Ενάμιση χρόνο πριν, όταν υπογραφόταν η ισχύουσα συμφωνία, σχεδόν κανείς δεν πίστευε ότι μπορεί να "βγει" οικονομικά. Κρίνοντας από την εμπειρία των προηγούμενων δύο προγραμμάτων και την ικανότητα των κυβερνήσεων που τα διαχειρίστηκαν, πολλοί είχαν προδικάσει ότι θα απαιτηθούν νέα μέτρα, τα οποία μοιραία θα βύθιζαν τη χώρα σε νέα ύφεση και θα έριχναν την κυβέρνηση. Ενάμιση χρόνο μετά, τίποτα από αυτά δεν συνέβη, δικαιώνοντας τις εκτιμήσεις της κυβέρνησης και του οικονομικού της επιτελείου.
Όλα τα στοιχεία, λοιπόν, δείχνουν ότι το 2016 τα δημόσια οικονομικά θα επιτύχουν πρωτογενές πλεόνασμα μεγαλύτερο του 2% έναντι στόχου 0,5%, και 1,75% το 2017. Δηλαδή, όχι μόνο οι στόχοι πιάνονται, αλλά ξεπερνιούνται και αυτοί της επόμενης χρονιάς. Ταυτόχρονα, έχει αρχίσει η μακρά και βασανιστική ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, με όλες τις μέχρι τώρα προβλέψεις για την πραγματική οικονομία να έχουν ξεπεραστεί από την πραγματικότητα. Βεβαίως, αυτά δεν γίνονται από μόνα τους, αλλά στηρίζονται στις θυσίες του λαού και στις προσπάθειες της κυβέρνησης να βάλει τάξη στο χάος που όλοι γνωρίζουμε.
Παρ' όλα αυτά, άνθρωποι εμμονικοί και αδίστακτοι σε Βερολίνο και Ουάσιγκτον (πλέον) βάζουν το κοντόφθαλμο πολιτικό τους συμφέρον πάνω από όλα, αμφισβητώντας την ίδια την πραγματικότητα. Ζητούν περισσότερα μέτρα για να διασφαλιστούν, δήθεν, οι μελλοντικοί στόχοι. Αναμενόμενο ήταν οι άνθρωποι αυτοί να έχουν σκυλιάσει που ο κακός μαθητής τούς τρίβει στα μούτρα βαθμούς καλύτερους από ό,τι οι ίδιοι ζητούσαν και ταυτόχρονα καταφέρνει να βρίσκει συνεχώς τον δρόμο να περνά από την κλειδαρότρυπα στοιχεία της δικής του πολιτικής. Δυστυχώς, αυτοί οι ακραίοι κύκλοι των δανειστών βρίσκουν πολιτικούς συμμάχους στο εσωτερικό και κυρίως μέσα στη Ν.Δ., στην οποία έχει υπερισχύσει το πιο ακραίο κομμάτι της, δηλαδή εκείνο που βάζει την ήττα της Αριστεράς και τη διάσωση του παλιού συστήματος πάνω από όλα.
Σε αυτή την κατάσταση έχει βρεθεί η κυβέρνηση της Αριστεράς, με πλευρές να θυμίζουν το 2015 (εκβιασμοί, αντίπαλοι), αλλά και πολλές άλλες να είναι σημαντικά διαφορετικές (σύμμαχοι, εμπειρία, πρόγραμμα που πετυχαίνει). Κανείς δεν ξέρει ακόμη το τελικό αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης, αλλά είναι σαφές ότι η ώρα κρίσιμων αποφάσεων πλησιάζει, και η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να το αξιολογήσουν αφουγκραζόμενοι τις διαθέσεις και την άποψη της κοινωνίας... συλλογικά, ψύχραιμα και πολιτικά, δηλαδή τελείως διαφορετικά από το 2015.
Οι εξελίξεις των επόμενων χρόνων θα διαμορφώσουν τη δομή της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας για δεκαετίες. Το στοίχημα για την Αριστερά είναι να παραμείνει σε θέση ισχύος, για να καθορίζει αυτές τις εξελίξεις προς όφελος των λαϊκών τάξεων. Προϋπόθεση, όμως, για κάτι τέτοιο είναι το πλαίσιο άσκησης πολιτικής να αφήνει αυτό το περιθώριο. Και όταν κάποιοι αλλάζουν συνεχώς και μονομερώς το πλαίσιο δημιουργώντας αδιέξοδα, ίσως τη λύση να χρειαστεί να την ορίσει ο λαός.
