Η Ν.Δ. ανακοίνωσε από τώρα, ότι δεν πρόκειται να ψηφίσει τα μέτρα, τα οποιαδήποτε μέτρα συμφωνηθούν μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των θεσμών, όπως καταγράφονται και περιγράφονται στο προσύμφωνο του πρόσφατου Eurogroup! Παρόμοια στάση αναμένεται να κρατήσει και το ΠΑΣΟΚ, όπου οι διαφορές που εκδηλώθηκαν στο εσωτερικό του ήταν καταψήφιση (Κωνσταντινόπουλος) ή αποχή από την ψηφοφορία (Λοβέρδος). Που σημαίνει, όχι σε όλα για να πέσει η κυβέρνηση ή για να χρεώνεται κατ' αποκλειστικότητα όποιο κόστος υπάρξει για τους πολίτες. Είναι τόσο μεγάλο το στερητικό τους σύνδρομο για την εξουσία, που δεν έχουν προβάλει και εξετάσει σενάρια να μην υπάρξει κόστος για τους πολίτες. Και, κυρίως, να υπάρξει χρόνος ικανός να θέσει τούτη η κυβέρνηση την ελληνική οικονομία σε αναπτυξιακή τροχιά, πριν από τις προσεχείς εκλογές. Ή ακόμα χειρότερα, να έχουν προβλέψει τέτοιο σενάριο και να κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να το ματαιώσουν, κάτι που μεταφράζεται σε ανοιχτό σαμποτάζ εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της χώρας.
ΓΙΑΤΙ όμως οι δυνάμεις που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και δίνουν τη μάχη της παλινόρθωσης έχουν εγκλωβιστεί σε αυτήν τη στείρα πολεμική, αφού κριτική δεν μπορείς να την πεις. Και δεν μπορείς να την πεις διότι στις πιέσεις που ασκούσαν και ασκούν, ζητούσαν από την κυβέρνηση να δεχτεί τη συμφωνία που προτείνουν οι δανειστές, ουσιαστικά χωρίς διαπραγμάτευση! Έχουν όμως εγκλωβιστεί, διότι τόσο η Ν.Δ. όσο και το ΠΑΣΟΚ έχουν ξεμείνει από φρέσκες δυνάμεις ικανές να διαμορφώσουν σοβαρές και κυρίως ελκυστικές εναλλακτικές προτάσεις με τις οποίες θα αποκαλύπτεται στους πολίτες η κυβερνητική υπεροχή τους. Κινούνται ακόμα με τα παλαιά φθαρμένα υλικά, και μάλιστα στην αξιωματική αντιπολίτευση ένα μεγάλος μέρος βουλευτών με ιστορική διαδρομή απέχει χαρακτηριστικά από την αντιπολιτευτική υποχρέωση, για να μη χρεωθεί τις ευθύνες που σωρεύει για τα εθνικά συμφέροντα η τακτική Μητσοτάκη.
ΜΑ ΜΠΟΡΟΥΝ με τόσο κραυγαλέα άγαρμπη πολιτική συμπεριφορά να πείσουν τους πολίτες ότι αποτελούν σοβαρή εναλλακτική λύση; Πώς; Με "ναι σε όλα"; Με απολύσεις και περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες, σε μισθούς και συντάξεις; Υπό κανονικές συνθήκες πολιτική ανατροπή με το συγκεκριμένο σχέδιο είναι από εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο να συμβεί. Αυτό όμως προϋποθέτει ότι τα ΜΜΕ, αδέσμευτα και αντικειμενικά, ενημερώνουν και αναλύουν προτάσεις και αξιολογούν επιλογές. Όμως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έδωσε λυσσαλέα μάχη και κινητοποίησε όσες δυνάμεις επηρέαζε σε κρίσιμους τομείς της δημόσιας διοίκησης και της δικαιοσύνης, ώστε το τοπίο στα ΜΜΕ -και κυρίως στην τηλεόραση- να μείνει μέχρι τις επόμενες εκλογές ως έχει. Και την πρώτη μάχη την κέρδισε, υποσχόμενος διατήρηση των νταβατζίδικων κεκτημένων, όταν αυτός γίνει πρωθυπουργός.
ΠΕΡΑΝ όμως της πολιτικής υποστήριξης που αγοράζει η Ν.Δ., ο κ. Μητσοτάκης επιχειρεί να αγοράσει και την ασυλία για πράξεις που μπορεί να συνιστούν σοβαρά ποινικά και οικονομικά αδικήματα. Διότι αν όλα ήταν καλώς καμωμένα με την υπόθεση του πόθεν έσχες της συζύγου του, δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να παρουσιάσει όλα τα στοιχεία που την αθωώνουν. Και όμως αυτό το πιασάρικο για τα ΜΜΕ θέμα, δεν απασχόλησε, πέραν μιας εφημερίδας, καμιά άλλη και κανένα τηλεοπτικό μέσο, με σκοπό να βγει από την ατζέντα κάθε δημόσιας συζήτησης. Για να ξεχαστεί όπως και τόσα άλλα, όπως για παράδειγμα η έκθεση για τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ επί Γιώργου Παπανδρέου, που ποτέ δεν δόθηκε στη δημοσιότητα ούτε ενημερώθηκαν για αυτήν τα μέλη του κόμματος.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Το ότι η κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε με τη βοήθεια των πολιτών όπως αυτή εκφράστηκε στο δημοψήφισμα για την πρώτη αξιολόγηση είναι κοινός τόπος. Και δεν το έκανε φυσικά για μια χειρότερη συμφωνία αλλά για την καλύτερη δυνατή, ώστε να καταφέρει να θέσει τη μηχανή της οικονομίας σε κίνηση. Και στη μαραθώνια αυτή μάχη κατάφερε να αλλάξει τους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς κάνοντας το ελληνικό ζήτημα από διμερές, κεντρικό θέμα για το μέλλον της Ε.Ε.! Το κρίσιμο ζητούμενο είναι οι συνθήκες ώστε οι Έλληνες να μπορούν να προκόψουν πληρώνοντας τα χρέη -όσα τελικά συμφωνηθούν μετά τις γερμανικές εκλογές- σε ένα νέο σημαντικά διαφορετικό πολιτικό τοπίο στην Ένωση, αφού θα έχουν προηγηθεί οι εκλογές στη Γαλλία και τη Γερμανία, τους βασικούς μετόχους της Ενωμένης Ευρώπης.
