακεραιότητας της χώρας του, θα αποτελέσει τεράστιο βήμα για την ειρήνη σε όλη τη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο, προς όφελος και της Ελλάδας, η οποία οφείλει να είναι ενεργητικά παρούσα στις σχετικές πρωτοβουλίες, υποστηρίζοντας και τη μετατροπή της Μ. Ανατολής σε ζώνη ελεύθερη από πυρηνικά και άλλα όπλα μαζικής καταστροφής, όπως προτείνει ο ΟΗΕ και οι περισσότερες αραβικές χώρες της περιοχής.
Τέλος, επειδή η Μ. Ανατολή είναι η πλέον στρατιωτικοποιημένη περιοχή της γης, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, απορροφώντας το 29% των παγκόσμιων εξαγωγών όπλων (στοιχεία 2015), η διεθνής κοινότητα και κυρίως η Ε.Ε. πρέπει να επιβάλουν αυστηρό έλεγχο στο εμπόριο όπλων προς την περιοχή, συμπεριλαμβανομένων και κυρώσεων προς εξαγωγικές χώρες, στις οποίες, δυστυχώς, συγκαταλέγονται όλες οι χώρες που είναι μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, δηλαδή, θεωρούνται εγγυητές της παγκόσμιας ασφάλειας. Να, λοιπόν, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ και η Αριστερά της Ευρώπης πρέπει να υποστηρίξουν την παγκόσμια εκστρατεία για δραστικές μειώσεις στις στρατιωτικές δαπάνες και το εμπόριο των όπλων, συμμετέχοντας στο δεκαήμερο δράσης από 18 έως 20 Απριλίου 2017.
Πάνος Τριγάζης, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ και συντονιστής του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων και Εξωτερικής Πολιτικής
