Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
23 °C
21.1°C24.7°C
2 BF 40%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
22 °C
18.6°C23.8°C
3 BF 41%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
18.2°C23.2°C
2 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.8°C21.6°C
2 BF 62%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
19.9°C22.4°C
2 BF 52%
Μετά το 2ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ τι;
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Μετά το 2ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ τι;

Στο 2ο Συνέδριο του κόμματος είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε για μια σειρά από ζητήματα, όπως για το τι σημαίνει Αριστερά σήμερα, για τη σχέση μας με την Ευρώπη και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, για τη σχέση της κυβέρνησης με το κόμμα και του κόμματος με την κοινωνία κ.ά. Για τα ζητήματα αυτά ακολουθούν μερικές σκέψεις και συναφείς πολιτικοί προβληματισμοί.

Το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο

Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τη διακυβέρνηση μιας σχεδόν χρεοκοπημένης χώρας -κυρίως λόγω ανομιών των προηγούμενων κυβερνήσεων- και ο λαός τού ανέθεσε την ιστορική ευθύνη να βγάλει αυτή τη χώρα από την κρίση με το κεφάλι ψηλά. Αν και η υπογραφή της συμφωνίας της 12ης Ιουλίου του 2015 κλυδώνισε τα αισθήματα των Ελλήνων, εντούτοις ο ελληνικός λαός -έστω και μουδιασμένα- ανέθεσε ξανά τη διακυβέρνηση της χώρας στον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015.

Στο 2ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, ένα χρόνο μετά (13-16 Οκτ.) επαναβεβαιώθηκε η διάθεση για παραμονή της χώρας στην Ενωμένη Ευρώπη (Ε.Ε.) και στη ζώνη του ευρώ. Όμως, αυτή η απόφαση συνοδεύτηκε από τρεις πολύ σημαντικές πολιτικές αποφάσεις: α) πως το Μνημόνιο δεν είναι πολιτική επιλογή της κυβέρνησης, αλλά προϊόν αναγκαστικού συμβιβασμού με τους θεσμούς, β) ότι η κυβέρνηση και το κόμμα θα καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε «να βγει η χώρα από την κρίση με την κοινωνία όρθια» και γ) ότι ο αγώνας για έξοδο της χώρας από την κρίση θα είναι ταυτόχρονα και ένας αγώνας για μια άλλη Ευρώπη· μια Ευρώπη στην υπηρεσία των ανθρώπων και όχι στην υπηρεσία των αριθμών.

Ανάγκη για ένα νέο αφήγημα της Αριστεράς

Με βάση τα παραπάνω είναι εμφανές πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναλάβει την ιστορική ευθύνη να συγγράψει ένα νέο αφήγημα, το αφήγημα ενός νέου αριστερού πραγματισμού και μαζί ενός νέου αριστερού και ευρωπαϊκού ανθρωπισμού.

Το αφήγημα αυτό οφείλει να γραφεί το συντομότερο δυνατό για να δείξουμε στον κόσμο: α) πως είναι δυνατόν σε μια σύγχρονη δημοκρατική χώρα να προταθεί ένα νέο υπόδειγμα διακυβέρνησης και ένα νέο μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης συμβατό με τις ιστορικές αξίες της Ευρώπης και της Αριστεράς και τον λόγο περί ισότητας, δικαιοσύνης και αδελφοσύνης και β) πως, ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο, το υπόδειγμα αυτό μπορεί να εφαρμοστεί και σε άλλες χώρες της Ευρώπης και του κόσμου.

Εκσυγχρονισμός του κράτους και πολιτικές κοινωνικής ευαισθησίας

Ο ταχύς εκσυγχρονισμός του κράτους θα έπρεπε, επίσης, να αποτελεί βασική προτεραιότητα μιας σύγχρονης και κυβερνώσας Αριστεράς.

Σε μία χώρα στην οποία η κομματοκρατία, η αδιαφάνεια, η διαπλοκή και η φαυλότητα αποτέλεσαν επί πολλές δεκαετίες την κυρίαρχη αντίληψη για τη λειτουργία του κράτους, το να θεσπιστούν κανόνες αξιοκρατίας, διαφάνειας και ελέγχου σε όλες τις πτυχές του δημόσιου βίου θα αποτελούσε ισχυρό παράδειγμα προοδευτικής αντίληψης για τη διακυβέρνηση.

Μαζί, η βούληση της κυβέρνησης να εξαντλήσει την πολιτική της φαντασία και τη διαπραγματευτική της δεινότητα για να θέσει σε εφαρμογή ένα Πρόγραμμα με ισχυρό κοινωνικό προσανατολισμό -ένα πρόγραμμα που να διασφαλίζει την εργασία, να στηρίζει τις ευάλωτες ομάδες, να ενθαρρύνει την υγιή επιχειρηματικότητα και να προωθεί τη βιώσιμη ανάπτυξη- είναι σίγουρο πως θα γινόταν στο μέλλον το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα της Αριστεράς απέναντι στους ιδεολογικούς της αντιπάλους.

Κυβέρνηση, κόμμα και κοινωνία

Τέλος (όπως σημειώθηκε και στο 2ο Συνέδριο), ίσως να είναι η τελευταία ευκαιρία που έχουμε για να αποκαταστήσουμε μια ζωντανή και οργανική σχέση ανάμεσα στην κυβέρνηση, το κόμμα και την κοινωνία. Σε αυτή την κατεύθυνση, μία λύση θα ήταν το να δημιουργηθούν σε κάθε Οργάνωση Μελών (Ο.Μ.) και σε κάθε Τομέα του κόμματος ειδικές επιτροπές για να εργασθούν για την αποκατάσταση της σχέσης του κόμματος με την κυβέρνηση η μία και για τη γεφύρωση του χάσματος του κόμματος με την κοινωνία η άλλη.

Επίσης, αν επιθυμία όλων (κάτι που στο 2ο Συνέδριο ομολογήθηκε) είναι η συμμετοχή των οργάνων του κόμματος στη διαμόρφωση της κυβερνητικής πολιτικής, τότε, καλό θα ήταν: α) η κυβέρνηση μέσω της στενής επαφής με το κόμμα να αναθέτει συγκεκριμένο πολιτικό έργο στις ομάδες εργασίας των Τομέων και των Ο.Μ. και, επίσης, β) να υπάρχει σταθερή εκπροσώπηση των οργάνων του κόμματος στις νομοπαρασκευαστικές ή και άλλες επιτροπές που το κάθε υπουργείο συστήνει για τα θέματα που το απασχολούν.

Με τέτοιες στοχευμένες ενέργειες υπάρχει ελπίδα κυβέρνηση και κόμμα να επιτύχουν τη μεταξύ τους αμφίδρομη επικοινωνία και, το πιο σημαντικό, να αποκαταστήσουν τη χαμένη επαφή με τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις.

Αν πιστεύουμε πως δεν είναι ήδη πολύ αργά

Αν πιστεύουμε πως δεν είναι ήδη πολύ αργά, τότε, ίσως, θα άξιζε να στηρίξουμε το μεγάλο εγχείρημα δημοκρατίας, πολιτισμού και ανθρωπισμού που επιχειρείται στη χώρα μας από τη σημερινή κυβέρνηση. Και, έχει νόημα, να το στηρίξουμε, γιατί αυτό το άλλο σχέδιο για τον άνθρωπο και την κοινωνία φαίνεται πως είναι το μόνο ικανό να τροφοδοτήσει την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον και ένα φωτεινότερο αύριο για εμάς και τα παιδιά μας. Τα άλλα σχέδια τα δοκιμάσαμε και βιώνουμε ήδη τα αποτελέσματά τους.

Αυτό, αν ακόμα πιστεύουμε πως δεν είναι ήδη πολύ αργά.

Απόστολος Κ. Καρύδας είναι σχολικός σύμβουλος της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στη Θεσσαλονίκη

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL