Η αποθράσυνση των τραμπούκων πάσης φύσεως, από χρυσαυγίτες βουλευτές και υπαλλήλους έως «ανησυχούντες» γονείς σε διάφορα resort νεόπλουτων (π.χ. Ωραιόκαστρο) ή θεόφτωχες περιοχές με πλεονάζον το λούμπεν στοιχείο, οδήγησε στην προχθεσινή επίθεση σε σχολείο του Περάματος. Το επιχείρημα πάντα το ίδιο: δεν ανέχονται να αναπνέουν τον ίδιο αέρα τα καμάρια τους με τα προσφυγόπουλα.
Το εντυπωσιακό, αν και επαναλαμβανόμενο, φαινόμενο είναι η «διακριτική» παρουσία της αστυνομίας. Γνώριζε ότι θα γινόταν σύσκεψη στο σχολικό συγκρότημα, με την παρουσία του δημάρχου Περάματος, για το θέμα της φοίτησης των 22 προσφυγόπουλων. Τι έπραξε; Έβλεπε την αντισυγκέντρωση των οργανωμένων χρυσαυγιτών οι οποίοι θεωρούν ακόμη το Πέραμα τσιφλίκι τους και τολμούν να μπουκάρουν σε σχολείο, μπροστά σε μικρά παιδιά και να χτυπούν ή να τραμπουκίζουν δασκάλους, γονείς και μέλη της τοπικής αυτοδιοίκησης. Την ώρα που ακόμη συνεχίζεται η δίκη των χρυσαυγιτών που τσάκισαν τους εργάτες - μέλη του ΠΑΜΕ, στο Πέραμα. Και ο βουλευτής της Χ.Α., Γιάννης Λαγός, να πρωτοστατεί στα επεισόδια και να κυκλοφορεί ακόμη ελεύθερος, αν και έχει αποφυλακιστεί με όρους.
Οι ανακοινώσεις καταδίκης από το υπουργείο Παιδείας, τον ΣΥΡΙΖΑ, τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και άλλα κόμματα, είναι πομφόλυγες.
Είναι ντροπή, δύο χρόνια έπειτα από την ανάληψη της εξουσίας στην Ελλάδα από αριστερό κόμμα, οι φασίστες να συνεχίζουν ανενόχλητοι να τραμπουκίζουν, με την ανοχή, την ενθάρρυνση ή τη συμμετοχή της αστυνομίας.
Το αίσχος της Ομόνοιας
Γνωρίζω ότι η κατηγορία είναι βαριά. Αλλά η πολιτική ηγεσία του υπουργείου «Προστασίας του Πολίτη» (ακόμη μου φαίνεται ο πιο γελοίος τίτλος που μόνον ως ευφημισμός μπορούσε να δοθεί) έχασε την ευκαιρία επανειλημμένα να δράσει καίρια και αποφασιστικά και, αντί για ΕΔΕ, να στείλει στη Δικαιοσύνη τους χρυσαυγίτες μπάτσους και τους φοβισμένους ή αδιάφορους προϊσταμένους τους, αφού η πολιτική της ήπιας προσέγγισης που εγκαινίασε ο κ. Πανούσης και συνεχίζει ο Νίκος Τόσκας όχι μόνο δεν αποδίδει αλλά αποθρασύνει.
Όταν ο υπουργός Τόσκας, έπειτα από τις καταγγελίες για την κακοποίηση προσφυγόπουλων στο γνωστό αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας δεν τους έστειλε όλους σπίτια τους, εωσότου αποφανθεί η Δικαιοσύνη, όταν αφήνει στα νησιά να οργιάζουν οι τραμπούκοι και δεν τους τσουβαλιάζει, τότε το παιχνίδι χάνεται.
Τα ίδια έγιναν και στο Ωραιόκαστρο όπου κάτι δήθεν γονείς κακοποίησαν ανενόχλητοι, μπροστά σε αστυνομικούς, τους συμπαραστάτες των προσφύγων και μέλη δημοκρατικών νεολαιών.
Όμως εδώ, για να τα λέμε όλα, υπάρχει και μια «ανεξήγητη» -για κάποιους- αδράνεια της Δικαιοσύνης. Να θυμίσω ότι η περήφανη και ανεξάρτητη Δικαιοσύνη μας κινήθηκε εναντίον της Χρυσής Αυγής μόνο μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Είχαν προηγηθεί δεκάδες παράνομες πράξεις. Έπρεπε δηλαδή να σφάξουν τα κτήνη ένα παλικάρι, Έλληνα, για να πάρει μπρος η μηχανή έπειτα από επείγουσα εντολή του κ. Δένδια; Δεν είχε προηγηθεί η σφαγή στα Πετράλωνα του Πακιστανού Λουκμάν, πάλι από Χρυσαυγίτες; Αλλά ο Λουκμάν δεν ήταν Έλληνας...
Τα ίδια γίνονταν και πριν από τη δικτατορία. Η δολοφονία Λαμπράκη δεν έγινε εν κενώ. Είχε προηγηθεί όργιο τραμπουκισμών, έπειτα από το 25% της ΕΔΑ, το 1958. Ξύλο παντού: στα σωματεία, αν κάποιος αμφισβητούσε τους εκπροσώπους του μακρηθεοδωρισμού, ξύλο στα πανεπιστήμια από τους ΕΚΟΦίτες, ξύλο στα σχολεία και αποβολές, ξύλο στα αστυνομικά τμήματα και στην Ασφάλεια και κράτηση επί ώρες άνευ κατηγοριών για να «βάλουμε μυαλό». Και η δολοφονία του νεολαίου της ΕΔΑ, Στέφανου Βελδεμίρη, από αστυνομικούς εν υπηρεσία, λίγο πριν από τις εκλογές του ’61, «έτυχε» κι αυτή! Ώσπου ήρθαν τα τανκς.
Η αστυνομία πάντα παρούσα (ή και συμμέτοχος και συνεργός) και απούσα την ώρα των ευθυνών. Κι η Δικαιοσύνη μισότυφλη...
«Σύγκρουση κι όποιος κερδίσει»
Αν ο στρατηγός Τόσκας δεν παρέμβει και τώρα, καθαιρώντας τους επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης στο Πέραμα και αν δεν στείλει στον εισαγγελέα τον πρόεδρο της ΠΟΑΣΥ, Γερακαράκο, που απειλεί ευθέως, αύριο θα είναι αργά. Είπε ο κ. Γερακαράκος: “(...) ο Έλληνας αστυνομικός, όπως και ο πυροσβέστης και ο λιμενικός, είναι αυτοί που κρατούν τη χώρα αλλά δυστυχώς κάποιοι δεν το υπολογίζουν. Το γεγονός αυτό είναι αναπόφευκτο να δημιουργήσει σύγκρουση. Εμείς, θα τους πούμε: σύγκρουση κι όποιος κερδίσει. Εμείς μπορεί να μην είμαστε αύριο στο Σώμα, αλλά αυτοί δεν θα είναι κυβέρνηση”. Ξεκάθαρη η απειλή για εκτροπή. Όχι, ακόμη δεν παρενέβη εισαγγελέας. Η ευθύνη, όμως, είναι και της κυβέρνησης και όλων των όντως δημοκρατικών κομμάτων που πρέπει να βρουν τον τρόπο ώστε η αστυνομία να πάψει να είναι κράτος εν κράτει και ρεπλίκα της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής των Βαρδουλάκη, Μήτσου, Καμουτσή κ.ά. Το θέλουν όλοι; Μια απόφαση είναι!
