"Να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου".
Ένας ταξιδιώτης ήταν άτυχος. Τον λήστεψαν, τον ξεγύμνωσαν και τον άφησαν μισοπεθαμένο στον δρόμο. Δύο άτομα τον προσπέρασαν αδιαφορώντας. Ο τρίτος, ο καλός Σαμαρείτης, τον λυπήθηκε. Περιποιήθηκε τα τραύματά του, τον ανέβασε πάνω στο γαϊδουράκι του. Τον μετέφερε σε ένα πανδοχείο όπου τον τάισε και πλήρωσε για να τον προσέξουν για λίγες ημέρες. Το μήνυμα είναι σαφές. Θα σε σώσει μόνο κάποιος που θα σε νιώσει και θα καταλάβει τις ανάγκες σου. Η αγάπη προς τον πλησίον είναι η σφραγίδα της γνησιότητάς μας, η βασική προϋπόθεση της σωτηρίας μας.
Η υπάλληλος στο κρύο προποτζίδικο είχε πιάσει στασίδι κάτω από το κλιματιστικό. Προσπαθούσε να ζεσταθεί στα διαλείμματα εξυπηρέτησης των πελατών. Μέσα στην κρίση πολλοί άνθρωποι εναποθέτουν τις ελπίδες τους στη θεά Τύχη. Νευρικοί βρίζανε ανάμεσα στα δόντια τους απαιτώντας άμεση εξυπηρέτηση. Μόνο ένας παρατήρησε ότι η κοπέλα έτρεμε. Από το κρύο. Μελαμψός, μάλλον ινδικής καταγωγής, την κοίταξε προσεκτικά και τη ρώτησε αν ήταν άρρωστη. Αυτή τον ευχαρίστησε και του εξήγησε ότι μέσα στη βιασύνη της το πρωί δεν είχε ντυθεί καλά. Ανεπαρκής, αφού έξω η θερμοκρασία ήταν κάτω του μηδενός. Ο άνθρωπος δεν είπε τίποτα, μάζεψε το δελτίο του και έφυγε βιαστικά. Σε ένα τέταρτο ήρθε κρατώντας μια ολοκαίνουργια φανέλα βαμβακερή με μακριά μανίκια. Την έδωσε στην κοπέλα αρνούμενος κατηγορηματικά να πάρει λεφτά. Δύσπιστη, αρνήθηκε το δώρο. Εξήγησε ότι στο κατάστημα με ρούχα όπου δουλεύει έκανε συνεννόηση με το αφεντικό του ότι αυτά που παίρνει για τον εαυτό του δεν τα πληρώνει. Σε λίγο η κοπέλα, χαρούμενη, με το ζεστό ρούχο πάνω της, τον ευχαρίστησε. Ήταν το ωραιότερο δώρο που πήρε ποτέ. Στη ζωή της. Κάποιος τη σκέφτηκε και τη βοήθησε.
Σίγουρα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που περνούν δύσκολα και δεν έχουν πολλά. Να δώσουν. Αναρωτιέμαι ποιος άλλος θα έκανε αυτή την πράξη σε μια κοινωνία όπου οι περισσότεροι λειτουργούν εγωιστικά και μνησίκακα.
Η παραβολή του καλού Σαμαρείτη έχει ουσία και βάρος τις ημέρες μας. Ο ταξιδιώτης (η Ελλάδα μας) είχε την ατυχία να τον ληστέψουν (υπερχρέωση), έμεινε άφραγκος (κρίση), γυμνός (χωρίς καμιά υποστήριξη) και μισοπεθαμένος (δουλεύουμε 242.00 ώρες/χρόνο) στον δρόμο. Αυτά είναι τα αποτελέσματα των τριών Μνημονίων. Ο ένας ιερέας (Ε.Κ.) τον είδε, τον προσπέρασε. Κάποιος λευίτης αδιαφόρησε (ΔΝΤ) και ο τρίτος, ο Σαμαρείτης, τον είδε και τον σπλαχνίστηκε. Εμάς μας έχουν ληστέψει, μας έχουν ξεγυμνώσει και κοροϊδέψει και "οι φίλοι" μας αρνούνται να μας απλώσουν χέρι βοήθειας. Απέναντί μας έχουμε μια σταθερή και σαφέστατη αρνητική στάση της Ευρώπης. Πού θα βρεθεί ο καλός Σαμαρείτης; Σίγουρα δεν είναι ο Αρτέμης Σώρρας! Θα μπορέσουμε μόνοι μας να σωθούμε;
