Έφτασα στο πέμπτο διαμέρισμα του Παρισιού. Χάθηκα στα σοκάκια του και ακολούθησα τον κόσμο. Στην οδό Μουφτάρντ. Η χαρά των καλοφαγάδων. Πολλές παραδοσιακές κουζίνες και καταστήματα με αποκλειστικότητα στις κρέπες. Μόνο σε ένα οι νέοι περίμεναν υπομονετικά σε μία μεγάλη ουρά. Θυμήθηκα την οδό Ευριπίδου. Εκεί όπου πολλά καταστήματα πουλάνε μπαχαρικά, αλλά μόνο στο Μπαχάρ υπάρχει ουρά. Τι το ιδιαίτερο είχαν οι κρέπες ή το γέμισμά τους άγνωστο, αλλά στον ανταγωνισμό κερδίζει ο καλύτερος. Όπως και στην Ελλάδα, αν κάτι αξίζει θα κάτσεις. Θαύμασα την αγάπη και την εμμονή των Γάλλων για το καλό φαΐ. Μικρά τραπέζια, μεγάλη ποικιλία και λατρεία για την ξένη κουζίνα. Η Ασία είχε την τιμητική της, με την Κίνα και την Ιαπωνία στις πρώτες θέσεις, αλλά και με πινελιές από Βιετνάμ και Κορέα. Κόλλησα στα μικρά μαγαζιά με αλλαντικά, τυροκομικά προϊόντα, φρούτα και λαχανικά από όλο τον κόσμο. Χάρηκα όταν, ανάμεσα στα πολλά ξένα μαγαζιά, είδα μία ελληνική οικογενειακή επιχείρηση. Μαυρομάτης, La Boutique traiteur. Βλέπεις, μαγεύεσαι και δοκιμάζεις. Νοστάλγησα τις οικείες γεύσεις...
Ανέβηκα τον λόφο της Σαιν Ζενεβιέβ στο Πάνθεον. Στην είσοδο υπάρχει μία επιγραφή. “Στους μεγάλους άνδρες της, η ευγνωμονούσα πατρίδα». Τιμήθηκαν εθνικοί ήρωες, και όμως μερικά λείψανα αποσύρθηκαν ή εξαφανίστηκαν λόγω επανεκτίμησης των πραγματικών προσόντων των ατόμων. Πήρε το όνομα από την ελληνική γλώσσα «όλοι οι θεοί» των Παρισίων. Δεσπόζει στο Καρτιέ Λατέν.
Αρχικά, το 1771, ήταν ναός αφιερωμένος στην Αγία Γενοβέφα (Ζενεβιέβ), την πολιούχο των Παρισίων, με σκοπό να φιλοξενήσει τη λειψανοθήκη με το λείψανό της. Από τους πρώτους που τιμήθηκαν ήταν ο Βολταίρος. Ο ευρύτατα διαδεδομένος θρύλος, ότι τα λείψανα του Βολταίρου κλάπηκαν από το Πάνθεον το 1814 και πετάχτηκαν στα σκουπίδια, είναι ψευδής. Όταν άνοιξαν το φέρετρό του το 1897, επιβεβαίωσαν την ύπαρξη λειψάνων. Το 1851 ο φυσικός Ζαν Μπερνάρ Λεόν Φουκώ απέδειξε την περιστροφή της Γης περί τον άξονά της με το «Πείραμα του Φουκώ», αναρτώντας ένα εκκρεμές (το εκκρεμές του Φουκώ) μήκους 67 μέτρων από τον κεντρικό θόλο. Σήμερα το αρχικό εκκρεμές φυλάσσεται στο Musée des Arts et Métiers.Σήμερα, το Πάνθεον, ένα μη θρησκευτικό μαυσωλείο, περιέχει τα λείψανα διακεκριμένων Γάλλων πολιτών (και μερικών αλλοεθνών) Βίκτωρ Ουγκώ, Εμίλ Ζολά, Ζαν Ζωρές, Πιέρ και Μαρί Κιουρί.
Το βράδυ παρακολούθησα συζητήσεις για τις αυθαιρεσίες της Αστυνομίας και την αύξηση της παραβατικότητας σαν αντίδραση, για τη διαφθορά, για το τι πραγματικά ελλοχεύει στις δηλώσεις του Τραμπ, για την αύξηση του χρέους, την ανεργία, το μεταναστευτικό, το ασφαλιστικό και κυρίως τον φόβο από την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων. Όπως και στην Ελλάδα μας. Οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί μάλωναν για τα καλά και τα κακά της Ε.Ε. και πόσο αξίζει η δημοκρατία όταν για όλα αποφασίζουν οι Γερμανοί. Η Ελλάδα και η Γαλλία έχουν περισσότερα πράγματα που τις ενώνουν από όσα τις χωρίζουν...
