Πω, πω, στο παζάρι μας βγάλανε. Στη λαϊκή, νωρίς το απόγευμα, που οι τιμές πέφτουν και τα ντεσιμπέλ των πωλητών ανεβαίνουν. Πέντε μονάδες μπροστά η Ν.Δ., πριν από λίγο καιρό. Και πριν το χωνέψουμε, οχτώ μονάδες, δέκα μονάδες, δώδεκα μονάδες. Και μια παράσταση νίκης να κρύβεσαι στο κατώι, γιατί οι επάρατοι ξανάρχονται. Φτάσαμε αισίως στις δεκατέσσερις μονάδες, όπως είδα στα “Νέα”, που ομολογώ ότι τα διαβάζω τελευταία για να παρακολουθήσω πώς διολισθαίνουν βήμα - βήμα σε όργανο του ΣΥΡΙΖΑ. Δεκατέσσερις μονάδες! Και όχι από όποιον - όποιον, αλλά από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Και τον γνωστό από το ιστορικό του έργο καθηγητή Μαραντζίδη.
Άντε βάλτα τώρα εσύ με τους αριθμούς. Στη λαϊκή τουλάχιστον παζαρεύεις. Δώσε τέσσερα κιλά να σου πληρώσω τρία. Κι αν δεν συναινέσει ο ντοματοσκόπος, περιμένεις να τον ζορίσει ο χρόνος. Αλλά με τις δημοσκοπήσεις δεν μπορείς να παζαρέψεις. Εκτός αν εσύ τις πληρώνεις. Και όσο περιμένεις, τόσο ανεβαίνουν οι τιμές. Να δείτε που αύριο - μεθαύριο θα πιάσουν τέτοιο ανήφορο, που θα κουτρουβαλάμε όλοι στον κατήφορο ψελλίζοντας ήμαρτον. Και το καλοκαίρι, όταν ο υδράργυρος έρθει να δέσει με τα ποσοστά του Κυριάκου, θα λιώνουμε μουτζώνοντας προς την κατεύθυνση του Μαραντζίδη: Πάρε και δέκα από μας να του δώσεις αυτοδυναμία.
Τα πράγματα είναι σοβαρά, όπως καταλαβαίνετε. Ούτε πλάκες σηκώνουν ούτε και μας φταίει ο ταχυδρόμος -ο κάθε Μαραντζίδης- για το μήνυμα. Τις χάνουμε τις εκλογές, Μενέλαεεεεεε. Ποιες εκλογές, βρε παιδιά; Έχουμε εκλογές; Όχι, Μενέλαεεεεεε, θα έχουμε σε τρία χρόνια. Και πώς είστε σίγουροι ότι θα τις χάσουμε σε τρία χρόνια, τζάνεμ; Σε τρία χρόνια μπορεί να έχουν έρθει τα πάνω - κάτω, κι η ντομάτα παρακάτω. Ε, να, οι δημοσκοπήσεις. Καλά, βρε παιδιά, δεν ακούτε τους αναλυτές, ότι οι δημοσκοπήσεις είναι φωτογραφίες της στιγμής; Φωτογραφίζουν, ας πούμε, τις ντομάτες όταν είναι σαν φουντούκια. Ούτε σάλτσα φτιάχνεις μ’ αυτές ούτε σαλάτα.
Θρίλερ της ντομάτας, εν γένει. Κάθε βδομάδα και μια ντοματοσκόπηση. Αν όμως όλα αυτά είναι αντιμετωπίσιμα, καθώς ντομάτες γιοκ, ο ρόλος των δημοσκόπων της ντομάτας είναι ολέθριος για τον άλλο. Που έχει στρώσει το τραπέζι, έχει αραδιάσει τα μαχαιροπίρουνα, και απαιτεί -εκλογές, τώρα!- τις ντομάτες του Μαραντζίδη και των λοιπών δημοσκοπικών δυνάμεων.
Θέλω τις ντομάτες μου, θέλω τις ντομάτες μου, ο Τσίπρας μου στερεί τις ντομάτες μου. Έτσι, με άκρα σοβαρότητα, εξελίσσεται η πολιτική μας ζωή, μεταξύ αξιωματικής αντιπολίτευσης και απαξιωμένης ντοματοπρόβλεψης. Και να δείτε που θα καταλήξει κάπου στο 2018 να διαδηλώνει ο Κυριάκος μαζί με τον Σκυλακάκη και τον Τζήμερο: Δώστε ντομάτες στον λαό!
