Η έξοδος της Ελλάδας από τη βαθιά και πολύπλευρη κρίση είναι υπόθεση δύσκολη και απαιτεί επίπονη προσπάθεια.
Χρειάζονται ανατροπές στην οικονομία, στη δημόσια διοίκηση και στην κοινωνία. Ταυτόχρονα απαιτούνται αποφασιστικά βήματα για την εξυγίανση του Δημόσιου Τομέα από τη διαφθορά που προκαλεί τον πολίτη και πλήττει τη Δημοκρατία.
Το έργο αυτό θα απαλλάξει τη χώρα από τις συνέπειες της σημερινής κρίσης και των Μνημονίων και θα αλλάξει την πορεία της.
Δεν θα μπορούσαν να το υλοποιήσουν οι δυνάμεις που ευθύνονται για την κρίση, που επέβαλαν στον ελληνικό λαό τις σκληρές και αναποτελεσματικές πολιτικές της λιτότητας. Όσοι υπερασπίζονται και σήμερα την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων (τις ομαδικές απολύσεις, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας κ.λπ.). Όσοι υπηρέτησαν το πελατειακό καθεστώς, επιβαρύνοντας τα μέγιστα τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.
Επομένως στο ερώτημα που τίθεται γιατί ΣΥΡΙΖΑ, ή γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί σύντομη παρένθεση, η απάντηση είναι σαφής: η Δεξιά και το κατεστημένο δεν μπορούν να οδηγήσουν τη χώρα σε ασφαλές λιμάνι. Όταν μάλιστα εκφράζουν ακριβώς αυτή την πολιτική που έφερε κρίση, ανεργία, ελλείμματα, διεύρυνση των ανισοτήτων. Ακόμα δεν μπορούν να αλλάξουν τον ρου των πραγμάτων δυνάμεις που κάθε φορά προστρέχουν να υιοθετήσουν τις ρήσεις του ο κ. Σόιμπλε. Γι' αυτό η πορεία προς μια Ελλάδα της ανάπτυξης, της απασχόλησης, της Δημοκρατίας χωρίς Μνημόνια, επόπτες και επιθεωρητές αφορά κατά κύριο λόγο την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα κατέχει το ρεκόρ στήριξης από τον λαό, αφού δεν υπήρξε άλλη κυβέρνηση που να κέρδισε την εμπιστοσύνη του κοινωνικού και εκλογικού σώματος τρεις αλλεπάλληλες φορές μέσα σε έναν χρόνο.
Η χώρα είναι φανερό ότι έχει χάσει πολύτιμο έδαφος και χρόνο, με αποτέλεσμα να υστερεί σημαντικά σε σχέση με άλλες χώρες του μεγέθους της στην Ευρωζώνη. Τα δύο κόμματα που άσκησαν τη διακυβέρνηση τις προηγούμενες δεκαετίες αποδείχτηκαν εντελώς λαϊκίστικα και πελατειακά ώστε να μην μπορούν να προωθήσουν ακόμα και αναδιαρθρώσεις καπιταλιστικού χαρακτήρα που συνέβησαν στην Ευρώπη. Αυτή η υστέρηση πολλαπλασιάζει τα προβλήματα και τις δυσκολίες της σημερινής κυβέρνησης.
Σήμερα χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη στήριξη, μια ευρύτερη πολιτική πλειοψηφία.
Η Αριστερά πάντοτε και ιδιαίτερα όταν βρίσκει δυσκολίες και εμπόδια επιδιώκει τη διεύρυνση της πολιτικής της βάσης, ανοίγοντας πανιά προς όλες τις δυνάμεις που συγκλίνουν προγραμματικά.
Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκαίο να προχωρήσει στη συγκρότηση ενός Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης των δυνάμεων που κινούνται στο αντι-νεοφιλελεύθερο προοδευτικό τόξο. Έναν χώρο που θα δίνει τη δυνατότητα να κατατίθενται ιδέες και προτάσεις που αφορούν την υπέρβαση της λιτότητας, την ενδυνάμωση του αντι-νεοφιλελεύθερου ρεύματος στην κοινωνία, στα συνδικάτα, στην Αυτοδιοίκηση, στα πανεπιστήμια.
Προϋπόθεση για τη συμμετοχή στον χώρο αυτό, είναι η τοποθέτηση του καθενός στο σήμερα, ή η πρόταση που διατυπώνει για δημοκρατική διέξοδο. Από εκεί και πέρα δεν θα γίνουν δίκες προθέσεων ούτε θα ζητηθούν δηλώσεις μετανοίας.
Ένας τέτοιος χώρος θα είναι εν δυνάμει αρωγός στην ιεράρχηση και αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκύπτουν από την πρώτη αυτή συνάντηση της Αριστεράς με την εξουσία.
Θα προσθέσει πολιτική στήριξη στο κυβερνητικό έργο σε μια κρίσιμη στιγμή που οι επιθέσεις πολλαπλασιάζονται και οι κίνδυνοι για τη Δημοκρατία είναι προ των πυλών.
Θα είναι μια σημαντική πρωτοβουλία από την πλευρά της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, με απεύθυνση κατ' αρχάς στον κόσμο της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς αλλά και σε δυνάμεις που προέρχονται από τη σοσιαλδημοκρατία, τον οικολογικό χώρο και εκείνον των δικαιωμάτων.
