Εμπόδια στην εργασιακή ενσωμάτωση των προσφύγων
Η γλώσσα και οι διαφορετικές πιστοποιήσεις σπουδών είναι τα μεγαλύτερα εμπόδια στην αναζήτηση εργασίας για τους πρόσφυγες. Μια έκθεση εύρεσης εργασίας στο Βερολίνο επιχειρεί να γεφυρώσει το χάσμα παρά τα εμπόδια.
Οι δυνατότητες απασχόλησης των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων που έχουν βρει καταφύγιο στη Γερμανία είναι ένα ζήτημα που βρίσκεται εδώ και αρκετούς μήνες στην επικαιρότητα. Υπάρχουν τέτοιες δυνατότητες και ποιες είναι αυτές; Στο Βερολίνο "τρέχει" για δεύτερη φορά μια έκθεση εύρεσης εργασίας ειδικά για πρόσφυγες, με 200 εκθέτες από κάθε κλάδο της επιχειρηματικότητας: από ξενοδοχεία και εταιρείες catering, μέχρι τον κλάδο προσφοράς υπηρεσιών καθαρισμού και περίθαλψης ηλικιωμένων.
Συνολικά οι εκθέτες προσφέρουν 3.000 θέσεις εκπαίδευσης και πρακτικής εξάσκησης, αλλά και ευκαιριακής απασχόλησης. Το ενδιαφέρον είναι μεγάλο, 4.500 πρόσφυγες δήλωσαν τη συμμετοχή τους, οι διοργανωτές είναι ικανοποιημένοι από την ανταπόκριση. Ορισμένοι βλέπουν ήδη να προδιαγράφεται ένα καλύτερο μέλλον στη χώρα υποδοχής. Όπως για παράδειγμα ο Γκετ και ο Μαμέτ Βόχρα από την Καμπούλ. Έφυγαν από τη χώρα τους γιατί επειδή ως ινδουιστές υφίσταντο διακρίσεις. Και οι δύο πηγαίνουν σε γερμανικό σχολείο για τη γλώσσα και μετά προσανατολίζονται ο ένας να γίνει διακοσμητής εσωτερικού χώρου και ο άλλος να βγάλει τα προς το ζην στον χώρο της πληροφορικής.
Ο Σύρος Χαμζά Αλ Χάι Σαΐντ, 28χρονος πρόσφυγας από τη Δαμασκό, δεν είναι και τόσο αισιόδοξος. Στην πατρίδα του δούλευε ως υπάλληλος σε κέντρο προστασίας καταναλωτών και διαθέτει μεταπτυχιακό δίπλωμα στην τεχνολογία τροφίμων. Τώρα ελπίζει σε κάποια θέση πρακτικής εξάσκησης. Η απογοήτευσή του έχει να κάνει με το ότι η εργασιακή πραγματικότητα στη Γερμανία είναι διαφορετική και οι γερμανικές επιχειρήσεις ζητούν πολλά προσόντα και μεγάλη εμπειρία. Έχει έρθει σε επαφή με φαρμακευτικές εταιρείες που του σύστησαν να παρακολουθεί τις διαδικτυακές αγγελίες απασχόλησης και να κάνει αιτήσεις. Μέχρι τώρα όμως χωρίς επιτυχία.
Φυσικά δεν είναι και ο μόνος. Η αναζήτηση εργασίας χρειάζεται μεγάλη υπομονή, παραδέχεται ο Ράιμουντ Μπέκερ από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Εργασίας. «Πολλοί που έρχονται σε μας δεν μιλούν καν γερμανικά ή ξέρουν ελάχιστα γερμανικά. Τον τελευταίο χρόνο βελτιώθηκε η κατάσταση, γιατί έχουμε επενδύσει στην αύξηση μαθημάτων γλώσσας και ενσωμάτωσης. Το δεύτερο εμπόδιο που υπάρχει είναι ότι οι άνθρωποι δεν έχουν πιστοποιήσεις σπουδών έτσι όπως έχουν συνηθίσει οι Γερμανοί εργοδότες. Εμείς έχουμε το δυαδικό σύστημα εκπαίδευσης και το εκπαιδευτικό περιβάλλον από το οποίο προέρχονται αυτοί οι άνθρωποι είναι εντελώς διαφορετικό».
Πάντως σε γενικές γραμμές η συνεργασία ανάμεσα στις αρχές, τις υπηρεσίες εργασίας και αλλοδαπών έχει βελτιωθεί τους τελευταίους μήνες, παρατηρεί ο Ρόμπερτ Μπαρ από την οργάνωση Jobs4refugees, που εισάγει πρόσφυγες στην γερμανική εργασιακή πραγματικότητα. Ενώ πριν από ένα χρόνο επικρατούσε χάος και οι υπηρεσίες του Βερολίνου δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν, τώρα υπάρχουν θετικά παραδείγματα προσφύγων που βρήκαν απασχόληση. Το μεγαλύτερο εμπόδιο παραμένει η γραφειοκρατία.
Ναόμι Κόνραντ / Ειρήνη Αναστασοπούλου, 26.1.2017
